Vicdan azabimi yoksa askmi?

Vicdan azabi 3 bolum.

Vicdan azabi 3 bolum.

Mazhar: Yogun bakima girer ve bir az kapinin yaninda durup Reyhana bakar.

Mazhar: Allahim ben ne yapdimya? Kendi ellerimle bir enkaz yaratdim resmen. Ben neden boyle yapdim? Diyerek sandalyeyi cekip Reyhanin yanina oturur. Onu izlerken, kendini cok toaf hiss eder. Bir hafta boyunca, konusduklarini hatirlar.

Flasback.

Reyhan: Mersi. Once hanimlar ve cocuklar.

Mazhar: Yalniz o dediyin sadece tehlike anlarinda gecerlidir. Bense su an hic bir tehlike goremiyorum.

***

Mazhar: Isde hayat boyle acimasiz. Hop diye ali verir en sevdigin seyi elinden.

Reyhan: Dogru! Hayat bazen acimasiz ola biliyor. Ama bu sever istedigim seyin elimden alinmasina izin vermiyicem.

***

Reyhan. Al... Der yesil boya kalemini uzatarak.

Mazhar: Sagol.

Reyhan: O biterse, buda var.

Mazhar: Seninde ayarin yok.

Reyhan. Sagol.

***

Mazhar: Yemin ediyorum bu sehri terk edicem, cunki bu sehir ikimize dar.

Mazhar: Ne oldu...

Reyhan: Hic sadece bana birini hatirlatdin. Bir turlu biz diyemiyen birini. Ya hic diyemezdi, yada gunde yuz kere soyleyerek suyunu cikarirdi.

***

Bana yardim etmiyecekmisin?...Cok korkuyorum.

Flasback son.

Isde son hatirladigi sozler surekli kulaginda cinliyordu. Oda azmis gibi o anki bakislari gozunun onunden gitmiyordu.

Mahar: Nasil olduda o bakislarina ragmen arkami donup gide bildim. Benim yapdigim insanliga sigarmi hic? Sigmaz tabikide. Asla kendimi hakli cikarmaya kalkmam. Cunki hayatimin en buyuk hatasini yapdim bu gece . Benden nefret etsen yeridir. Onada raziyim. Sen yeterki iyiles. Sonra istersen tum hastaneyi basima yik. Sesim bile cikmaz. Ama yeterki uyan. Cunki bu dediklerimi yapman icin ilk once uyanman gerek. Umarim beni duyuyorsundur. Der ve yavasca Reyhanin basini oksamak ister, ama son anda elini cekerek der.

Mazhar: Ya ben ne yapiyorumya? Iyice duygusala bagladim.

Mazharin ic sesi: Buna artik son ver.

Mazhar: Neye?

Mazharin ic sesi: Ic sesini gizlemeye. Kendini kontrolde saklamayi birak artik. Bir kez yapdinda ne oldu? Sirf nefret etdigin ve prensiplerin icin, Reyhan icin endiselendigini, korkdugunu gizleyip cekip gitdinde ne oldu? Bak , hayatda kalicagi belli diyil bile.

Mazhar: Ya sen nasil konusuyorsun? Tabiki yasayicak

Mazharin ic sesi: Ne oldu? Gercekler agirinami gitdi?

Mazhar: .......... Susar ve hic bir sey soyleyemez. Cunki ic sesinin hakli oldugunu anliyordu. Reyhanin onu aff etmeyeceginide biliyordu.

Mazhar: Biliyorum, beni aff etmen imkansiz. Dusman gibi olsakda seni yari yolda birakmaya hakkim yokdu. Artik ne yapsam bana guvenmezsin. Inan gercekden cok pismanim. Diyerek elini Reyhanin saclarina goturur ve bu sefer hic elini cekmeden basini oksar. Tabi bunu yapdiginda kendini cok toaf hiss eder. Daha once hic hiss etmedigi gibi. Ama bu duygununda ustunde fazla durmaz. Icindeki toaf hiss sucluluk duygusuna baglar. Sonra bir az daha oturdukdan sonra ziyaret vakti dolar ve Mazhar yogun bakimdan cikarak, Haluk abiyi arar.

Haluk: Ne oldu Mazharcan? Evde beynimizi yedigin azmis gibi, simdide telefonlami devam ediceksin sikayetlerine? Hem senin bu kizla ne alip veremedigin var?

Mazhar: Abi hemen konuya giriyorum. Ben hastanedeyim.

Haluk: Ne ? Hastanedemi? Ne olduki sana?

Mazhar: Bana bir sey olmadi. Ben iyiyim. Gerci hic iyi sayilmam.

Haluk: Ya ne oldu soylermisin?

Mazhar: Kizlarin evinde kucuk bir patlama olmus. Tabi hemen ardindanda qaz zehirlenmesi. Ben kizlarin numarasini bilmiyorum. Sen arayip haber verirmisin.

Haluk: Ben hemen ararimda, Reyhan bacim evdeydi qaliba. O nasil?

Mazhar: Ne sen sor, ne ben soyleyeyim. Durumu iyi diyil. Sen acilen kizlara haber ver.

Haluk: Tamam ben hemen ararim, hep beraber geliriz. Diyerek, telefonu kapatir ve kizlari arar. Sonrada hep beraber hastaneye gelirler. Tabi gelir-gelmez Mazhar onlara olan biteni anlatir ve bir guzel firca yer. Hakli olduklarini bildigi icin pek ses cikarmaz. Cunki kat-kat fazlasini hakk etdigini iyi biliyordu.

2 gun sonra.

Doktor: Mujdemi istiyorum. Hastanizi, durumu normale donduyu icin solunum cihazindan ayirdik ve bir kac saate normal odaya alicaz.

Mazhar: Yani hayati tehlikeyi atlatdimi?

Doktor: Evet.

Mazhar: Oh cok sukurya!!!

Fahriye: Peki ne zaman arkadasimizi gore biliriz?

Doktor: Normal odaya gecdiginde gorursunuz. Simdi uyanmadigi icin, gitsenizde sizi duyamaz.

Seda: Anlasildi. Ama durumu iyiye gidiyor demi?

Doktor: Evet oyle. Der ve gider.

Haluk: Sonunda guzel bir haber aldik.Bu arada Omerle Aysem nerde?

Seda: Onlar bir kac gunlugune Nadide teyzelere gitmislerdi. Simdi dogumada az kaldigi icin orda daha rahat ederler diye gitdiler. Tabi Nadide teyzenin israri sayesinde.

Haluk: Anlasildi. Keske onlar evde olsaydilar.

Mazhar: O zaman boyle olmazdi dimi? Onlar, hatta hic kimse benim kadar bencil ve umursamaz olmadigi icin, kesin bir yardim eden cikardi dimi?

Seda: Aynen oyle!!! En azindan bencil oldugunu kabul ediyorsun . Buda bir sey.

Fahriye: Seda simdi zamani diyil.

Mazhar: Seda haki Fahriye. Diyerek ordan uzaklasir ve bahceye cikar . Cunki gercekler oldukca aci oldugu icin, kolayca hazm edemiyordu. Hatali oldugunu biliyordu. Ama bu onun acisini dindirmeye yetmiyordu.

Mazhar: Ben simdi ne yapicam? Nasil guvenini kazanicam senin? Gerci ben niye senin guvenini kazanmak istiyorumki?

Mazharin ic sesi: Belki.....

Mazhar: Belki ne?

Mazharin ic sesi: Vicdan azabindan kurtulmak icin belkide. Der, cunki daha fazlasi icin erken oldugunu dusunuyordu. Soylese bile, Mazharin buna inanip kolay-kolay kabullenmeyecegini bildiyi icin simdilik susmayi tercih ediyordu.

3 bolumun sonu. Umarim begenirsiniz. Bide rica ediyorum, okuyup gercekden begenenler yorum yapsinlar. Yorum yapmadan begenenler sayilmayacaklar. Onemli olan yorumlardir benim icin. Yorum yapmadan begenenlere gelince, begenmesenizde olur. Hatta okumazsanizda olur.