Deel 7☽ - Pizza🤞🏻

204 10 3
                                    

{Liz}

Toen ik thuiskwam stond Jessica in de keuken.

"Ah.. Je bent er." Zei Jessica blij. "Het eten is bijna klaar."

"Wat eet ik?" Vroeg ik nieuwsgierig.

"Je moeder zei dat ik puree moest maken, maar niet broccoli, want dat lust je niet. Dus ik heb prei puree gemaakt." Zei Jessica.

Ik trok een vies gezicht. Eigenlijk is het omgekeerd. Ik lust geen prei puree. Natuurlijk weet mijn mama niet wat ik lust en niet lust, want zei is nooit degene die eten maakt. Dat was anders toen Papa en Mike er nog waren, toen kookte ze wel. Ze had toen ook meer tijd, omdat ze het bedrijf deelde met papa.

"Liz?" Vroeg Jessica, die blijkbaar voor me stond. "Gaat het wel? Je bent aan het wenen.."

"Ja.. Uh.. Alles gaat goed. Ik had gewoon even een momentje." Zei ik, en ik veegde de tranen van mijn wangen af.

Jessica gaf me een knuffel en zei: "Ik weet dat ik maar personeel voor je ben, maar je kan met mij praten." Zei Jessica lief.

"Dankje." Zei ik terug.

--

"Welke pizza wil je?" Vroeg Ben.

"Margherita, jij?" Vroeg ik.

"Bolognese." Zei Ben.

"Die lijkt me ook wel lekker." Zei ik twijfelend. "Maar ik ga toch Margherita nemen." Zei ik lachend. "Als het hier lekker is, dan kan ik hier vaker komen eten."

"Dan moet je mij wel meevragen." Zei Ben met een knipoog.

"Natuurlijk." Zei ik, en ik gaf een knipoog terug.

"Vertel is wat over jezelf." Zei Ben plots.

"Over mezelf?" Zei ik lachend. "Over mij valt niet veel te vertellen. Vertel jij maar over jou."

"Nee, ik wil jou leren kennen." Zei Ben. "Waarom ben je ineens verhuist?"

"Oh.. Mijn moeder, met haar werk moet ik veel verhuizen." Zei ik zacht.

"Ah.. Je bent enig kind dus?" Vroeg Ben.

"Ongeveer." Zei ik zacht. Met deze vragen heb ik het vaak moeilijk.

"Ah, ik denk dat ik het snap. Pleegbroer of zus?"

"Nee. Ik had een broer." Zei ik zacht. "Maar.. Ik praat daar liever niet over."

"Het spijt me, ik-"

"Het maakt niet uit." Onderbrak ik hem. "Hoe lang doe je al voetbal?"

"Oh.. Uh.. Van mijn 6 jaar." Zei Ben lachend. "Eigenlijk is het een grappig verhaal hoe ik begonnen ben."

"Vertel." Zei ik nieuwsgierig.

"Ik moest van mama op ballet.."

"Ballet?" Vroeg ik lachend.

"Ja." Lachte Ben. "..Maar ik ging stiekem naar voetbal training."

"Hoe is je mama erachter gekomen?"

"Jett verklikte me." Zei Ben.

"Dat had ik moeten zien aankomen." Zei ik snel.

Fine, Hate Me. [VOLTOOID]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu