Zawieszone |Diabolik Lovers 17 Faces Of Sakamaki

Rozdział szósty

Oczywiście resztę tygodnia szkolnego, czyli te dwa dni musiałam szybko wracać do domu by zająć się swoją siostrzyczką. Był piątek, na zewnątrz padał pierwszy śnieg. Temperatura spadała z 5 stopni na plusie do 3 na minusie. Na szczęście był już wieczór i ja siedziałam w domu. Jasne, że moja mama ma oczywiście kilka zmian w pracy i nie widujemy jej kolejny miesiąc w domu. Chciałabym, że spędziła ze mną i Yumi trochę czasu.

Coś mi się wydaje, że jutro będę musiała odwiedzić znienawidzoną ciotkę, bo ma imieniny. Tylko szkoda, że ta kobieta zawsze mnie zmusza do spędzania czasu z chłopakiem, którego nie lubię.

Aktualnie siedziałam w swojej ciepłej piżamie i oglądałam z siostrą telewizję. Yumi jeszcze nie wiedziała, że dzień jutrzejszy stanie się dla nas piekłem.

- Co będziemy jutro robić?- spytała.
- Najpierw się musimy obudzić. Potem będziemy się zastanawiać.- powiedziałam.
- A spotkasz się z Ayato?- uśmiechnęła się lekko.
- Może.- stwierdziłam.

Czy ona znowu coś planuje? Zamiast wymyślać sobie bajeczki, niech pójdzie spać.

- Yumi. Idź spać, bo jest już późno.- powiedziałam ostrym tonem.
- Ale...- zaczęła mamrotać.
- Do pokoju jazda.- warknęłam, a czterolatka poszła na górę.

Nie lubię podnosić na nią głosu, bo wiem ile się ona nacierpiała w przedszkolu. Teraz przynajmniej nie muszę się o nią martwić jak tam nie chodzi.
Sama udałam się do swojego pokoju. Byłam zmęczona, chciałam się tylko położyć i od razu zasnąć. Jednak coś mi się wydaje, że tak nie będzie.

Opadłam śpiąca łóżko i zamknęłam oczy. Spowiła mnie ciemność, bo udało mi się zasnąć bez większych problemów.
******

Obudziłam się i bez namysłu spojrzałam na budzik, który zajmował honorowe miejsce na moim stoliku. Wskazywał godzinę 7:30. Niechętnie zwlekłam się z ciepłego łóżka i poszłam do kuchni zająć się przygotowywaniem śniadania dla siebie oraz siostry.
Zeszłam cicho po schodach i "na palcach" pobiegłam coś znaleźć do jedzenia.
Gdy tylko weszłam do kuchni puściłam sobie "Dance of Sugar-plum Fairy".

Mam nadzieję, że Yumi się jeszcze nie obudzi, a ja skończę spokojnie śniadanie. Wyciągnęłam chleb, pomidora i biały twaróg, który moja siostra ubóstwia.
Przygotowałam kanapki z białym serem i pomidorem, potem ułożyłam je na talerzu.

- Cześć.- usłyszałam zza siebie.
Odwróciłam się i ujrzałam swoją siostrę, która nie odrywała ode mnie swojego znudzonego wzroku.
- Tu masz śniadanie.- stwierdziłam i podałam jej talerz.
- Dzięki.- uśmiechnęła się Yumi.- A tak w ogóle to powinnaś do kogoś zadzwonić.
- Fakt. Ciotka i życzenia.- wymamrotałam cicho.
- To zadzwoń do niej, ale ja od razu mówię, że nigdzie nie jadę.- rzekła.
- Dobrze. Ale coś mi się wydaje, że bez odwiedzin się nie obejdzie.- stwierdziłam.

Zjadłyśmy przygotowane przeze mnie śniadanie i chwilę później poszłam wykonać pewny bardzo ważny telefon.
Wykręciłam numer do ciotki i czekałam aż łaskawie usłyszę jej głos.

- Halo?- usłyszałam.
- Witaj ciociu.- powiedziałam.
- Clara. Jak dawno nie dzwoniłaś.- stwierdziła, a ja się zaczerwieniłam ze złości.
- Chciałam złożyć ci najszczersze życzenia z okazji twoich imienin ciociu ode mnie i od Yumi.- wycedziłam przez zęby.
- Dziękuję. Skarbie wpadnij z Yumi do mnie dzisiaj. Chciałabym, żebyście ze mną świętowały.- rzekła.

I co ja mam do cholery zrobić?! Moja siostra za nią nie przepada, z resztą ja tak samo. Jeśli tam pojadę, to ciotka będzie do mnie mówić "Clara" i znowu pewnie koło mnie usiądzie ten wspaniały znajomy ciotki. SHIT!