Chapter 16

638 30 4
                                    


The Devil's Heart/Apart

Napatawa nalang ako ng may pang-uuyam dahil sa sinabi ni Mama.

"Protect me? How can you protect me by locking me up here? Kung simula palang sinabi mo na sa akin ang totoo, edi sana malakas na ako ngayon. Strong enough to protect us, to save us."

Sinuntok ko ang salamin na nakaharang pero walang nangyari. Sinipa ko rin iyon pero walang nangyari. Nagtapon na rin ako ng kung anu-anong bagay pero wala pa ring nangyayari.

"Ma!" frustrated na tawag ko sa kanya pero nanatili lamang siyang nakatingin sa akin.

"Alam mo ba kung bakit hindi ko sinabi sa'yo ang totoo?" tanong niya sa akin na ako mismo ay gustong malaman ang dahilan. Kaunting panahon nalang ang natitira bago mangyari sa aking ang sumpa.

"Because of your father. Hindi niya pweding malaman ang tungkol sa'yo."

My father? Si Lucifer?

"Lahat naman kilala ang ama mo. At sa oras na malaman niya ang tungkol sa'yo, nasisiguro kong hindi mo na kailangan pang abutan ang edad na 21 bago ka mamatay dahil siya na mismo ang gagawa noon."

"What?"

"That's your father, a pure evil, a demon, a heartless creature but he loved me. No matter who he is, no matter what they says about him, we loved each other."

Naupo si Mama patalikod sa akin at isinandal ang likod sa salamin na ginawa niya. Para bang ayaw niyang ipakita sa akin ang mga luha niya. Sinabihan din niyang umalis ang babaeng kausap ko kanina at iyong isa pang nilalang na kasama niya sa pagpasok kanina.

"He always believed that love is the great weakness for someone like him but it used to be his strength. Before he became the man he is now, he knew how to care for someone. He knew how to look after of someone and he also knew how to love someone. And that someone is me, Kiel.

"But things happened, when Adrasteia loved Gabriel, when she had Scheherazade, your father saw how devastated Adrasteia is after losing the man he loved and after her daughter got cursed. He was afraid so he left me and told me to never come back again because he doesn't want to be weak. He doesn't need me as his strength if I will become his weakness someday. And if he had a child just like Adrasteia, he might end up killing him because he doesn't want to be miserable. That's how selfish he is."

"That's why you hide me?"

Tumango lamang siya bilang sagot.

"Pero ngayong alam ko na ang totoo, don't you think its time to stop protecting me so that I can start protecting myself and the woman that I love?"

Nilingon ako ni Mama. Namamaga na ang mga mata niya dahil sa kakaiyak.

Lumuhod ako sa harapan niya at tinignan siya ng malalim sa mata. Kung kailangan kong magmakaawa para lamang mailigtas si Hera gagawin ko. Wala na akong pakialam kung masyado pa akong mahina para sa aming dalawa.

"Please, Ma. Tulungan mo ako. Tama nang pinrotektahan mo ako sa loob ng 20 taon. Ngayon, gusto ko namang protektahan ang babaeng iyon."

"Anong plano mong gawin?" tanong niya sa akin. Sa paraan ng mga tingin niya para bang may gusto siyang marinig sa akin.

"I want you to train me. To teach me all the things I need to know para maging malakas ako tulad niya. Para maging sapat ang lakas na meron ako at para mailigtas namin ang isa't isa."

Ngumiti siya sa akin at tumango.

"That's what I'm waiting for. I don't want you to go after her like this. I want you to go after her when you're strong enough. Why do you think I let Scheherazade in our house?"

Chord of DisasterWhere stories live. Discover now