How To Be A Bad Girl#READINT2017

~36~

Έφυγα απο το σπίτι της σαν κυνηγημένος.Μέχρι που με βρήκε ο Μιχάλης και πλακώθηκαμε έως συνήθως.ΟΥΤΕ ΤΌΤΕ ΕΝΙΩΣΑ ΚΑΤΙ.

Ημουν απλά κενός και ήταν σαν να μην μπορούσα να βάλω τα γεγονότα σε μια σειρά.

Μέχρι που ήρθε η Δευτέρα και την είδα.Τα χέρια της τυλιγμένα και τον Μιχάλη απο δίπλα της.Εκεί ήταν που ένιωσα να χάνω την Γή κάτω απο τα ίδια μου.ΕΚΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΙ ΕΊΧΑ ΚΑΝΕΙ.

Όταν την είδα ταλαιπωρημένη διπλα σε αυτόν είχα ήδη προβλέψει οτι την χάνω.Ήξερα ήδη ότι στο τέλος της υπόθεσης εκείνος θα πάρει την κοπέλα.Οπως και στο παρελθόν.

Εκεί λοιπόν ήταν και το πρώτο συγνώμη που είπα σε κάποιον.Και αυτό ήταν σε αυτήν και φυσικα δεν μετανιώνω στιγμή που το είπα.Θα το ξανα ελεγα συνέχεια για μπορέσει να με συγχωρέσει.

Απλά όσο μελό και αν ακούγεται η Φαίη δεν είναι σαν τις άλλες.Δεν έχει καμία σχέση με ολα τα τσουλάκια που κυκλοφορούν και εγώ όσο πάει και τα χάνω περισσοτερο μαζί της.

Δεν ξέρω την θέλω;

Ή απλά θέλω να την πηδήξω;

Και το σημαντικότερο:ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΜΑΖΙ ΤΗΣ,ή απλά είναι ενα καπρίτσιο που θα περάσει.

Το μόνο σίγουρο είναι οτι νοιάζομαι για εκείνη.Και ναι οσο και να μην μπορείτε να το πιστέψετε νοιάζομαι για εκείνη για αυτό προσπαθώ κιόλας δίπλα της.

Σηκώθηκα με φόρα απο το κρεβάτι και φόρεσα γρήγορα μια πρόχειρη μπλούζα.Το είχα πάρει απόφαση έπρεπε να πάω να την δώ!

Πήρα κλειδιά και κινητό και βγήκα γρήγορα απο το διαμερισμά μου.Ανέβηκα στο αυτοκίνητο μου και έβαλα μπρός.

Ώρα να την κάνω να με θελήσει.Δεν νομίζετε;

•••

Σε δέκα λεπτά βρισκόμουν έξω απο το διώροφο σπίτι της.Τα φώτα ήταν ανοιχτά και ήμουν σίγουρος οτι προετοιμάζονταν λογικά για να γιορτάσουν.

Δεν με ένοιαζε όμως.Ηθελα να την δώ!

'Είναι η εδώ η Φαίη;'ρώτησα ήρεμα την μικρή και με κοίταξε με μισό μάτι.

'Και ποιός είσαι εσύ;'μου αντίγυρισε με θράσος και ξεροκατάπια.

'Ο Χρήστος.Ενας φίλος της.'είπα γρήγορα και με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια.