Chapter 8: Beautiful indeed

0 0 0
                                    

Sheena

Nagising nalang ako nang may naramdaman akong yumuyugyog sakin.

Napamulat naman ako ng mata.

Nasan na ba kami???

Napatingin naman ako sa lalaking kasama ko.

Kanina lang hinatak niya ako at hindi ko man lang alam kung san kami nagpunta.

Sigurado akong hinahanap na ko ni Mama

"Huy! Nakikinig ka ba?? Kanina pa ko nagsasalita dito eh"

"Ha? Ano bang sinasabi mo?"

"Sabi ko na eh! Tss. Sabi ko wag ka nang mag-alala nagpaalam naman ako sa mama mo na kasama mo ako at pumayag naman siya"

Napakunot naman ako ng noo sa sinabi niya.

Si mama?? Pumayag???

As far as i remember, hindi pa sila nagkikita
Kaya panong pumayag si mama??

"Alam ko yang nasa isip mo. Well, aaminin ko hindi ko alam ang trip ko at palagi akong pumupunta sa inyo. Wag kang mag-assume ah! Hindi ikaw yung pinupuntahan ko dun kundi yung mama mo!"

Baliw. Wala naman akong sinasabi-_-

Mind reader na rin pala siya ngayon.

I just rolled my eyes at him

"At bakit ka naman pumunta sa bahay?" Siguro kasi ito yung sinasabi ni mama na may pumupunta daw na mga lalaki sa bahay.

Pero bakit may mga??

Hinila niya naman ako palabas ng kotse at sinabi pang wala daw akong balak lumabas ng kotse

"Ahhm matanong ko nga. Kasama mo ba yung mga kaibigan mo nung pumupunta ka sa bahay?"

"Hindi. Hindi nila alam na pumupunta ako sa bahay niyo. At ayoko rin naman nilang malaman yun lalo na kay Storm naku alam ko na sunod nun gagawin eh,sasama lang yun sakin. Vrush ka kasi nun"

Nagtaka naman ako sa sinabi niya

Sino naman kaya ang iba pang pupunta sa bahay. Wala ngang nakakaalam ng bahay ko bukod sa kanya

hindi ko nalang pinansin yung huli niyang sinabi

"Bakit may iba pa bang pumupunta sa bahay niyo bukod sakin?"

"Ewan" sabi ko nalang ng walaNg gana
i don't want to galk about i just want yo relax.

Honestly, ayoko munang umuwi sa bahay dahil makikita ko nanaman siya.

Naglakad lakad naman kami sa dalampasigan.

Hindi ko na siya tinanong pa kung nasan kami dahil wala rin naman akong balak magtanong. I just want to stay quite

"Ang tahimik mo ata?"

"Hindi ka pa ba nasanay?" Tanong ko sa kanya pabalik

"Well, yes. But... wala! Aish!" Napatawa naman ako sa kanya
Bigla kong nakaramdam na bigla siyang nagseryoso

"Ang ganda mo pala pag tumatawa ka. Dapat pala lagi ka nalang tumatawa."

Napatingin naman din ako sa kanya dun ng seryoso.

Hindi ko alam kung ilang oras kami nagtitigan ng ganun basta isa lang ang masasabi ko ang sarap sa feeling at hindi ko alam kung bakit

"Ahmm." Bigla naman siyang umiwas ng tingin"hindi mo ba tatanungin kung nasan na tayo ngayon?"

"Ahhm, kailangan pa ba?? Iuuwi mo naman ako diba?" Sabi ko sa kanya

"Well, kung gugustuhin mo dito, hindi na kita iuuwi"

StayKde žijí příběhy. Začni objevovat