1D One Shots

Food Jokes Gone Wrong - Nouis

P.o.v Niall

Ik gooi zuchtend mijn mobiel op bed en ga op de grond liggen. Waarom gaan mensen mij haten op het feit dat ik veel eet? Het slaat echt werkelijk niks op. Ik loop naar beneden en maak weer een stapel boterhammen. "Zo. Onze Nialler heeft weer honger hoor haha." Hoor ik Louis zeggen en ik slik en lach dan ook mee. Ik neem de boterhammen mee naar mijn kamer en pak er één en eet hem op. Eet ik echt te veel? Ik schud mijn hoofd en eet alles op. Dan loop ik weer naar beneden voor het avond eten en schep flink op. "Rustig aan hè Nialler. Je wilt niet dik worden." Zegt Louis lachend en ik eet zonder te reageren mijn eten snel op en ga van tafel. Vinden ze me dik? Ik ga naar de badkamer en ik kleed me uit om te gaan douchen. Ik ga, voordat ik de douche in ga, op de weegschaal staan. Vierenzestig kilo. Oh my. Dat is echt super veel. Ik ben dik! Ik ga douchen en eet erna niks meer. Ik moet niks meer gaan eten. Ik ben te dik. Ik moet op zijn minst vijfenveertig kilo wegen.

Ik kleed me aan en loop maar de woonkamer. Dit keer zonder eerst langs de keuken te gaan. "Niall?" Hoor ik Louis zeggen en ik kijk op. "Gaat het wel? Je hebt de keuken geskipt net." Vraagt Louis en ik knik en glimlach. "Ik had al een stapel boterhammen net voor het eten gehad, dus zat nu vol." Zeg ik vriendelijk, maar Louis lijkt niet overtuigt. Toch zegt hij er niks meer over en loopt de keuken in en ik hoor hem met Liam praten. "Hij eet altijd een stapel boterhammen voor het eten en na het eten en nu slaat hij het over? Dat kan niet. Er is iets mis en ik ga er achter komen wat." Zegt Louis en dat is het enige wat ik van dat hele gesprek kan horen. Ik sta op en ga naar mijn kamer en ga op mijn bed liggen. Ik bedenk me een boekje dat ik gekregen heb van een fan. Ik zoek het op en begin te schrijven. Een beetje zoals in een dagboek. Als ik klaar ben ga ik slapen. Hoe meer ik slaap, hoe minder tijd ik heb om te eten, hoe sneller ik afval. Ik ga mijn nieuwe doel halen. Het moet gewoon. Ik wil niet dik zijn. Ik mag niet dik zijn!

P.o.v Louis

Ik heb een heel gesprek met Liam gehad over Niall, maar Liam lijkt zich niet zorgen te maken. "Als hij morgen ochtend niks eet weten we genoeg. Okay? Maak je nou niet zo'n zorgen. Misschien zit hij voor een keer echt vol en dan maak je je zorgen om niks." Zegt hij en ik zucht. "Ik ga hardlopen." Zeg ik bot en ga naar mijn kamer en kleed me om. Ik ga naar buiten en hoor Liam nog wat roepen, maar ik negeer het. Ik doe mijn oortjes in en begin te rennen. Er is iets mis met Niall. Niall is mijn maatje. Ik ken hem beter dan wie dan ook en hij mij beter dan wie dan ook. Ik weet gewoon dat er iets mis is en Liam vindt dat ik me te druk maak, maar morgen gaat hij een reden hebben om zicht druk te maken. 

~Een Maand Later~

"Liam we moeten echt wat doen nu!" Roep ik, maar Liam lijkt me niet te horen. Hij is ook in paniek. "Ik ben even hardlopen!" Horen we Niall roepen en voordat ik hem tegen kan houden is hij al weg. Ik laat me gefrustreerd tegen de muur zakken. "Jongens? Ik heb wat gevonden in Niall zijn kamer." Hoor ik Harry zeggen en meteen pak ik het boekje uit zijn handen en ren naar mijn kamer. Ik leg het boekje voor me neer en twijfel of ik het open zal maken. Dit is een boekje die hij kreeg van een fan in een meeting. Hij zal het vast gebruikt hebben als dagboek om te vertellen wat hem dwars zat, aangezien hij niks tegen ons zei en hele dagen in bed doorbracht. ZONDER ETEN! Niall eet altijd. Dag in. Dag uit. Hij heeft al een maand niks gegeten. Het enige wat ik heb in zien nemen was water. Veel water. Ik zucht en besluit het boekje nog niet open te maken. Er word op mijn deur geklopt, maar ik besteed er weinig tijd aan. "LOUIS! WE MOETEN NAAR HET ZIEKENHUIS!" Hoor ik Liam roepen en meteen spring ik op en vlieg mijn kamer uit.

We zitten nu al ruim een half uur in de wachtkamer te wachten tot we bij Niall mogen. Ik pak het boekje uit mijn tas en wil lezen als de dokter er eindelijk aankomt. "Niall is nog niet wakker, maar hij krijgt de nodigde voeding via het infuus. Jullie mogen bij hem en als hij wakker is zal hij proberen het infuus er meteen uit te halen als hij doorkrijgt dat hij daar aan vast zit. Zorg dat hem dat niet lukt en als hij het probeert gelijk mij erbij halen." Zegt hij en we knikken. Ik ga in de stoel naast Niall zitten en pak het boekje nogmaals in mijn handen. "Heb je het al gelezen?" Vraagt Harry en ik schud mijn hoofd. "Jij?" Vraag ik terug en ook Harry schudt zijn hoofd. Ik knik en kijk naar het boekje. Zal ik? Het is niet netjes, maar als we echt precies willen weten wat er aan de hand is moeten we wel. Ik zucht en open het boekje op de eerste pagina en begin hardop te lezen.

"Lief dagboek, Vandaag heb ik een besluit genomen. Ik ga afvallen. Waarom? Ik ben dik. Fans vinden dat, ze sturen me het dagelijks en Louis heeft het ook opgemerkt, anders zou hij er niet steeds over beginnen. Ik heb vandaag voor het eerst mijn stapel boterhammen overgeslagen na het eten en ga zo slapen" Begin ik en slik. Ik sla een paar bladzijdes om en kom bij een twee weken geleden uit. "Lief dagboek, Ik ga dood van de honger. Ik heb mijn voedsel voorraad weg moeten stoppen in de kastjes in de keuken om het niet op te eten. Ik ben al bijna het gewicht dat ik wil zijn. Van vierenzestig kilo naar vijfenveertig. Negentien kilo afvallen en ik ben al tien afgevallen. Dat in al twee weken! Ik ben echt trots op mezelf, maar de drang naar eten word echt heel erg groot." Weer stop ik even en de tranen stromen over mijn wangen. Ik sla de bladzijdes om naar de laatste pagina die hij geschreven heeft. Van vandaag. "Lief dagboek, Ik ben misselijk en kan amper op mijn benen staan. Hoort dat? Is dat wat mensen bedoelen met: Wie mooi wilt zijn moet pijn lijden? Ik wil eten. Ik wil het zo graag dat ik alles om me heen als voedsel zie. Zelfs Harry deed me denken aan een biefstuk. Biefstuk.... Heerlijke sappige... NIALL STOP! Ugh. Ik kan gewoon nergens anders aan doen. Ik ga maar eens hardlopen, misschien dat dat een beetje helpt afleiden. Ik hoop alleen dat ik de jongens niet tegen kom, want ze zullen echt zo bezorgd zijn. Tot straks. Niall." Ik voel een hand op mijn schouder als ik het boekje op de grond gooi. "Het is mijn schuld." Zeg ik en ren de kamer uit.

P.o.v Harry

"Het is mijn schuld." Zegt Louis zacht en rent de kamer uit. Ik wil achter hem aanrennen, maar Liam houd me tegen. "Laat hem maar even. Hij voelt zich schuldig aangezien zijn opmerkingen Niall over het lijntje geduwd hebben en we kunnen wel zeggen dat hij geen reden heeft om zich schuldig te voelen, maar dat gaat ons toch niet lukken." Zegt hij en ik knik. Louis heeft wat tijd alleen nodig. Voordat we het door hebben word Niall wakker en begint meteen te panikeren. Hij probeert uit alle macht het infuus eruit te halen en ik hou zijn handen stevig vast terwijl Liam de dokter haalt. "LAAT ME LOS! IK MOET NIKS BINNEN KRIJGEN! IK BEN DIK!" Huilt hij en ik moet mijn best doen om niet ook te gaat huilen. Al gauw komt Liam met de dokter en probeert hij Niall rustig te krijgen. "Ik ga Louis halen. Hij weet wel raad denk ik." Zegt Liam en rent de kamer uit opzoek naar Louis. 

Na een dik drie kwartier komt Louis de kamer in rennen en springt meteen op het bed van Niall. "Hij was aan het ronddwalen op de kinderafdeling." Legt Liam uit en ik knik. "NIALL KIJK MIJ AAN!" Schreeuwt Louis en meteen is Niall stil. Hij is stil van de schrik. "Goed zo Niall, nu luister naar mij. Je bent niet dik. Je bent perfect. Nee, je bent meer dan perfect." Zegt Louis en knuffelt Niall en Niall verstijft even, maar knuffelt al snel Louis terug en barst weer in tranen uit. "Ik weet het Ni. Het is moeilijk te geloven als mensen over de hele wereld het tegen je zeggen en dan je beste vriend er ook nog eens grapjes over gaat maken en het spijt me." Zeg Louis en zucht. "Het spijt me. Het spijt me zo erg." Zegt Louis en barst nu ook in tranen uit. Niall houd hem nog steviger vast en fluistert wat in Louis zijn oor en ik zie Louis verbaasd kijken. Ik kijk naar Liam en hij kijkt mij ook aan en we hebben allebei geen idee waar het over gaat en ik denk niet dat we dat zo snel te weten zullen krijgen.

P.o.v Liam

Harry en ik hebben geen idee wat Niall tegen Louis zei en we weten beide dat we het ook voorlopig niet te weten krijgen. Niet veel later is Louis, van al dat schreeuwen en Niall proberen rustig te krijgen, in slaap gevallen en Niall is in ook in slaap gevallen. Ze zien er heel schattig uit. Ik besluit een foto van hen te maken en tweet hem. "Don't they look cute like this? #Nouis" . Ik zie Harry zijn mobiel pakken en grinniken. De tweet word meteen heel vaak geretweet en er wordt veel op gereageerd. Na een klein half uurtje word Niall wakker en merkt dat Louis nog bovenop hem ligt en hij glimlacht en versterkt zijn greep. Louis beweegt een beetje en zijn hoofd ligt nu op Niall zijn borst en nu begin ik het te snappen. "Nouis is real?" Hoor ik Harry vragen en Niall word gelijk rood als een gek. "Ja, dus!" Roep ik en ik hoor Louis mompelen. "Ik probeer op mijn vriendje zijn borst te slapen, kunnen jullie niet wat zachter doen. Jezus." Zegt hij en we moeten alle drie lachen. "Ach ja, het is niet alsof Liam een foto gemaakt heeft van jullie slapend en op twitter geposted heeft." Zegt Harry en ik geef hem een tik tegen zijn hoofd. Niall lacht en kijkt naar Louis die weer in slaap gevallen is en af en toe hoor je hem nog mompelen dat ze stiller moeten zijn, maar hij slaapt gewoon en ja. We worden nogal een paar keer uitgescholden en niet veel later slaapt Niall ook weer en Harry en ik glimlachen. 

Idee door XxBenjixX!!!