16.BÖLÜM

3.5K 266 133
                                    


Alev aslında dünyadaki hayatın gerçeğini yapıyordu. Biliyorum safın tekiyim. Bana denilen herşeye inanıyorum. Gözlerimin önünde ağladı özür diledi ve ben aptal Masal yine çocuk gibi inandım.

Bunca zaman kendi canıma kıymaya çalıştım ama can kıymetli olunca yapamadım. Her seferinde ailem geldi aklıma eğer yaşasalardı bana çok kızarlardı. Her başım sıkıştığımda ölüme koşuyorum. Belki benim yapamadığımı alev yapar. Biran irkildim kendime gelmem lazım küçükken annemin bana dediklerini annemin benim için hayalini kurduğu o doktor üniformasini giymeden ölmezdim.

Benim yaşayamadıklarımı çocuklarıma yaşatmak istiyordum. Anne olmak onların istediği herşeyi yapmak istiyorum. Onları ailemin mezarına götürüp ne kadar büyük bir aile olduğumu göstermek istiyorum. Şuan kafam çok karışık. Hem ölmek istiyorum hem yaşamak. Yiğitin içeri girmesiyle alev doğruldu yine kendini küçük Emrah rolüne bürüdü.

Senlede hesaplaşıcaz Alev bu dünyanın kaç bucak olduğunu benden öğreniceksin..

" Sen niye hala burdasın " dedi yiğit. Alevin kolundan tutup kapıdan dışarıya fırlattı.

" Yiğit buraya gel " dedim. Yiğit içeri girdi

" Acıktın mi ? Birşey yemek ister misin? " dedi.

" Dalgamı geçiyorsun. Şu durumda nasıl yemek düşünebilirsin " dedim. Benim iyiliğim için yaptığını biliyordum ama yiğit gıcık etmek hoşuma gidiyordu.

"Haklısın. " dedi. Kafasını aşağıya eğdi. Yiğit çok fazla korkmuştu.

"Beni bırakta sen yemek yedin mi ? " dedim

" Sence ? " dedi

" Yiğit şuan başım ağrımasa kalkar seni döverdim. Lan ben serumdan dolayı acıkmıyorum. Peki ya sen ? Yiğit çok şükür sen sağlamsın git yemek ye " dedim.

"Senin yüzünden delirmek üzereydim nasıl yemek yiyebilirdim " dedi. Biran durakladım

"Teşekkür ederim " dedim

" Neden ? " dedi.

"14 yıl sonra ilk defa biri benim için endişeleniyor" dedim. Gözlerine bakıp gülümsedim. Yiğit elimi tuttu

" Seni seviyorum. Masal " dedi. Kocaman gülümsedim.

" Bende seni seviyorum " dedim. O anda içeriye Ömer girdi

" Geçmiş olsun " dedi. Ömer ellerimizi görünce duraksadı.

"Teşekkür ederim Ömer " dedim. Elindekini poşeti masaya koydu

"Senin için birşeyler aldım. Yemek istersen içinde herşey var " dedi. Tekrar elimize bakıp Ömere döndü. Yiğit nedense hava atacasina baktı Ömere. Ömer baya bozuldu.

"Siz eve gitseniz iyi olur Ömer. " dedim. Ömer kafasını salladı. Odadan çıktı. Yiğit elini sinirle bıraktım

"PİSLİK. Benim üzerime hava mı atıyorsun " dedim. Yiğit tekrar tuttu elimi

"H-hayır " dedi. Güldü. Bi boklar çeviriyordu yiğit. Yalan söylediği çok belliydi. İçeriye doktor girdi

" Evet. Bütün kontrollerden çıktın. Hepsi temiz. Eve gidebilirsin. Yarın tekrar kontrole gel. Dikişlerini kontrol etmemiz gerek. Çok hareket etme. Dinlenmen lazım " dedi. Kafamı yiğite çevirdim

KÜTÜPHANE SERSERİSİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin