Fractus (shqip)

- 42 -

'Jo, fare' mohoi e sigurte ajo, e sigurte qe pas asaj nate prej se ciles vertete kujtonte pak, s'do te lejonte asnje mashkull ta prekte e dashuronte - jo pa u ndjere e ndyre dhe e perdorur prej tyre.

'Fare, fare?' kete here duart e tij gjeten qafen e saj, spostuan floket e leshuar te Elias qe pengonin lojen bezdisese te duarve te tij.

'Fare' tha me gjysem zeri kete here ajo. Urrente qe ato prekje e ledhatime i kujtonin ndjesine e kendshme te perkedheljeve te te emes kur kish qene e vogel.

'Sikur s'mu dukerke kaq e sigurte kete here? Kujdes se mos fillon te te pelqen vemendja ime' i peshperiti perpara se aty ku kishin qene duart e tij te ndjente prekjen e bute te buzeve te Kledisit. Bipolar, shfry ne mendjen e saj. Nje cast i eger e urdherues e ne tjetrin delikat e i kujdesshem por gjithnje nje ndyresire perverse i kujtoi vetes. Mendjen e mbante zgjuar me mijera arsyjet pse perpara atij mashkulli te ulet s'duhej te ndihej e dobet.

'Kurren e kurres' shpalli.

'Mire, lejme tenden' foli serisht fare prane lekures se saj ku fryma e tij e nxehte perplasej per te krijuar nje ndesi, te cuditshme.

'Meqe lame timen, shtyhu tani. Me lesho'

'Lame tenden per fjale, timen per veprime' foli duke nenqeshur e kur vemendja e tij e plote iu drejtua buzeve te saj te mbledhura ishte telefoni qe tingelloi qe e shpetoi nga ai sulm i papritur.

'Gjithnje ky telefoni jot' shfryu Kledisi dhe beri nje hap pas e ajo vrapoi per te kapur telefonin.
Griselda... Ajo po e telefononte pas aq kohesh, pas tere atyre thirrjeve papergjigje e mesazheve te innoruar.

'Alo, alo' bertiti ne telefon duke harruar Kledisin qe serish iu afrua nga pas per te zhytur doren e tij kete here te ashper nen bluzen e saj.

'El, me degjon? Me degjo...' zeri i saj degjohej i larget, me shkeputje.

'Po, po'

'Degjo, me ndihmo. Toni ai me kercenon, me mban si....' serisht nje tjeter shkeputje.

'Si? Me thuan si? Cfare po ndodh?' Foli shpejte Elia, doren kurioze te Kledisin qe rreshqiste ne lekure e saj te barkutbe kish harruar.

'Do para. Me kerkon para dhe nuk di ku ti gjej.' ajo po qante. 'Kam shume frike. Me ndihmo'

'Sa? Pse? Me shpjego'

'Shume. Shume. 10 milione , s'e di. Elia, ai eshte i cmend...'

'Ku ti gjej?'

'S'di, por te lu....' linja u shkeput serisht.

'Alo? Alo?' Foli dhe disa here ne receptorin e telefonit ndonese e dinte qe ajo nuk ishte me aty.
Vetem atehere u kujtua per Kledisin qe vazhdonte ta shtrengonte peane vetes, aq prane sa ndjente cdo pjese te trupit te tij ngjeshur pas kurrizit te saj.
E hutuar ende tromaksur prej asaj telefonate lejoi veten te mbeshtetej tek ai, te kerkonte ne krahet e tij armiqesore pakez mbeshtetje.

'Duhet te falenderoj kedo qe te telefonoi qe njehere te vetme m'u afrove?' i peshperiti ai por ajo vetem mohoi. 'Kush ishte?' E pyeti me te njejten butesi.

'Griselda'

'Cfare mutin donte ajo?'

'Eshte hera e dyte qe me telefonon. Me kerkoi ndihme. Kishte frike prej atij, e kercenonte. Kerkonte para.' Shpjegoi Elia 'Duhet ta ndihmoj'

'Mos u ngaterro me me ate Elia' e paralajmeroi e dukej qe ai dicka me shume se ajo dinte. 'Griselda po korr ate qe vete mbolli'

'Eshte... ishte shoqja ime. Nuk mund.... ' u largua prej tij dhe nisi te capitej ne dhome. Ku dreqin mund ti gjente ato para? Ndoshta prej librit dicka do te fitonte por kurresesi jo aq shume. E per me shume, edhe nese arrinte ti siguronte, kujt do duhej tja dorezonte?

'Me degjo mire. Ai palaco qe rrinte me te. Eshte nje nga ato te fortet e Tropojes. Esht i martuar e ka dhe femije.' Nisi te shpjegonte Kledisi.

'Femije? Ajo s'e ka ditur...' ndjeu nevojen per te justifikuar Griselden.

'Ti s'e ke njohur kurre ate.' komentoi Kledisi 'Normal qe e ka ditur por thjeshte s'i ka interesuar.'

'Dhe e njohe ti ne ato 2 muaj qe e .... qe benit gjera cdo nate' ia ktheu Elia. Te drejte qe te fliste ashtu per te ai e askush nuk kishte. Kledisi vetem rrudhi fytyren por shperfillshem u pergjigj

'Jam cun Elia e cunat si ato te librave e te filmave nuk jane. Kur nje femer te hap kembet thjesht s'e zgjat shume' shpjegoi.

'Jo te tere. Ja, Joni... ai nuk eshte si ti.' E sulmoi Elia

'Nuk me krahasove seriozisht me ate apo jo?' qeshi 'Ai eshte nje qulls virgjerush por nejse'

'Po thoje per ate Tonin' i kujtoi Elia te ciles rrjedha qe mori ajo bisede s'i pelqeu aspak.

'Merret me droge, prostitucion. Thuaj nje te keqe dhe te sigurte qe ai e ben e nje zot e di se ne cfare e ka ngaterruar dhe Griselden. Prandaj te them, me ato mos u gerric' keshilloi serisht. Qe ajo te lendohej e te perfundonte nje tjeter prej vajzave te shumta qe Toni kthente ne kurva Kledisi nuk donte. 'S'dua te te ndodhe gje' tha me zerin serisht te bute Kledisi.

'Qe kur merakosesh kaq shume per mua?' Ngriti vetullen Elia.

'Qekur je e vetmja femer me te cilen mund te bej ndonje gje. Arsyje egoiste' Tha e pas asaj pergjigje fshehu te verteten qe s'kishte guxim te thoshte e ajo s'ishte gati te degjonte - qe kishte kohe qe merakosej per te, qe ate mengjes kur u zgjua ne shtratin e saj per ta gjetur te mbledhur kruspull ne cepin tjeter te dhomes, mbytur ne denesat e saj. Qe ate mengjes ne te cilin kish dreqosur gjithcka.

Do deshironte ta perqafonte por pas asaj qe i tha e dinte qe Elia nuk do ta lejonte prandaj u largua per tu leshuar ne shtratin e ngushte ne cepin tjeter te dhomes.

'Gjithmone do ta prishesh ne fund ti' i vuri ne dukje Elia e ai vetem qeshi.

'Hah pse zemer nese sdo ta prishja do kisha ndonje shanc qe te me lije te beja cte doja me ty?' Vazhdoi ta bajatoste edhe me tej.

'Asnjehere' shkundi koken fort Elia e ai serisht qeshi.

'Po mire atehere, s'po humbkam gje' Konkludoi perpara se te terhiqte nje prej atyre librave te saj te trashe per ta shfletuar me kot.