Yirmi üç yaşındaki bir kadının yirmi altı yaşındaki İstanbullu biriyle evlendirilmesi, bu zoraki evlendirmenin asıl sebebi Töre falan değil asıl sebepler aile sırları! Zoraki evlendiği karısından nefret eden bir adamın Mardinli karısıyla hayat sınav...
Selma anne sağ olsun beni tarafımda durdu. "Sanki kendin doğuracaksın, o sancıyı sen çekeceksin! Saçmala bu kız daha gencecik bu doğsun bak hayatınız nasıl değişecek, hep gezeceksiz gençliğin tadını çıkaracaksınız. Zaten seninde yaşın geçiyor Demir gençliğinizi yaşayın"
"Zaten ben evlenese kadar... Oho siz kırk falan olursunuz" diyen Cem'e gülmeden edemedim. Evlilik düşmanı resmen! Tek bir kadınla yetinemiyor.
Başımı Demir'in omzuna yeniden koydum ve yanımdaki insanlara tekrar tekrar dönüp baktım. Evladım çok güzel bir aileyle büyüyecekti ve bu konuda kendimi çok iyi hissediyordum.
"Uykun geldi galiba senin" Demir'in sesini duyunca başımı kaldırıp ona baktım.
"Yo gelmedi" deyince başını ağır ağır salladı ve "Yok yok geldi" dedi.
Ne oldu dercesine göz kırpınca fark etmeden çapkın bir gülüş attı ve o da bana göz kırptı.
"Yani uykum gelmedi ama yoruldum"
"İyi biz kalkalım o zaman size de iyi geceler" dedi ve ayağa kalktı Demir.
"Daha saat dokuz yeni oldu oğlum ama gidin evinize hadi" dedi.
Kısa bir süre sonra alt kata inip eve girdik. Eve girince bir anda önüne geçtim ve öylece durdum. O bana yaklaşıp elini belime attı. Boynuma öpücük bırakıp derin bir iç çekince gülümsemeden edemedim. "Huzur kokuyorsun"
Bir anda sarıp sarmaladım onu. "Canımın içi" diye bağırdım bir anda. Sanırım benim hormonlar yine kafayı yedi.
"Kurban olurum ben bu hatuna!" dedi ve çenemi ısırdı. Sersem, çenem acıdı!
Йой! Нажаль, це зображення не відповідає нашим правилам. Щоб продовжити публікацію, будь ласка, видаліть його або завантажте інше.
1 Hafta sonra...
Banyodan gelen su sesleriyle gözlerimi yeni bir güne açarken elim direk karnıma gitti. Birkaç dakika huzurla karnımı okşadım. Sonra yataktan kalkıp üzerimi değiştirdim. Demir banyodan çıkarken "Bana siyah gömleklerimden birini ütüler misin?" diye sorunca "Tabi ki" dedim ve dolaptan siyah gömleklerinden birini alıp ütülemeye başladım. O an aklıma geçmişte yaşadığımız bazı şeyler geldi. Ona ilk defa gömlek yüklediğim an gözlerimin önünden geçti sanki.
Kısa bir sürede gömleği ütüleyip mutfağa gittim. O hazırlanasa kadar güzelce bir kahvaltı hazırladım. Masaya birlikte oturduk. Kahvaltımızı ederken ona "Çok yormuyorsun değil mi kendini?" diye sordum.
"Elimde değil, bu hafta Sinan olmayınca tüm işler bana kaldı. Yoruluyorum ama sorun değil"
"Geç gelir misin peki eve?" İşleri gece yarılarına kadar sürdüğü için gerçekten bende üzülüyordum.
