Sara Buluttan;
Çok olmuştu, çok zaman geçmişti... Tükenmiştik belki de veya yarım kalmıştık? Peki ya acılarımız? Mutlu günler böylesine çabuk geçerken niye kötü anılar çabuk geçmiyor? Niye unutulmuyor! Hadi ama beni yetimhaneye bırakan bir kadın böylesine çabuk hayatıma giremez! Hiç kimse hayatıma istediğinde çıkıp, istediğinde de giremez!
Ben, ben Yetimhane müdürüne anne demiş kızım! Hiç unutmuyorum, unutamıyorum... 5 yaşındayım sanırım. 6? 7? Herneyse bunun bir önemi mi var sanki! Bir gün yemek yerken annem her çocuğu öpüp kokluyordu. Sinirime dokunmuştu, kıskanmıştım onu. Yemek masasının üstüne çıkıp bağırmıştım. "Uzak durun annemden ucubeler!" Hatırladıkça gülerim. Nede aptalmışım nede safmışım. Yetimhane müdürünü annem sanmıştım! Tâki bir abla çıkıp "sensin ucube aptal! O annen değil Yetimhane müdürü asıl annen seni bırakıp kaçtı işte!" Dediği ana kadar saf bir ucubenin tekiydim.
1-2 ay önce o kadın odama girdi. Anne... anne-m... of Allahım olmuyo söyleyemiyorum o kelimeyi.
Kahvemden bir yudum alıp masanın üstüne koydum. 1hafta önce ben senin annenim diyerek odama bir kadın girdi. Off hiç iyi olmadı bu. Birde saygılı kocam o iğrenç kadını evimizde tutuyor. Yani tabi adamın evi istediğini yapar ama bu çok kötü! Ben saraysam o kadını burdan yollamasını bilirim!
Üstüme rahat birşeyler geçirip hazırlandım bugün bebeğimizi görmeye gidicez cinsiyetide belli olucak. Ben erkek olmasını istiyorum aras ise kız. Ama asıl önemli olan şey sağlıklı olması sonuçta biz bu çocuğu burak iyileşsin diye yaptık. Odamdan çıkıp aşağı inmeden banyoya girdim. Biliyordum aras duş alıyordu. Sanırım azcık cilve yapsam o kadını burdan yollayabilirim. Kapıyı açıp içeri girdim. Aras dişlerini fırçalıyordu. Belindede havlu vardı. Sakin ol kızım arsızmısın sen! İlk defa sanki yarı çıplak adam görüyorsun!
"Aras e şey bak ben diyorumki o kadın gitsin. İstemiyorum ya onu burda görmek! Beni bırakıp hiç birşey olmamış gibi hayatı-" aras eliyle ağzımı kapatıp susmamı sağladı.
"Tamam sara söyledim bir ev aldım korumada koydum gözetim altında kalıcak annen olup olmadığını DNA testiyle öğrenicez annenim dedi diye annen olmıcak sonuçta."
Ayyy şuan çok mutluyum yüzüme gülümsememi yerleştirip aşağı kahvaltıya indim. Mutfağa girdiğim an yüz ifademi donuklaştırdım. Benim annem olduğunu iddaa eden kadınla burun buruna gelmiştim. Ne kadar da klasik değil mi?
"Çekilir misiniz?" diye kadına sorunca kadın nolduğunun farkına varıp gerçek dünyaya döndü. Hadi ama o kadar etkileyici olamam. Sessizce geçmeme izin verdi. Bende donuk bir şekilde yanından geçtim. İki günde ona sıcak davranamazdım. Çünkü çocukluğumu elimden almıştı. Kafamı ikiye sallayarak düşüncelerimi kafamdan şutladım. Benim fındığımla uğraşmam gerekiyodu. Elimi karnıma koydum.
"Benim fındığıım nasılmış bakalım? Benim fındığıım erkek mi olucak acaba? Ama erkek olursan baban gibi hödük ve kutup ayısı olma tamam mı fındığım?"
"Bir kere kızımız olacak. Bide annen gibi de şımarık olma meleğim!" Aras'ın sesini duymamla mutfak kapısına yüzümü hızla döndüm.
"Hıı! Şey... Bi kere sen bizi niye gözetliyosun? Ya korkudan düşüp bayılsaydım da oğluşumu bişey olsaydı!" Kaşlarımı çatıp ellerimi belime koyup kızgın gibi Aras'a baktım. Görev tamamlanmıştır. Artık ağzını açamaz. Şeytan gibiyim behh! Yaslandığı mutfak kapısında dikleşti.
"Tamam tamam hiç bişey demiyorum. Bütün kadınlar şeytan gibisiniz!" Deyip tezgaha doğru ilerlerken arkasından piç smile attım. Tezgaha dirseklerini yaslayıp bana doğru döndüğünde tapılası bir varlığa dönüşsede aklımdan zina düşünceleri çıkarttım.
