Η ιστορία μας διαδραματίζεται στο χωριό Γκόντρικς Χόλοου , το καλοκαίρι του 1899 . Ο νεαρός τότε Άλμπους Ντάμπλντορ έχει μόλις αποφοιτήσει από το Χόγκουαρτς και ετοιμάζεται για το καθιερωμένο στον κόσμο των μάγων ταξίδι στον κόσμο, όταν ειδοποιείται...
Disclaimer : This is a work of fan fiction using characters from the Harry Potter world, which is trademarked by J. K. Rowling. The characters used are characters created and owned by J.K. Rowling, and I do not claim any ownership over them or the world of Harry Potter. This story is for entertainment only and is not part of the official story line .
Υποσημείωση : Η ιστορία που θα διαβάσετε δημιουργήθηκε με κόπο και ώρες συγγραφής . Θα είναι χαρά μου να την αγκαλιάσετε και να την αναδημοσιεύσετε, αρκεί να αναφερθεί το όνομά μου στην περίπτωση που γίνει κάτι τέτοιο. Το πρώτο κεφάλαιο είναι πιλοτικό και αν έχει απήχηση θα ακολουθήσουν και τα υπόλοιπα. Καλή ανάγνωση !
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Το φεγγάρι ήταν ήδη στη μέση του ουρανού όταν ακούστηκε ένα δυνατό «κρακ» στην κεντρική πλατεία της συνοικίας Γκόντρικ. Ένας ψηλός νεαρός με ξανθά μακριά μαλλιά και φωτεινά γαλανά μάτια είχε μόλις εμφανιστεί εκεί σέρνοντας πίσω του ένα μεγάλο δερμάτινο μπαούλο . Λόγω της προχωρημένης ώρας, κανένας δεν ήταν εκεί ώστε να αντιληφθεί την παρουσία του, εκτός από μία κατάμαυρη γάτα που όρθωσε το τρίχωμά της και έβγαλε έναν ανατριχιαστικό συριγμό. Ο Άλμπους Ντάμπλντορ άρχισε να κατηφορίζει σκυθρωπός τον κεντρικό λιθόστρωτο δρόμο του χωριού βαδίζοντας προς τα δύο τελευταία σπίτια του γραφικού οικισμού ενώ στο μυαλό του έπαιζαν πάλι οι εξελίξεις του τελευταίου εικοσιτετραώρου.
Βρίσκονταν στο μικρό , κατάμεστο μπαρ του «Ραγισμένου Τσουκαλιού» με τον Ελφίας και τελείωναν τον σχεδιασμό του ταξιδιού τους, τους απέμενε μόνο ο προγραμματισμός των επισκέψεων στις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου. Μέσα στους θορύβους από τις ομιλίες των υπολοίπων θαμώνων του μπαρ και τον καθαρισμό των ποτηριών από τον Έρνι, τον έυθυμο φωνακλά μπάρμαν, κανείς από τους δυο τους δεν αντιλήφθηκε τις δύο μεγάλες καφετιές κουκουβάγιες που μπήκαν από το ανοιχτό παράθυρο του μπαρ και προσγειώθηκαν στο τραπέζι τους.
