The Untamed Beauty and The Handsome Beast (OnHold)

Chapter 4: The First Time I Saw You

Madami kasing business ang family namin. May isang part ng SM Cebu ang pag-aari namin dun. Tapos isang sikat na restaurant sa Palawan. May resort pa kami. Hay, oo na, kami na ang mayaman. O tapos?

Sabagay tatawag naman ang mga yun pag uuwi sila.

Gutom na ko! Gisingin ko kaya ang babaeng to para ipagluto ako? Haha kapal ko talaga. Bukas na bukas ay papauwiin ko na din to. ......................................................

"AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!!!!" anu yun?? May sumigaw. Sa kwarto ni yaya galing yun ah. Tumakbo ako, mabilis. Bumaba pa kasi ako para humanap ng food. Gutom na talaga ako.

"ANO YUN????????" tanong ko naman. Tinignan ko ang babaeng to na nakatayo sa gitna ng kama at parang takot bumaba.

"DAGA! MAY DAGAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!" sigaw pa niya na nanlalaki ang mata at tinuro pa kung saan niya nakita yung sinasabi niyang daga. Natatawa na lang ako sa itsura niya. "Miss daga lang yan. Will you please shut up! Naririndi ako sa boses mo. Kala ko may kung ano na nangyari." Tumalikod na ako sa  kanya, pero bumalik ako. "Ano pala pangalan mo?" tanong ko sa kanya. "Ah, ako si Ana...Fonetier." yun ang sagot niya sa kin. "Talaga? Baka naman name ng iba yan ha. Sa lahat ng mga naidate mo, anu anong pangalan pa ang ginamit mo?" tanong ko pa, pero tumalikod na din ako at nagpunta sa kwarto ko.

Napagod yata ako. Feeling ko inaantok na ako kahit 8pm pa lang. I am used in sleeping at 11pm or later. Pero ngayon, sumuko ang katawan ko at bumagsak na ako sa bed ko.

-------------------------------------------------------

Ana's  POV

Bwisit na mga lalakeng yan. Buti na lang at dumating si Mr. Familiar Voice. Sino nga kaya ito at bigla na lang akong hinila sa kotse niya? 

Pero lungkot na lungkot pa din ako kanina sa nangyari sa ken. Naaawa ako sa sarili ko. Akala ko pa naman mabait ang hayop na travis na yun. Pero ano pa ba naman ang ineexpect ko? Igalang ako ng mga tao? Hindi naman ako kagalang galang. As a matter of fact, kabastos bastos pa ako. Mama, tignan niyo ang nangyari sa akin ngayon. Ang lungkot lungkot ng pinakamagandang anak niyo. Pinakamaganda kahit nag-iisa lang naman akong anak. Namimiss ko tuloy si mama. Hindi ko napigilang umiyak. T_T.

Nagsalita etong kasama ko sa kotse.

"Miss are you ok?" tanong niya

"Ok lang" sagot ko naman, malakas yata ang pag-iyak ko. Parang narinig niya eh.

Tahimik lang kami at ako naman pahikbi hikbi pa din. Ang lungkot talaga. Hindi magkakaganito ang buhay ko kung di lang namatay si mama at papa. Maginhawa naman kami dati eh. Kaso nung umalis sila, alam kong kokontroli lang ako ng tita ko lalo na hindi niya ako gusto. Palibhasa kasi mas maganda ako sa kanya. Hmmm!

Puro flashbacking lang ginagawa ko,  pero maluha luha pa din ako. first time lang kasi may nagsabi sa akin ng mga ganung bagay. Ang sakit. Pinamukha nila sa akin na masama ako. Sorry ha. Wala kasi akong alam na pangkabuhayan ko maliban sa STABLE JOB ko. Naramdaman kong huminto ang sasakyan. Siguro ay nakarating na kami sa kung saan man kami pupunta. Pero nakayuko lang ako.

"Baba" sabi ng lalaki sa mahinahong boses pero mukhang badtrip pa din sa nangyari.

Hindi ako kumilos. Basta umiiyak lang ako sa loob. Nang mapansin kong naglakad siya papunta dito sa kabilang side ng car. Binuksan niya, tsaka niya ako hinila. Hindi pa din naman naiibsan ang lungkot ko. Kaya wala din akong nagawa pero pumayag sa kahit saan ako dalhin ng lalakeng to. Kahit papano ay mukha naman siyang matino. Pero parang humina ang puso ko at kinapos na lang ako ng paghinga. Tumingin ako sa lugar na pupuntahan namin. Maganda yung bahay kaso panget. Kasi umiikot yung vision ko. Hanggang sa.................hindi ko na alam.

----------------------------------------------------------

Nagising ako. Pero pagkagising ko may malamig na nakadikit sa ilong ko. Hindi pa ako lubusang nakamulat kaya naduduling pa ako. Pero nang makita ko kung ano ang bagay na malamig,

"AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!!!!" sigaw ko tsaka ako nagtatalon sa bed. Ayokong bumaba natatakot ako. Baka may daga pa! Yuck!!!  Kaderder naman dito!!! Hanggang sa nabuksan yung pinto.

"ANO YUN????????" tanong nung lalake na halos mapasigaw pa sa gulat.

"DAGA! MAY DAGAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!" sigaw ko pa tapos itinuro ko pa kung san ko nakita yung daga! Takot ako sa ganun eh. Itsahan na nila ako ng ipis at kung anu ano pang mga insekto. Pero wag namang daga!!! Ayoko nun! Shaaaakkzzzz!!!!

 "Miss daga lang yan. Will you please shut up! Naririndi ako sa boses mo. Kala ko may kung ano na nangyari." Tapos umalis din siya pero after 5 seconds bumalik din "Ano pala pangalan mo?" tanong niya. Syempre sagot ako agad "Ah, ako si Ana...Fonetier." "Talaga? Baka naman name ng iba yan ha. Sa lahat ng mga naidate mo, anu anong pangalan pa ang ginamit mo?" aba! Ang yabang naman ng taong.... ng halimaw na to!!! Yun naman talaga ang pangalan ko eh. Simpleng  A-N-A lang naman. Baka gusto niyang gawin ko pang Angel o Rose Marie ang pangalan ko. Nakakainis! Ayoko matulog dito baka kainin ako ng daga.

Binuksan ko yung pinto. Walang tao. Ang ganda naman dito. Kaso nakakahiya kung maglilibot ako sa loob. Baka sabihin tinulungan lang ako, tapos titignan ko p yung itsura nung bahay niya. Makatulog na nga. Inaantok na din naman ako. Kaso takot ako dun sa daga. Huhuhu. Magkukulambo na lang ako. Tutal meron naman nung tignan ko ang cabinet. Tsaka po pinaligiran ng madaming madaming unan sa paligid. di n ako makagalaw. Palibhasa ginawa kong palaman ang sarili ko sa mga unan na to.