Overbezorgd?

282 7 0
                                    

Pov Melissa:

De volgende ochtend wordt ik vroeg wakker door de wekker. Ik kijk naast me en zie dat Justin en Melanie nog liggen te slapen. Ik zucht en ga recht op in bed zitten. "Justin" zeg ik zachtjes en hij kreunt en hij draait zich nog een keer om. Dan rol ik met mijn ogen "Justin, kom, we moeten Melanie zo naar school brengen". Ik schud hem een beetje heen en weer en dan draait hij zich op zijn rug en kijkt mij recht in mijn ogen aan. "Goede morgen schone slaper" zeg ik dan en ik druk een zacht kusje op zijn lippen. "Hoe laat is het?" vraagt hij dan en ik glimlach "het is net 7 uur geweest". Dan zucht hij "waarom beginnen scholen toch altijd zo vroeg?" "Geloof me, dat heb ik me ook heel vaak afgevraagd" zeg ik en dan sla ik de dekens van mij af. "Maak jij Melanie even wakker? Dan kijk ik even bij Mylena en daarna maak ik ontbijt" zeg ik en Justin knikt en gaat dan langzaam recht op in bed zitten.

Ik loop rustig onze slaapkamer uit en loop naar de kamer van Mylena. Als ik daar binnen kom, zie ik dat ze nog rustig ligt te slapen. Ik glimlach naar haar en loop dan weer zachtjes de kamer uit. Eenmaal beneden begin ik met het maken van het ontbijt en ongeveer tien minuten later, komen Justin en Melanie de keuken binnen. "Goedemorgen lieverd, heb je er een beetje zin in?" vraag ik aan Melanie en ze knikt voorzichtig. Ze vind het duidelijk een beetje spannend. Ze gaat op haar stoel zitten en ik geef haar, haar ontbijt. Justin gaat naast haar zitten en als ik ook zit, beginnen wij ook met eten.

Na een uur zijn we allemaal opgefrist en aangekleed. Mylena is inmiddels ook wakker en omdat het buiten heerlijk weer is, besluiten we om Melanie lopend naar school te brengen. Melanie heeft een knuffel in haar ene hand, en met haar ander hand, houd ze Justin zijn hand, stevig vast. Ondertussen duw ik de kinderwagen met Mylena erin vooruit. Na zo'n 15 minuten, komen we aan bij de basisschool. Mensen kijken ons gelijk nieuwsgierig aan en we worden natuurlijk gelijk herkend. Sommige ouders beginnen met elkaar te smoezen en we besluiten maar om gelijk door te lopen naar binnen. Vrijwel meteen komt er een vriendelijk jonge vrouw naar ons toe gelopen. Ze hurkt neer voor Melanie en glimlacht naar haar. "Goeiemorgen, jij bent vast Melanie?" vraagt ze en Melanie verstopt zich een beetje achter Justin. "Ik snap dat je het vandaag een beetje eng vind, maar je zal je vast snel thuis voelen hier. Ik ben juf Anna en jij komt gezellig in mijn klas. Iedereen is altijd heel lief voor elkaar en je zal vast snel een heleboel vriendje en vriendinnetjes krijgen".

Melanie vind het nog steeds een beetje eng maar als we richting het klaslokaal lopen, verstopt ze zich niet meer achter Justin. In het klaslokaal krijgen we eerst een rondleiding en daarna krijt Melanie een stoeltje toegewezen. Omdat het voor Melanie de eerste dag is, mogen we nog eventjes bij haar blijven als de les begint. De kinderen zitten in een kring en juf Anna leest ze een verhaaltje voor. Melanie begint zich al meer op haar gemak te voelen en na het verhaal, is het voor mij en Justin toch echt tijd om te gaan. "Papa en mama moeten nu eventjes weg, maar over een paar uurtjes, komen we je weer halen" zeg ik en dan begint ze te huilen. "Nee, jullie mogen niet weg!" zegt ze snikkend en Justin geeft haar een knuffel "rustig maar prinses, je krijgt het hier vast leuk" zegt hij en na een tijdje krijgt hij haar een beetje rustig. "Heel veel plezier lieverd" zeggen we nog tegen Melanie en dan lopen we echt de klas uit.

Eenmaal thuis, gaat Justin met Mylena op de bank zitten. Ik maak ondertussen iets te eten voor haar klaar en net als ik met het eten de kamer binnen loop, gaat de bel. Ik geeft Justin het eten en loop naar de deur om open te doen. "Hi Pattie" zeg ik vrolijk als ik haar zie staan. "Hi Melissa, ik kom even kijken hoe het met Justin is, ik heb hem zo lang niet gezien door die tour" zegt ze en ik glimlach. "Hij is in de woonkamer" zeg ik en ze knikt en loopt door. Ik sluit de deur en loop naar de keuken om wat te drinken te halen.

Als ik de woonkamer weer binnen kom met iets te drinken, zit Pattie op de bank met Mylena in haar armen. Zo te zien heeft ze haar eten al op want er staat een leeg bordje op de tafel. "Waar is Justin?" vraag ik en Pattie kijkt op van Mylena. "Hij is zich even omkleden want hij wil straks gaan hardlopen". Ik knik en zet het drinken op tafel en ga naast Pattie op de bank zitten. "Wat groeid ze toch hard he" zegt Pattie en we glimlachen naar Mylena. "Ja, veel te hard" zeg ik en ze moet grinniken. "Hoe ging het net eigenlijk met Melanie? Vond ze het al leuk op school?". Ik glimlach "ze vond het eerst behoorlijk eng, maar toen de juf ging voorlezen, voelde ze, zich al meer op haar gemak. Het is gewoon nog even wennen voor haar maar ik denk dat ze het snel heel leuk gaat vinden". Pattie knikt en op dat moment komt Justin de kamer weer binnen. "Zo zo, sinds wanner ben jij bezig met hardlopen? Ik dacht dat je alleen maar in de sportschool je spieren trainde" zeg ik grinnikend en hij komt naast mij zitten. "Nou, op tour ging ik elke dag een uurtje buiten hardlopen. Ik merk dat ik daardoor veel lekkerder in mijn vel zit" zegt hij en ik knik. "Waarom ga je niet een keertje mee, dat is goed voor je prinses" zegt Justin en ik glimlach. "Dat is goed, ik heb al best lang niet meer gesport, door de meiden kwam ik daar nooit aan toe". "Nou, ga nu dan lekker mee met Justin, dan pas ik even op Mylena en dan hebben jullie weer even tijd met zijn tweeën. Dat hebben jullie wel verdiend" zegt Pattie en ik geef haar een knuffel. "Dankjewel, ik zou me geen betere schoonmoeder kunnen wensen" zeg ik. "Graag gedaan lieverd, en ik zou me geen betere schoondochter kunnen wensen" zegt Pattie. "En ik geen betere moeder en vrouw!" zegt Justin en we beginnen te lachen. "Wat, ik moest het ook gewoon zeggen, ik voelde me buitengesloten" zegt Justin en dan geef ik hem een kus. "Geloof me, ik kan ook echt niet zonder jou hoor" zeg ik en dan glimlacht hij. "Dan is het goed, maar ga jij je nu maar omkleden. Dan zijn we weer op tijd terug om Melanie uit school te halen". Ik knik en sta dan op.

Na tien minuten heb ik mij omgekleed en heb ik mijn haar in een staart gedaan. "Succes!" roept Pattie en dan verlaten Justin en ik het huis. "Geen zorgen, we doen het rustig aan" zegt Justin plagerig en dan beginnen we met hardlopen. Voor mijn gevoel gaat het best goed en ik weet Justin nog aardig bij te houden. Maar na een paar honderd meter voel ik me ineens helemaal uitgeput en ik stop even om op adem te komen. Justin was al iets verder gelopen en als hij ziet dat ik stil sta, grijnst hij naar mij. "Je bent toch niet nu al moe he? We zijn pas net begonnen" zegt hij en hij loopt weer terug naar mij. "Sorry, hardlopen is niks voor mij" zeg ik en Justin moet grinniken. "Kom op, nog een klein stukje, je moet even doorzetten" zegt hij en ik zucht. "Oké, ik zal het proberen".

We gaan nog een klein stukje verder maar na iets van honderd meter, begin ik ineens sterretjes te zien en moet ik echt even gaan zitten. "Sorry, ik kan echt niet meer!" zeg ik hijgend en Justin komt naast me zitten. "Ik wist niet dat je zo'n slechte conditie had" zucht hij en ik slik. "Nee, ik ook niet. Ik snap er niks van" zeg ik hijgend. "Misschien moet je even naar een dokter prinses?" zegt Justin en ik kijk hem gelijk boos aan. "Nee, ik ben de laatste jaren genoeg in het ziekenhuis geweest en ik ga nu echt niet voor zo iets terug. Ik heb gewoon een slechte conditie, dat is alles. Je bent soms echt overbezorgd bezig Justin" zeg ik en hij slaat zijn armen om mij heen. "Dat doe ik omdat ik van je hou en ik wil dat je gelukkig bent en dat je, je goed voelt. Ik ben je al een keer bijna kwijt geweest en ik wil niet dat, dat nog eens gebeurt of nog erger-". "Zullen we maar naar huis gaan, ik ben het zat" onderbreek ik hem en ik duw zijn arm van mij af en ik sta op. "Oké, als jij dat zo graag wilt" zegt Justin en dan volgt hij mij weer terug naar huis........

Only Me (Vervolg Only You & Only Us)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant