Bölüm-2

19.9K 1.1K 71
                                    

Matematik dersi bir türlü bitmek bilmemişti. Yasemin hocada anlatıp anlatıp geçiyordu. Zil çalar çalmaz sıramdan fırladım kapıda Zeynep ile karşılaştık sınıfın önünden geçerken

“Senin sıranda oturan yeni çocuk mu?”

Sınıfa doğru baktım ve çocukla göz göze geldik.

“Hıhı evet yeni öğrenci biraz değişik ve sessiz birine benziyor”

Zeynep gülümseyerek “Ve çok yakışıklı!”

Ona sıkıcı bir bakış atıp “Of Zeynep kafan hemen oraya çalışıyor”

Zeynep gülerek “Bence tavlamalısın” değip göz kırptı.

Nedenini bilmiyorum ama çabuk gitmek istiyordum. Çocuk ne kadar soğuk olsa da konuşmak istiyordum. Gözleri hangi renkti? Hatırlayamıyorum… Değişik sanki o yüzü çok iyi tanıyorum sanki de hiç tanımıyorum. Zilin çalmasıyla sınıfın önünde olmamız bir oldu. Zeynep hala dalgındı fark edebiliyordum. O ne kadar iyi gözükmeye çalışsa da içi kan ağlıyordu. Sınıfa girdiğimde çocuğun çevresinin kalabalık olduğunu ve kızların çoğunlukta olduğunu fark ettim. Sırama geldiğimde çocuk kalkıp yol verdi. Duvar tarafına hemen kuruldum. Sınıfa Nergis hoca girmesiyle rahat bir nefes aldım. Yeni gelen çocuğu şaşırtmış olan kalabalıktan kurtulmuştuk. Onunda rahat bir nefes aldığını fark ettim. “kalabalıklardan hoşlanmıyorsun anlaşılan” dedim.

Bana baktı ve hayatımda ilk defa böyle bir gülüş gördüm çok yakışıklıydı.

“Evet… Hm sende sevmiyorsun dimi?”

Kafa salladım konuşursam sesimin çatlayacağını biliyordum. O gülüşüyle tekrar beni ödüllendirerek önüne döndü Nergis hocayı dinlemeye başladı. Ama ben bundan sonra durmayı pek düşünmüyordum.

 “Hala tam olarak tanışmadık diye düşünüyorum benim adımı biliyorsun ama ben seninkini bilmiyorum?”

Kafasını Nergis hocadan bana çevirdi o zaman göz renginin yeşil olduğunu fark ettim gülümseyerek “Adım cenk” dedi.

Gülümsemesine karşılık verdim. O sırada Nergis hocanın sesi duyuldu

“Çocuklar bugün çekiliş yapacağız ve herkes çekilişteki arkadaşıyla oturup o arkadaşını tanıyacak bana da 1 ay sonra o arkadaşıyla ilgili bildiklerini yazıp vereceksiniz”

Bize döndü “Siz çekilişe katılmanıza gerek yok zaten bir birinizi tanımıyorsunuz” deyip gülmeye başladı.

Sınıftan birkaç kızın sızlanıp hocam ama bence onlarda çekilişe katılmalı demesine hoca hiç oralı olmadı. Cenk bana dönüp

“Bugün ki kavga etmenin sebebi neydi?”

Bir anda şaşırdım aniden bu soruyu sorması çok değişikti insan hobilerden filan başlar zaten bu çocuğun farklılığı çok belliydi benim sessiz olmama bakıp daha çok meraklı bakmaya başlayınca.

“Hm… Banu’yu tanıyınca anlarsın diye düşünüyorum” deyip güldüm. Cenk hala ciddi duruyordu

“ Sana saldırdı mı?” bunlar nasıl sorulardı.

“Hayır, sadece laf atıp durdu bende kolayı kafasından aşağıya döktüm”

Gülümsedi hatta hoca olmasa yüksek sesli bile güle bilirdi.

ElementHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin