Natte kasjmier

15 0 0
                                    

Ik loop naar buiten. Wauw.. Wat houd ik toch van de herfst. De herfst is nog maar net begonnen. Het is nog best warm, maar niet zo heel benauwd als in de zomer. En al die mooie blaadjes.. In de herfst kan ik zoveel mooie foto's maken. Ik ga tegen een boom aan zitten en geniet van het heerlijke weer. Ik doe mijn ogen dicht. Tot nu toe was deze dag echt heel raar.. Ik probeer aan iets anders te denken. ''Zou Nathan Prescott alsjeblieft naar het kantoor willen komen? Dank je wel'', hoor ik door een speaker. Oh, shit.. Ik hoop maar dat ik niet in de problemen kom hierdoor. Zou Nathan erachter komen dat ik dit heb verteld aan de directeur? Naast me ligt nog een poster van her vermiste meisje, Rachel Amber. Die posters zijn echt overal te vinden.

Na nog 5 minuten bijkomen van deze dag krijg ik een berichtje van Warren. Warren is een goede vriend van me. Hij is gek op wetenschap. Ik lees maar snel zijn berichtje voordat hij mijn mobiel opblaast.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                ''Hey Max, kan je mijn USB-stick terugbrengen?- Ik heb hem nodig.- Hallo?''                               ''Sorry dat ik laat antwoord.- Hele rare dag gehad.''                                                                                   ''Kom naar de parkeerplaats.- Heb iets gaafs.- Je ziet het wel.''                                                          ''Ik zal mijn camera meenemen.- Tot zo.''                                                                                                       ''Ik hoop het.''                                                                                                                                                              Ik heb zijn USB-stick nog op mijn kamer liggen geloof ik.

Ik kom aan bij de 'Girls dormitories'. Dat is de plek waar alle meiden van Blackwell Academy slapen. Aan de voorkant van het gebouw zijn een paar grasvelden en er staan hier en daar wat bankjes. Er zijn een paar mensen. Logan en Zachary zijn bezig met rugby. Alyssa is op een bankje aan het lezen. Op een ander bankje zit Kate naar de natuur te kijken. Samuel (de conciërge) is aan het vegen en er staat een steiger dicht bij de deur van het gebouw. Op het trappetje die naar het gebouw leidt zitten 3 meiden. Als ik dichterbij kom zie ik wie het zijn: Courtney, Taylor en Victoria. Taylor En Courtney zijn net een soort slaven van Victoria. Ze doen alles wat ze zegt en ze zijn alleen maar bevriend met haar om erbij te horen en populair te zijn. Als Victoria doorheeft dat ik erlangs wil begint ze te praten.


"Oh kijk, Het is Max Caulfield, De selfie hoer van Blackwell.'' Ze staat op en loopt om me heen. ''Wat een suffe trut. Zelfs Mark -Mr. Jefferson- valt voor je hipster bullshit.'' Het enige wat ik denk is dat ze haar bek moet houden. '''Het Daguerreian Proces, meneer!' Je kon dat nauwelijks uitspreken. Volgens mij heb je je medicijnen nog niet genomen.'' Courtney en Taylor lachen en Victoria gaat weer zitten. ''Sinds je alle antwoorden weet, denk ik dat je een andere manier moet vinden om binnen te komen. Wij bewegen niet. Oh wacht, blijf zo staan!'' Victoria pakt haar mobiel en maakt een foto van me. ''Zo origineel. Maak je geen zorgen, Max, ik doe er wel een mooi filter overheen voordat iedereen op internet het ziet. Ga nu maar weer, en 'Fuck your selfie'''.

Oh ja Victoria, ik krijg jouw reet wel uit mijn weg. Ik heb namelijk al een idee. Helemaal links van het gebouw is nog een deur. Daar is het hokje van Samuel. Hij bewaart daar zijn spullen en er is een bedieningskastje voor de sproeiers. Ik loop erheen en probeer ongezien binnen te komen. Het bedieningskastje ziet er niet al te ingewikkeld uit. Ik doe de schakelaar omlaag en de sproeiers gaan nog meer water spuiten. Zoveel water zelfs, dat het Victoria en haar 'slaven' raakt. Ik gluur om het hoekje. De meiden staan van schrik op en Victoria is zo te zien erg geïrriteerd. ''What the hell? Meen je dit? Kijk nou toch..'' Courtney probeert haar gerust te stellen. ''Rustig, Victoria. Het is maar water..'' ''Ja, water op mijn kasjmier! Weet je hoeveel deze fucking outfit kost?'' ''Je ziet er.. geweldig uit.'' ''Ik kan niet eens op de trap chillen..''

Oké, dat was stap 1. Ze zijn opgestaan, maar ze staan nog steeds in de weg. Victoria ziet eruit als een boze, natte kat. En ze is nog steeds stijlvol. Ik loop weer terug naar de deur van het gebouw. Naast de ladder die tegen de steiger aan staat, zie ik een blik met witte verf. Ik zou iets met dat blik kunnen doen, alleen Samuel staat veel te dichtbij. Maar daarvoor heb ik natuurlijk mijn rewind kracht.. Ik rewind tot Samuel weer om de hoek staat en dan rommel ik een beetje met blik verf. Ik maak 1 stuk van het gedeelte waar je het blik aan pakt een beetje los en dan ga ik een beetje op afstand staan. Oké, en nu kijken of dit werkt. Als Samuel bij de ladder aankomt pakt hij het blik verf en klimt hij omhoog. Als hij op de plek is waar hij moet schilderen, hangt hij het blik aan een stang van de steiger. Als het blik te zwaar wordt, valt het naar beneden. Allemaal spetters verf komen op Victoria's kleren. Van binnen moet ik lachen; dit was precies mijn bedoeling. Stiekem luister ik mee.

''Dit kan je niet menen! Echt niet!'' ''Gaat het, Victoria?'' ''Oh, het spijt Samuel. Natte verf is niet goed voor je haren, nope. Sorry..'' Ik heb wel een beetje medelijden met Samuel, het was natuurlijk niet zijn schuld. ''Blijf uit mijn buurt, weirdo!'' ''Rustig, rustig, we halen wat handdoeken.. We zijn zo terug!'' ''Schiet op, straks gaat het opdrogen!''

Als Courtney en Taylor naar binnen zijn gerend om handdoeken te halen loop ik naar Victoria toe.

''Uh.. hey, Victoria..'' ''Wat wil je, Max?'' Ik besluit haar belachelijk te maken. Ze doet het altijd bij mij en ik heb nu de kans om het bij haar terug te doen.. ''Doe het niet.. Zeg geen woord, Max.'' ''Oh wacht, blijf zo zitten!'' Ik pak mijn camera en ik maak een foto van de natte Victoria met het wit-gespikkelde shirt. ''En er is geen filter nodig voordat ik deze overal op sociale media plaats.. Wil je nu alsjeblieft aan de kant gaan? Ik heb een kut dag gehad en ik ga naar mijn kamer.'' ''Doe dat maar lekker.. Ik weet waar je woont.. En Nathan ook..''

Nu naar mijn kamer, dan naar Warren toe.





Life is strange: ChrysalisWhere stories live. Discover now