I Love You since 1892 (Published by ABS-CBN Books)

Kabanata 23

Magrereact sana ako kaso tiningnan ako ni Juanito at mukhang seryoso siya kaya nakitawa na lang din ako kina Sergio at Angelito. yung tawa ko talaga mukhang natatae lang haays.

 "Kamusta naman ang kasiyahan nina ama at Don Alejandro sa ibaba?" tanong pa ni Juanito. dahilan para tumigil na kami sa pagtawa. 

"Hindi pa po nila alam kuya Juanito, mamaya na lang po namin sasabihin kay ama pag gising ni ina" sagot ni Angelito. Pinagmasdan ko naman silang tatlo, Grabe! Magkakahawig pala sila, medyo mas malaki nga lang ang katawan ni Sergio kay Juanito at may bigote din ito. Samantalang, maginoo naman ang itsura ni Juanito at malinis ang kaniyang mukha, si Angelito naman ang batang version nilang dalawa.

Bigla akong natauhan nang magsalita si Angelito at napatingin silang lahat sa'kin "Kuya Juanito hindi pa rin ba tapos ang pagpasyal mo kay Binibing Carmelita sa ating tahanan?"

Magsasalita sana si Juanito kaso naunahan siya ni Sergio. "Talaga? Nais makita ni Binibining Carmelita ang ating tahanan?" nakangiting tanong ni Sergio. Napatango na lang ako, agad namang lumapit si Sergio at Angelito sa'kin. "Ipapasyal ka rin namin sa aming tahanan... Tara!" sabi pa ni Sergio, wala na kong nagawa kundi sumama sa kanila. Feel ko tropa na kami at kakatapos lang namin ibully si Juanito kanina Hahaha!

"Si Tay Alfonso 'Silong' at ang kaniyang pamilya ang nagtiyagang maggapas ng gubat at ang unang nagtayo ng bahay dito sa San Alfonso noong 1625, hanggang sa unti-unting lumawak ang lupain at nagkaroon na ng iba pang tao na nais manirahan sa lugar na ito, sa paglipas ng panahon umunlad na ang bayan at pinangalanan itong San Alfonso, si Tay Alfonso Silong na rin ang unang naging pinuno ng kanilang bayan" paliwanag ni Sergio, naglalakad kami ngayon sa mahabang hallway papunta sa kanilang mga kwarto sa itaas at sa bawat sulok ng dingding may mga painting ng tao. Una kong nakita ay yung painting ng isang matandang lalaki, na si Tay Alfonso Silong pala. napahawak na lang ako sa bibig ko, Grabe hawig ni Don Mariano si Tay Silong na super pinatandang version lang.

"Ang kaniyang anak na si Tino Alfonso ang sumunod na namuno sa bayan at sinundan ito ng kaniyang anak na si Filimon Alfonso, sa loob ng halos dalawang daang taon pinagkatiwala ng mga mamamayan ng San Alfonso ang pamumuno sa aming pamilya, nakasanayan na ang panganay na lalaking sa aming pamilya ang susunod na mamumuno, nag-aasawa rin ng mga babaing Espanyol, Peninsulares o Insulares man ang aming mga ninuno upang kilalanin ang pamumuno ng aming pamilya ng Imperyong Espanya" dagdag pa ni Sergio, Wow! grabe! Para rin siyang si Juanito, ang talino talaga ng lahi nila. Teka! diba yung mga Peninsulares ay ang mga espanyol na nanirahan sa Pilipinas, samantalang ang mga Insulares naman ay ang mga Espanyol na pinanganak na sa Pilipinas.

Napadaan naman kami sa iba pang mga painting ni Tino Alfonso, Filimon Alfonso at madami pang iba, parang nasa exhibit ako ngayon at pinagmamasdan ang mga ninuno nila na magkakamukha, medyo natakot din ako kasi baka mapanaginipan ko ang mga mukha nila na iisa lang ang pose. "Ibig sabihin ikakasal ka sa babaing may dugong Espanyol?" tanong ko kay Sergio, napangiti naman siya at napatango. "Bihirang payagan ng Gobyernong Espanya ang mamuno sa isang lupain ang isang Indio" dagdag pa ni Sergio. Gosh! Oo nga pala sa panahong to masyadong mababa ang tingin nila sa mga purong dugong Pilipino o Indio.

"Ginoong Sergio kelan ka ikakasal?" tanong ko pa, napangiti naman si Sergio at ngumiti na rin si Juanito na ngayon ay nasa likod na pala namin, mukha tuloy siyang nabully na gusto pa ring sumama sa tropa niya. Anong nakakatawa sa tanong ko? buti na lang inosente pa si Angelito at hindi pa nakaakrelate sa kalokohan at pangiti-ngiti ng mga kuya niya.

"Hindi ko pa alam Binibini, hindi pa nakakausap ni ama ang mga kaibigan niyang peninsulares sa Maynila at marahil baka pagkatapos pa ng inyong kasal ni Juanito aasikasuhin ni ama ang kasal ko" sagot ni Sergio. Nagkatinginan naman kami ni Juanito pero mas lumaki lang yung ngiti niya, Bakit ganyan siya mag-react? Kyaahh! wag ka ngang assumera Carmela!