KÜTÜPHANE SERSERİSİ

23.BÖLÜM

Her sözüyle haklı yiğit , ne ben benim yiğiti sevdiğim gibi başkasını seveceğim nede yiğitin beni sevdigi gibi biri beni sevecek.. Nasıl oldu da sevdim yiğit nasıl olduda yiğit beni sevdi daha doğrusu yiğit gercekten seviyormu ??

Olaylar çok hızlı gelişti daha dün ondan nefret ediyorum dediğim günü hatırlıyorum ama bugün onsuz nasıl yaşarım diye düşünüyorum. Seviyorum yiğiti herşeye herkese inat seviyorum alev kafamı bidaha yarsa , yiğit duygularımla bir daha oynasa da seviyorum.

Elimde olmayan bir güç beni ona çekiyo. Ne kadar kendime engel olmak istesemde onu sevmiyorum, sevmiyorum diye inkar bile etsem, onu sevmekten vazgeçmek için çabalasamda engel olamadım kalbime. Benim bedenim de olan lanet olası kalp bu sefer benim istediğim gibi hareket etmemeye başladı.
Bunca yıl kabim beni sevgisizlige alıştırdıktan sonra bir anda aşk çıktı önüme. Yığiti gördükçe çok mutlu olan ama mutlu olduğu kadar da acı çeken bir kalbim var artık..

Şuan gözlerime öfkeyle bakan kişi yiğitti ama bu sözler yiğitin ağzından çıkmayacak kadar da narın sözlerdi. Sanırım aşk kitaplari okuması o kitabin içindeki cümleleri şimdi ortaya çıkarıyordu. " Kimse ben gibi böyle güzel sevmeyecek seni... " bir söz insanın kalbine anca bu kadar güzel oturabilir. Heleki bunu ağlayarak söylemesi gercekten üzdü, aslinda ben ağlayan erkek görünce dayanamıyor, heleki sevdigi için ağlayan erkek. Ben Yiğit Demiri ağlattım. Belkide kimsenin görmediği o göz yaşları benim için aktı. Seviyordu işte beni. Sevmese akarmıydi o gözyaşları. Acılarla büyüdüm ben ve acılı insanlarla yaşadım yıllarım acı çeken insanların hıçkırıklarıni, dertlerini duymamla geçti.

Ne büyük acıdır sevgisizlik, tarifi olmayan bir yemek gibi yapmak istersin ama tarifi olmadığı için yapamazsın. Sevgide bunun gibidir sevmek istiyorsun ama sevginin ne olduğunu neye benzediğini bilmediğin için sevemiyorsun seviyorsan da anlamıyorsun sevdiğini çünkü daha önce hiç tatmadigin bir duygudur..

Mutlu oldum. Hiç olmadığım kadar mutlu oldum yiğitle. Aile gibi hissettirdi bana güvende hissettim. Daha önce hiç tatmadigim duyguları tatdım yiğitle. Ben sadece sevilmek isterken. Bana güven verdi aynı zamanda. Sevmeyi geçtim sevildim de. Ölmeden önce yapmak istediklerimin listesi tamamlanmıştı. "BİRİLERİ TARAFINDAN SEVDİM VE BİRİLERİ TARAFINDAN SEVDİLDİM" tek bir şey kaldı geriye birlikte olmak.

Ellerim üşüdünğün de sevdiğim adamın ellerimi ısıtamsını istiyorum. Bana ait olmasını istiyorum. Benim olmasını istiyorum. Ben ona ait oluyum bizi bizden başkası bu kadar güzel sevmesin.

"Masal. Ne oldu ? " dedi. Koşarak yanıma geldi melek. Büyük bir merak ile baktı bana

"Ne olmuş olabilir ki " dedim. Elimle yaşan göz yaşımı sildim. Kampüse doğru yürüdüm.

" Kızım yiğit ağladımı?? Bizim bildiğimiz Yiğit Dekir ağladı.. Yemin ediyorum bütün okul şokda şuan " dedi. Dönüp meleğe baktım

"Alev nerde? " dedim bağırarak. Melek irkildi eliyle okulu işaret etti

"Yiğitin peşinden okula girdiler " dedi. Bir yandan gözyaşımı silip bir yandan hızla okula girdim. Zaten girer girmez alevi erkekler tuvaletinin önünde görünce koşarak yanına gidip. Zorda olsa kolundan tutup çekiştirip acil çıkış merdivenlerine götürdüm. Alev sinirle kolumdan itti

" Siktirme masal. Sen kimsin Kızım sen kimsinde kokuşmuş ellerinle bana dokunuyorsun. Sanırım hamama gidip arınmam gerecek " dedi.

" Seni hamam bile arındıramaz. Senin dışın değil iç pis. " dedim. Elimle boynundan tutup duvara yapıştırdım

" Bana zarar verdin birşey demedim. Ama yiğiti sana asla vermem. Kaybedecek tek bir şeyim var oda yiğit olan aşkım. Onu sana asla ama vermicem. Yiğit benim erkeğim. Bana ait. Bana ait olana dokunursan seni mahvederim. Duydun mu beni ? Gerekirse ailenide " dedim. Elini boğazından çekip çıkış kapısını açıp okula girdim alev çıldırmış gibi çığlık atıp demirleri tekmeliyordu. Etraftaki bir kaç kişi hemen bana doğru baktı. Ben kapıdan uzaklaşınca hepsi çıkış merdivenlerine gitti fakat alev götünü yırtıp kovunca hepsi geri çıktı içerden.