Chapter 22: Going Home Together

415 30 0
                                    

Adellaine's POV

Pabalik na kami sa room kasi tapos na yung hinanda ni junichiro para sa akin, at yung binigay niya sa aking necklace ay suot suot ko parin.
Nagpromise ako na di ko huhubarin yun kahit anong mangyare.

Ngayon ay nandito na kami sa classroom at hinihintay nalang namin yung teacher at alam niyo ba lumipat na ako ng upuan, katabi ko na si junichiro.

Ang happy ko sa ginawa niya kanina, ramdam ko talaga yung pagmamahal niya, sana ay makapaghintay siya dahil sasagutin ko rin naman siya.Naghahanap lang ako ng magandang tyempo.

Junichiro's POV

I'm so happy at maganda ang kinalabasan ng suprise ko for my AA.

She deserve all the efforts.
At kahit gaano katagal ay maghihintay ako.
Hihintayin ko yung araw na sasagutin niya na ako.

"Bro, congrats, hindi pumalya surprise mo" haruki said while laughing.

Buti nga at di pumalya, also thanks to shorin, dahil siya ang nagsuggest nun pero may kapalit yung pagsa-suggest niya.

"Ano ba yan, bat kasi nang hingi pa kayo ng opinyon sa baliw na shorin na yan, ayan tuloy may utang pa akong date.tsk" sabi ni eito.

Kunware pa siya gusto niya rin naman si shorin, i can saw it pag tinitingnan niya si shorin.

>>FLASHBACK<<

"Bro i need suggestions, paano ko kaya masu-surprise si Adellaine" i said.

"I dont know pre, sanay ako na babae ang nanliligaw" haruki said.
Grabe ang hangin talaga.

"Eito,you? May suggestion ka ba?" I asked eito.

"Wala bro, sorry" sabi niya.

Mga walang kwenta kiddin'

"What if mang hingi tayo ng suggestion dun sa kaibigan ni adellaine?" Haruki said.
Minsan pala nagiisip rin siya,akala ko natuyot na utak niya,puro kasi kahanginan, kiddin'.

"That's great" i said sakto naman at dumaan siya sa harap namin kaya tinawag namin siya.

"Shorin"tawag namin tatlo ng sabay sabay.

"Yes?" Sabi niya pa at lumingon kay eito at nag beautiful eyes.

Natawa tuloy kaming dalawa ni haruki at napailing, sobra na talaga yung pagka gusto niya kay eito.

"Can you help us, i mean me?"i said.

"Ano naman yun? Basta may kapalit"sabi niya at napasmirk.
Ano naman kaya ang naiisip niya?

"Just suggest something para sa first day of panliligaw ko kay adellaine"sabi ko.

"Ah yun lang pala eh, shuuuur-iken"
Sabi niya pa ng pa baby talk.

So yun she discuss kung paano gagawin namin, kinuntsaba rin namin yung ibang classmates namin.

"So anong kapalit?" Tanong ni eito.

"Simple lang, you owe me a date" sabi ni shorin at tinuro si eito na halatang naiilang.

Kunware pa siya gusto niya rin yun.

"Okay, he'll date you on saturday" sabi ko kaya lalong lumapad ang ngiti ni shorin.

>>FLASHBACK END<<

So yun ang dahilan kung bakit nagka date sila.HAHA

looks like im being a cupid here.eww gayshit

***

Science na at this is our last subject.
I am too bored kaya nagsulat ako sa papel at binigay kay adellaine.

"Let's go home together?" Nakalagay sa papel.

Binasa naman ni AA at nagsulat narin at binalik sa akin yung paper.

"Sure, magkatapat lang naman house natin" sulat niya sa papel.

"What are you two doing?Mr. nishimura and Ms.anderson?" Sigaw nung teacher.

"Nothing Ms." Sabi ko at nagsmile.
Nagsmile back yung teacher namin, kahit kelan talaga pati teacher lumalandi narin sabagay bata pa naman ang teacher namin.

*riiiiiiiiing*

Ayan nagbell na at tumayo na kaming dalawa ni AA at nilapitan ang barkada.

"Mauuna na kami guys"sabi ni AA.
nag si ayieeee naman sila.

Kaya ayun nauna na kaming umalis at nung nasa parking lot na pinagbukas ko si AA ng door ng car.
I should be gentleman ofcourse.she just smiled at me at pumasok na kami sa car.

Habang nagdadrive ay sobrang tahimik kaya nagumpisa na ako ng conversation.

"When will you say yes?" I said seriously.

"Just wait, please wag kang mapapagod" she said.
Syempre hindi ako mapapagod sayo dahil mahal kita.

"Of course i wont, i will wait kahit gaano katagal, kahit habang buhay liligawan parin kita" i said.

That's true kasi kahit maging kami na ay araw araw ko parin siyang liligawan at papasayahin. I will never make her sad. At kung may dumating man na di inaasahan na maganda.sabay namin yun lalagpasan.

"Thank you Junichiro, i promise ikaw lang but for now wait ka lang" sabi niya pero yung i promise na part ay hininaan niya ang boses niya pero di niya alam ay narinig ko.

Pero sapat na yung malaman ko na ako lang.

Sakto at nandito na kami sa tapat ng bahay nila.

"Thanks again for the ride,see you tomorrow" sabi niya at lumabas na ng car.

  The Will Of DestinyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon