'Whew! There you go, very liberating!' cheer ng utak ni Kim.'Go girl, carry on! Naumpisahan mo na eh!'
Napatanga si Xian.
"I have loved you from the moment I've met you. Matagal kong inalagaan dahil hindi ko masabi sa'yo dahil ni Erika. I have to keep it a secret from you but never from your girlfriend. Yun din ang dahilan kaya malaki ang galit nya sa akin. But believe me, God knows how hard I tried para mawala 'tong nararamdaman ko. But I failed. Wala akong choice kundi itago sa'yo. Pero pagod na ako and now you're telling me that you're leaving. Gusto kong sumugal. Gusto kong ipakita sa'yo na kaya kitang mahalin ng mas pa sa kayang gawin ni Erika. Tutulungan kita. Makakalimutan mo rin sya. Just give me a chance and I'll show you how!"
Hindi pagkapaniwala ang nasa mukha ni Xi bago ito umiling ng makabawi.
"Kim, di mo alam ang sinasabi mo. No. I will just be taking advantage of you! Magulo ang utak ko ngayon. Di ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman . Kung hahayaan kita, baka masaktan ka lang.Mas malaki ang posibilidad na maka-recover man ako at makalimutan ko ang heartache na gawa ni Erika....hindi pa rin kita kayang mahalin!"
BAM!
Nasagasaan si Kim. Pero wala ang tipikal na sakit na dapat maramdaman. Lumutang lang ang pakiramdam nya. Manhid lang!
Pero hindi, lalaban pa sya! Pwede pa nman humirit di ba? Baka 50/50 pa sya!
Lumapit si Kim sa kinatatayuan ni Xian. Gusto nyang makita sya nito bilang sya... literal o figurative man.
"I don't care! At least kahit sandali lang naranasan ko na mahalin mo rin ako...Kahit rebound lang...kahit di pa totoo! "
"Marami pang lalaki na--"
" Wala nang ibang lalaki para sa kin,Xi! Ikaw lang!"
"NO!"
"Why not? You need someone right now! Someone who'll care of you, help heal your wounds...and love you! Give me the chance to be that 'someone'!"
"Kapag ginawa ko yan, masasaktan lang kita. Para ko na ring binalewala ang pagkakaibigan natin!"
"I told you, I don't give a damn about our friendship anymore....because I love you!" Si Kim na ang mahigpit na yumakap kay Xian. Wala na syang pakialam kung ano man ang iniisip ng lalaki sa kanya. Matagal nyang pinagdamot at pinigil ang sarili na ipakita dito ang totoong nararamdaman.
Pilit kumawala ni Xian. Gusto nyang maawa sa ginagawa nito.Hinawakan ang kamay ni Kim. "Stop it,Kim! Stop it! Huwag mong gawin yan! Magtira ka nman respeto sa sarili mo!"
Tumigil naman si Kim. Hurt written all over her face.
Rejected.
RESPETO!
Paulit-ulit sa utak ni Kim matapos nyang umalis sa harapan ni Xian. Parang sasabog sa sakit ang dibdib nya.Nagmamadali nyang kinuha ang purse at umalis para umuwi.
Kailangan nyang lumayo. Mapag-isa. I-assess ang sarili sa katakot-takot na kagagahan na nagpatong-patong na!Masyado na nga yata nyang pinahiya ang sarili sa harapan nito na kahit sya nakalimutan na nya yun at kailangan pang ibang tao ang magpaalala sa kanya na kailangan din nman nyang magtira nun.
'O, respeto daw sa sarili!' kulit na may kasamang sarcasm ng utak nya Gusto nyang matauhan,pramis! Nakakababa ng sarili at nakakawala ng dignidad.
Nakakatawang halos lahat na naiwala nya sa sarili. Tama nga ang kaibigan nyang si Monique. Mahirap nang makita at makilala ang dating sya sa katauhan nya ngayon. Ano na ba ang nangyari sa kanya?
Chapter 7
Start from the beginning
