Chapter 30: Dying

Start from the beginning
                                    

"Miss mauna kana. Mukhang magkakalat kapa dito e" nagbow na lamang ako bilang pasasalamat sakanya pero parang pinagkatuwaan ata ako nitong babaeng to. Matapos naman akong umihi sa isang cubicle ay hindi ako makalabas ng lubusan. Parang wala ata akong mukhang ihaharap dun sa babaeng pinauna ako dito sa cubicle. Nahihiya akong magpakita ng mukha! Baka asarin pa 'ko nun! Pero wala naman akong nagawa kundi lumabas nalang ako ng cubicle nang nakatakip ang mukha kong maganda sa sobrang kahihiyan. Feeling ko pinagtatawanan na nila 'ko.

Pagkalabas ko naman ng CR ay bigla akong sinalubong ng prof namin sa Physics. Mukhang nageenjoy nga talaga siya.

"Skype, take this paper for a gratitude"

"O-okay?"

"Gusto ko magenjoy ka sa nakasulat dyan. Gusto ko gawin mo lahat yan"

"O-okay?"

"Okay! Enjoy yourself" napatango nalang ako sa huling sinabi niya. Pero ano nga ba ang papel na binigay niya sakin?

Think of this place as your world of adventure. List of the things that include Physics in Lever Arm, Force, Centripetal force, etc. State of your experiences and give us your reaction of what things you did for a specific area. Does this place had a specific meaning for Physics? Why or Why not

Crap! I mean crap? Seriously? Pupunta ka na nga lang dito may reaction paper pang magaganap? As in seryoso? Dapat pala hindi na 'ko bumaba ng bus at magpakamatay nalang sa sobrang pagdudusa sa pagihi, kesa naman harapin ko 'tong takot na 'to! Na sumakay ng r-roller c-ccccoaster! Napapalunok nalang ako. I thought this place is suppose to be having fun for all. But actually, this reaction paper made us our lives too trapped!

Umikot naman ako dito sa amusement park pero sadly, wala akong nakitang nakakaamused! More like nakakainis ang nakikita ko dito dahil sa mga clowns na manggugulat sayo sa tuwing dadaan ka. Hindi ang amusing na lugar na kung tawagin ay 'Peaceful Place.' Hindi ko rin mahaligap ang mga kaklase ko sa kadahilanan ng sobrang crowded na sa lugar na 'to. Parang hindi ko narin makita ang sarili ko sa salamin dahil sa nararamdaman kong pagkagulo sa sarili ko ng papisikal at pamentally. Hindi ko alam sa sarili ko kung dapat ba 'kong nandito o wala.

"S-Skyyyyyype! Help me!" bigla naman akong nakarinig ng desperadong boses na tumutulong sa paligid ko. Hindi kaya't guni guni ko lang yun?

"Skype! Ano ba?!" as in hindi siya birong guni guni! Para siyang multo na sumisigaw sa panrinig ko. Hindi ko na ata kaya pa 'tong marinig pa. "Skype!" for this time. Nakaramdam na ako ng pagkahawak sa pulso ko. Isa siyang lalake na yeah! Guni guni ngang masama para sakin. Hindi siya birong guni guni! Si Phyllis lang naman!

Hinila naman niya ko sa lugar kung saan walang masyadong tao. As in literal na walang masyadong tao. Kasi hinila niya 'ko sa family restroom! Ano bang problema nito? Nasa state of shocked padin ako dahil sa nakikita ko sa harapan. "Isa kang guni guning masama na kailangan kong iwasan!" out of the blue ko namang sabi sakanya. Pero siya? Tinatawanan niya ko. Bakit siya ganito?

"Nakadrugs ka no? Hahahahaha!" mangaasar naman niya sakin nang nagbigay naman ako sakanya ng irap. "Sira ka ba? Nakita mo naman kung pa'no mo ko hinila papunta dito! Akala ko mamamatay na ko sa kakahila mo sakin" reklamo ko naman sakanya pero nagmake faces lang siya sa harapan ko. Napakakulit na nilalang!

That Elementary Jerk! (Jerk Series #1)Where stories live. Discover now