လြွမ္းထြက္ခြာသြားတဲ့ကားေလးကိုအခ်ိန္အျကာ
ၾကီးရပ္ျကည့္ေနမိတယ္....
ရဲမခကားမွန္ေလးကေနေနာက္ကိုျပန္ၾကည့္မိေတာ့
ကားေလးကိုေငးရင္းရပ္ေနေသးတဲ့လြွမ္းကိုျကည့္
ရင္းသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ကိုခပ္ရွည္ရွည္ဆြဲခ်ရင္းေခါင္းခါရမ္းလိုက္မိတယ္....
ဒီေန့ေတာ့ဒီကေလးေလးသူ့စာသင္ခန္းကိုမလာေလာက္ဘူးထင္ပါရဲ့....
****************----------**************
လြွမ္းအခုဆို ကိုကို့ ပန္းခ်ီဆြဲခန္းေရွ့ျဖတ္ေလ်ာက္ေနခဲ့တာေန့လည္ထဲက
ဆိုအနဲဆံုး3/4နာရီေလာက္ေတာ့ရွိျပီေဖေဖနဲ့ေမေမမရွိတုန္းကိုကို နဲ့လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေျပာခ်င္လို့ေက်ာင္းေတာင္
ဒီေန့မတက္ပဲေနခဲ့တာ ဒါေပမဲ့ ကိုကို ကေတာ့
မနက္စာစားျပီးထဲကဒီအခန္းထဲ၀င္သြားတာအရိပ္အေယာင္ေတာင္မေတြ႔ရေတာ့
ကိုကို လြွမ္းကိုအဲ့ေလာက္ေတာင္မေတြ့ခ်င္ဘူးတဲ့လား
တံခါးထံေရာက္ရွိေတာ့မဲ့က်ြန္ေတာ့္လက္ေတြအိမ္
ေရွ့ကလူေခၚဘဲလ္သံေၾကာင့္ရပ္တန့္သြားခဲ့တယ္
"ကိုရဲ ရွိလားကေလး"
အိမ္ထဲ၀င္လာရင္းေမးလာတဲ့သူမကိုလြွမ္းေခါင္းညိမ့္
ျပရင္းခဏထိုင္ေစာင့္ဖို့ေျပာကာ ကိုကို့ ထံသို့သာ
လြွမ္းလာခဲ့လိုက္တယ္ ဘယ္သူပါလိမ့္ပံုစံၾကည့္ရတာေတာ့ ကိုကို နဲ့ရြယ္တူေလာက္ေတာ့ရွိမယ္ထင္တယ္သို့ေပမဲ့
လြွမ္းသူမကိုတစ္ခါမွမျမင္ဘူး....
ခါးတစ္၀က္ေလာက္ရွိတဲ့အညိဳေရာင္ဆံပင္ေလးကို
ခပ္ျမင့္ျမင့္စီးထားျပီးကိုယ္က်ပ္အက်ႌနက္ျပာနဲ့ထဘီပန္းနုေရာင္ေလးကိုပနံသင့္စြာ၀တ္ဆင္ထားတဲ့
သူမရဲ့ပါးထက္မွာမရယ္မျပံဳးပဲနဲ့ေတာင္စကားေျပာ
တိုင္းေပၚလာတက္တဲ့ပါးခ်ိဳင့္ေလးတစ္ခု
ေဒါက္....ေဒါက္
"ကိုကို ဧည့္သည္ေရာက္ေနတယ္"
တံခါးကိုတစ္ကိုယ္စာဟတယ္ဆိုရံုေလာက္သာ
ဖြင့္ရင္း ကိုကို ထြက္လာတယ္ ကိုကို ဘာေျကာင့္အိမ္သားေတြကိုသူ့အခန္းထဲကိုေပးမ၀င္
ရတာလဲ
"ကို....အလုပ္ေတြရွုပ္ေနတာလား"
အခ်ိဳသာဆံုးသူမနွုတ္ကထြက္လာတဲ့အေခၚအေ၀ၚ
က ကို တဲ့
သူမ ကိုကိုနဲ့ဘယ္လိုပတ္သက္ေနတာလဲ ?
YOU ARE READING
အခ်စ္စစ္
Romance*က်ြန္ေတာ္ယံုတယ္ကိုကိုအခ်စ္စစ္၇င္ဘယ္ေတာ့မွေ၀းမွာမဟုတ္ဘူး* Myanmar yaoi fic
အပိုင္း(၂)
Start from the beginning
