Starting all over again.

306 6 0
                                    

I am eating my favorite cookies & cream and caramel flavored ice cream, as I watch the busy street. I Finally tasted this shop's ice cream after years.

It was actually worth the wait dahil masarap naman pala talaga sya. No wonder he wanted to go here. Unfortunately we didn't had a chance to go together.

I was about to eat a spoonful of ice cream when someone approached me.

"Can I share a table Miss?" nakangising ani ng isang lalake.

Napatingin ako sa paligid. Madami pa namang bakante ha?

Ibinalik ko ang tingin sakanya. He actually looks quite familiar. "Madami pang table. Sorry but I want to be alone."

Hindi nawala ang ngisi nya. "Hindi mo na nga ata ako natatandaan. I'm Logan Torrealba. Rage's cousin.. o baka pati sya hindi mo na naaalala?"

Sa pag-banggit ng pangalan ng taong iyon ay naalala ko na ang kaharap.

"Oh! Sorry. Now I remember.." I smiled politely at him.

"Kelan ka pa naka balik? I heard from Rage that you didn't come back after Christmas break.. way back in High School."

Kumunot ang aking noo. Bakit naman nya kailangan ikwento sa pinsan ang tungkol sa akin?

Ipinatong nya ang ice cream na hawak sa table at umupo sa kaharap kong upuan.

Hey wait! I didn't invite him yet.

"Ah oo nga. I just came back last week" I casually asnwered.

"You'll be staying here for good?" nag taas ito ng kilay at may mapag-larong ngiti sa labi nito.

Bakit ba tanong sya ng tanong. I'm really not into the mood to talk right now. I just want to finish my ice cream and go back to my place. It's been a long day for me.

"Yup" I answered shortly.

Hindi naman na sya nag salita kaya naging mapayapa ang pagkain ko. I saw him using his cellphone, like texting someone. I don't know and I don't care.

Nang matapos kumain ay agad akong tumayo para sana umalis, but then he stopped me by grabbing my arm.

"I'm sorry. I really have to go may mga gagawin pa kasi ako.." sa huling sinabi ay humina ang aking boses.

I was stunned when I heard someone call my name. That voice has been on my mind simula nang dumating ako dito.

"I thought Logan's just messing around with me. But you're really here!"
nakangiti nyang sabi at lumapit sakin.

Iba parin pala talaga sa personal kesa sa nakabisado kong istura nya. At nag bago na din because he looks more matured now. Mas matipuno mas nakakatakot.

"Long time no see Rage!" I awkwardly smiled at him.

"What happend to you?" he asked.

"What do you mean?" naningkit ang aking mga mata.

"Why didn't you come back after new year?"

"Family matters. Uh sorry but I really have to go now" kunwari ay tiningnan ko ang oras at agad akong lumakad paalis.

Bakit nga ba ako umiiwas na parang may kasalanan akong nagawa? I'm so funny. Maybe I'm just really tired.

Ang dami kong inasikaso buong week para sa pag pasok ko sa college. Supposed to be sa pasukan dapat second year na ako. But then after high school everything became a mess and I didn't go to school for a while.

He Was Once Mine Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon