Beautiful Creatures

#1

POV Rose

Ik kam mijn gladde rode haar Door. Ik heb dus echt geen zin in school. "Rose kom je ontbijten?!" Roept mijn moeder. Nu zal je vast denken, oh wat aardig van je moeder dat ze je ontbijt maakt. Nee. Doe maar gewoon niet. Het gaat als volgt:
Ik ga naar beneden
Ik ga aan tafel zitten
Ik wacht op mijn ontbijt
Ze gaat weer slapen
.
Kijk het is aardig bedoeld maar het gaat zo slecht met haar dat het wel lijkt of ze een combinatie heeft van korte termijn geheugen en ze valt gewoon random in slaap. Vroeger was ik nog bezorgd. Nu we eenmaal weten dat ze ziek is kunnen we er niks meer aan doen. We hebben niet een geld voor onderzoek naar medicijnen. Ze heeft namelijk een ziekte die niemand kent. Tja. Dat overkomt mij weer. Nu dat alles zo even in 3 seconden heb bedacht loop ik naar beneden en begin gewoon mijn brood te smeren.
Ik hoor de traptreden kraken en zie mijn moeder tevoorschijn komen in haar badjas. "Hey mam" zegt mijn schorre ochtendstem. Als ik alles heb gedaan pak ik mijn tas in en ga naar school.

Sorryknorrie mensen als dit niet is wat je van het verhaal verwacht had, maar ik BELOOF dat het spannend gaat worden!