Vicdan azabimi yoksa askmi?

Vicdan azabimi yoksa askmi? 30 bolum 5 kisim. FINAL!!!

Vicdan azabimi yoksa askmi? 30 bolum 5 kisim. FINAL!!!

Reyhan: Ne geliyor?

Mazhar: Ambulans. Sesi duymuyormusun?

Reyhan: Ha duydum.......ama ben bir tek ambulan sesi duymadim sanki. Biri hemimi dedi az once, yoksa benmi yalnis duydum? Der ve tam o sirada birileri bag evinin kapisina vurmaya baslar. Her halde heyecandan zili basmayi unutmus. Artik gelen her kimse, belkide yalniz gelmemisdir.

Mazhar: Anlasilan gelen bizimkiler. Kapiya vuranda, kesin Haluk abi.

Reyhan: Nedense hic sanmiyorum.

Mazhar: Nedenki? Kizlar kapiya boyle vurmayacagina gore.....

Reyhan: Acda gor o zaman. Sen kapiyi ac bende burda oglusumla hasret gidereyim. Bide sanki acikmis Can.

Mazhar: Emzirmeyimi denesen acaba.

Reyhan: Hemen sutum gelirmiki? Hem zaten ambulansin sesi geldigine gore bir azdan kapida olur. Doktor bir baksinda sonra denerim.

Mazhar: Oda dogru. Neyse ben gidip kapiyi acayim, kirilmadan. Diyerek odadan cikar ve kapiyi acmaya gider.

Reyhan: Sen acikdinmi canim? Gerci hemen acikmaman lazim. Ama bir az sabirli olalim dimi? Sonucda anne bu konularda daha acemi. Doktor ve hemsire ablalarinin gelmesini bekleyelim derim. Ama aglama boyle. Aaa ne yapiyorsun sen? Ellerini agzina goturme ama??? Sende baban gibi amma sabirsizsin ha!!!! Gerci ona benzemeni ben demisdimya neyse. Ama ben seni boyle gormeye dayanamamki. Gel bakalim kucagima. Diyerek arkasindaki yastigi bir az duzeltir, sonrada bebegi yavasca kucagina alir.

Can: Aggggiiiiiii..............

Reyhan: Vallahi dediyinden bir sey anlamadim. Eee ilk gunler. Kusurumuza bakmazsin artik. Hadi bakalim nasil yapiliyordu. Bir dakika bekle Canim.

Reyhan: Hah soyle. Ac bakiyim agzini. Gerci benimkide laf. Senin agzin deminden acik zaten.

Reyhan: Offfyaaa. Zor oldugunu demislerdide, bu kadarinida dememislerdiyaaa. Ama sen ne yapiyorsun oyle??? Su an agrim var onami uzuleyim, yoksa qidiklandigimamami bilemedim. Neyse ya sen aldirma bana. Isine bak bebegim. Diyerek Bebegin kafasini oksar yavasca. Hem boylece Can bebekde sakinlesmisdi. Eee istedigini alinca, susdu. Ayrica boyle kendini annesine daha yakin ve guvende hiss etdigi icin rahatladi sonunda.

O sirada kapida.

Mazhar: Geldimya geldim. Diyerek kapiyi acar ve gordugune cok sasirir.

Mazhar: Aaaa Denizmis!!!!! Eee bosuna dememisler armut dibine duser diye.

Deniz: Anlamadim?

Mazhar: Bos ver anlama.

Haluk: Eee ne yapdiniz Mazhar biraderim? Reyhan bacim nasil? Hic sesi gelmiyor? Durumu cokmu fena? Bayilmamisdir dimi? Ayrica, gelince yolda ambulansi gorduk. Hic merak etmeyin kismetse hastaneye yetisirsiniz. Olmadi burda hall ederler. Ha geldiler bile kapidan giriyorlar.

Fahriye: Ya Reyhan nasil. Sancilari ne zaman basladi? Ne kadar? Neden ses gelmiyor? Bir sey olmadi dimi?

Seda: Mazhar, konussana, Reyhanin durumu nasil?

Mazhar: Oha!!!! Teker-teker gelinya. Ayrica ambulansa gelince. Hic gelmeseydiler bari.

Fahriye: Ya sen ne diyorsun? Olayin heyecanindan sacmaliyorsun qaliba?

Haluk: Kesin oyledir?

Deniz: Eee bebek nerde?

Seda: Ne bebegi ya?