Mnemosyne's Tale

/20/ Despite Uncertainty

"Hindi naman siguro tayo pagagalitan ni Memo dahil wala na naman tayong nahanap, ano?" tanong ni Kero na tila nangangamba. Hinihintay na lang namin 'yong in-order naming pagkain at hindi pa rin siya mapakali.

"What happened to the easy going Kero?" nakangiting sabi ko. "Sa tingin ko hindi naman magagalit si Memo sa atin. We're doing our best." Kinumpas ko pa ang kamay ko at hindi ko mapigilang magpakawala ng buntong hininga. Sa totoo lang matagal na kaming naghahanap subalit palagi kaming bigo.

"I agree," si Rare. "Ilang lugar ba ang pinupuntahan natin sa isang araw? Memoire have to patiently wait, hindi pa ba tayo sapat sa kanila?" ibig sabihin siguro ni Rare ay 'yong pag-eeksperimento sa amin mismo ng team ni Dr. Richmond Morie.

"And we have to patiently wait for our order too," sabat ni Annie na nakapangalumbaba, nabasa ko sa isip niya na kanina pa niya minumura yung mga waiter na dumadaan. "Gutom na ko! Ang tagal naman!" sa lakas ng boses niya'y napatingin sa'min 'yung ibang kumakain.

"Wala rin palang silbi ang mga kapangyarihan natin kapag napapaligiran tayo ng mga normal na tao." Mahinhin na natatawang sabi ni Ruri.

"Yeah right." Biglang na-bored na sabi ni Kero, natawa ko dahil siya ang akala mo'y pinaka nalugi sa aming anim.

"Isagani tingnan mo nga ang future, tingnan mo kung anong oras darating ang mga pagkain natin," utos ni Annie na nagbibiro lang. Nagtawanan ang mga kasama ko at alanganin akong ngumiti dahil nakita kong hindi natawa si Isagani. Nang makita rin nila na seryoso ito ay natameme sila.

"Kung ganon lang sana kadali gawin 'yon, bakit hindi?" hindi ngumingiting sabi ni Isagani.

"Teka, teka," natatawang sabi ni Annie, kaagad ding napalitan ng inis ang kanyang itsura. "Bakit parang ang big deal naman ng sinabi ko?"

"Paano kung sinabi ko sa'yo na dalawang oras pa bago dumating yung order natin?"

"Wow dalawang oras ang OA naman—"

"Anong gagawin mo?" putol ni Isagani kay Annie. "Anong gagawin mo?" ulit niya sa tanong.

"M-magrereklamo."

"At?"

"Pupuntahan 'yong waiter para bilisan."

"Kapag ginawa mo 'yon anong mangyayari?" umirap na si Annie dahil hindi na siya natutuwa sa mga tinatanong ni Isagani kaya sumingit ako sa usapan nila.

"Hindi na tayo maghihintay ng dalawang oras pa." tumingin siya sa'kin nang ako ang sumagot sa tanong niya.

"Exactly."

"And so?" si Rare, naningkit ang mata hindi dahil sa naiinis din siya kundi ay napupuno ng kuryosidad ang isipan.

"Mababago ang nakatakdang pangyayari." Seryosong sabi ni Isagani.

Biglang nabuga ni Kero 'yung tubig na iniinom. Muntik na kaming mapasigaw sa gulat at sinundan ng malakas na pagtawa ni Kero.

"Alam niyo," hindi niya matuluy-tuloy 'yung sasabihin niya dahil mamamatay na siya sa kakatawa. "Gutom lang 'yan!" binato ni Isagani ng nakalukot na tissue si Kero na mabilis nitong nahawi at bumelat pa rito. Maluha-luha sa tawa si Kero.

"Kung mababago ang nakatakdang pangyayari? Ano naman?" Rare is so interested over the topic, ano pa bang aasahan sa taong 'to na walang ibang hobby kundi mangkalap ng knowledge.

"Chaos." Natigilan kami sa sinagot ni Isagani.

"Chaos?"

"It's hard to explain," nag-aalinlangan siyang magsalita. "Let's just say that there's a law called law of cause and effect. I possess a power that can see what lies ahead of time, it's like a flow pattern, and every single action to destroy the flow just like a single drop of water in the ocean, there will be always a wave—a wave of effect and it's dangerous." Nakatulala lang siya sa kawalan habang nagsalita.