"Liz." Zei ik.

"Ah ja, Liz." Zei mevrouw Aarts. "Zullen we beginnen met je voor te stellen aan de klas?" Vroeg ze lief.

Ik wou nee zeggen. "Oké."

Mevrouw Aarts gaf me een duwtje zodat ik vooraan in de klas stond.

"Hoi uh.." Ik ben zo slecht in praten voor de klas. "Ik ben Liz, ik ben 15 en ben naar hier verhuist." Zei ik snel.

"Wat zijn je hobby's?"

"Uhm.. Ik ga een paar keer per week hardlopen." Zei ik terug.

"Oké, leuk je in de klas te hebben, Liz. Ga maar naast Marie zitten, hier vooraan." Zei mevrouw Aarts en ze wees een meisje met lang blond haar aan.

Na school nam ik mijn fiets die in het fietsenrek zat en fietste ik naar huis. Ik heb amper met iemand gesproken vandaag, behalve met die Marie. Maar dat was omdat ze een pen nodig had. Toen ik thuiskwam belde ik aan, want ik had nog geen huissleutel.

"Hallo!" Een vrouw die ik niet kende deed enthousiast de deur van mijn huis open. "Jij moet Liz zijn." Zei ze. De vrouw duwde haar schort recht die ze aan had.

Ik wierp een vragende blik.

"Ik ben Jessica, de nieuwe poetsvrouw en kok." Zei ze. "Ik moet ook een beetje op jou passen." Zei ze erbij.

Geweldig. Een oppas.

"Ah, oké. Leuk." Zei ik droog.

"Kom binnen, kom binnen." Zei ze, precies alsof dit haar huis was. "Ik moest spaghetti maken. Je mama zal wat later zijn vandaag." Zei ze.

"Oké." Zei ik. "Dankje." Zei ik, toen ik een bord spaghetti kreeg voorgeschoteld.

Na het eten belde ik wat met Michelle, mijn beste vriendin vanwaar ik eergisteren nog woonde.

"Vertel me alles! Zijn er hotties?" Vroeg Michelle enthousiast en nieuwsgierig door de telefoon. We waren aan het videobellen, dus ik kon haar ook zien.

"Tot nu toe niet." Zei ik met een knipoog. "Hoe gaat het met jou en Nathan?" Vroeg ik nieuwsgierig.

Michelle zuchtte.

"Ik weet het niet.. Hij gaat zo ook met andere meisjes om, en ik weet niet wat ik daarvan moet vinden." Zei Michelle zacht.

"Dat kan toch?" Vroeg ik.

"Ja, dat kan ook. Maar ik weet niet of het blijft bij 'gewoon een vriendin." Zuchtte Michelle.

"Vertrouw hem en anders ga je met 1 van die meisjes praten."

"Ja, dat is misschien een goed idee." Zei Michelle terug.

Een uur later legde we af en kleedde ik me om om te gaan hardlopen. Jessica wou me eerst niet naar buiten laten, maar daarna heb ik haar overgehaald als ik binnen een uur terug ben. Trouwens, dit is perfect om de buurt te verkennen.

Ik liep mijn straat uit en ging daarna naar links, een straat genaamd: 'Eekhoornweg'. Daarna liep ik zo door tot naast mijn school. Ik liep op een weg naast een bos. Ineens hoorde ik geschreeuw in dat bos. Ik duwde een struik aan de kant en liep zo het bos in. Ik hoorde meerdere kinderen roepen. Ik keek rond en zag niemand, dus ik liep verder. Ik hoorde weer wat kinderen roepen, en nu leek het van achter mij te komen. Ik draaide me om, maar ik schoof uit en viel op de grond. De grond was vuil en vol stenen.

"Auw." Zei ik.

Ik hoorde voetstappen achter me en probeerde snel op te staan, maar ik viel terug. Deze keer met mijn knie op een scherpe steen.

"Auw." Zei ik weer.

"Gaat het wel?" Ik schrok van een onbekende stem achter me.

Ik draaide me om en daar stond een jongen, die ik herkende. Ik denk dat hij bij me in de klas zat.

"Uhm.. Ja, alles goed." Zei ik terug.

Hij stapte van zijn fiets af en kwam naar me toe. Ik wierp een blik naar mijn knie en zag dat het onder het bloed zat.

"Dat ziet er niet goed uit." Zei de jongen bezorgd.

"Nee, nee.. Alles gaat perfect." Ik hield de boom vast om zo recht te staan.

"Ik woon hier niet ver weg. Als je wilt ga je even achterop zitten en verzorg ik jou knie bij mijn thuis." Zei hij.

"Nee, echt. Het gaat goed." Zei ik.

"Jij bent Liz, niet?" Vroeg hij.

"Ja, hoe ken je mij?" Vroeg ik.

"Ik zit bij je in de klas. Ik ben Ben."

"Jij bent Ben." Zei ik lachend.

"Jep." Lachte hij terug. "Ben je hier met de auto?" Vroeg Ben.

"Uhm.. Nee. Ik was aan het hardlopen." Zei ik.

"Doe je dat in het bos?" Vroeg Ben.

"Nee, maar ik hoorde kinderen schreeuwen. Dus ik kwam snel kijken, heb jij iets gezien?" Vroeg ik bezorgd.

"Hier een paar meter verder is een speeltuintje, het zijn waarschijnlijk die kinderen." Zei Ben.

"Oké, maar ik uhm.. Ga weer eh, leuk je te ontmoeten, Ben." Zei ik.

"Jou ook, Liv." Zei hij terug, hij keek me raar aan en daarna stapte hij terug op zijn fiets.

Dit was het eerste hoofdstuk! Ik hoop dat jullie het leuk vonden!

Cover: Credits by Demyy_
Thanks Babe💗💗

Stem & reactie

Xx

ChristalWaves

Fine, Hate Me. [VOLTOOID]Where stories live. Discover now