♌ İNTİKAMDAN DOĞAN TUTKULU BİR AŞK ♌
Küçük yaşta anne ve babasının ölümüne şahit olan acımasız genç bir adam... Edim Demiray.
Daha on sekizinde uyuşturucuya mahkûm olan bir kız... Lavin Kutup.
İkisi bir araya gelince, öfkeleri cehennem olacak. Tenl...
Oy verip okumaya öyle geçin küçük avcılar, oy vermediğiniz bölüm varsa dönüp onlara oy vermeyi unutmayın, yıldız vermeniz inanılmaz bir motivasyon sağlıyor.
Ve bol bol yorumlarınızdan bırakın ki hiçbir satırımız boş kalmasın. Sizi seviyorum.
Multimedya: Edim Demiray
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Edim Demiray için Ejderha 🐉
21. BÖLÜM | BIÇAK SIRTI
Oradayım. Bir ruhu bitirip diğerini başlatan yerde. Ruh vampiri katiller, bize cennet diye sundular cehennemi.
Senin cehennemin neydi?
🌨
Kalbim göğsümün içinde gümlüyordu. Çaresizce kaçan birinin bulduğu son kapıyı yumruklar gibi vuruyordu göğüs kafesime.
Güm. Güm. Güm.
Yar etini, kır göğüs kafesini, dal içeri.
Güm. Güm. Güm.
Başım, hayır başımız cidden dertteydi. Edim Demiray'ı şu andan sonra kendimden ayrı göremem, o ve ben aynı çukura düştük; hap kullanan ben olduğum için burada asıl başı dertte olan kişi benim aslında.
Uyuşturucu testi yapılacak olursa biterdim ki, ortada görünür bir uyuşturucu paketinin olmasının haricinde polislerin de işe dahil olduğu bu noktadan sonra aksinin olması biraz bile mümkün değildi.
Bundan kaçamazdım, kaçmam imkânsızdı.
Yakalanmıştım.
O test yapılacak ve uyuşturucu kullanan kişinin ben olduğu ortaya çıkacaktı ancak burdaki diğer sorun şu; bu paket bana ait değildi, içindeki madde tozdu ve ben toz kullanmazdım.
Benim olayım haptı.
Beni tanıyan herkes bunu bilirdi.
"İkisini de arabaya alın, merkeze gidiyoruz."
Panik yüreğimi ele geçirirken Edim'e baktım ancak her şeye hazırlıklı gibiydi, hiçbir şeye şaşırmış görünmüyordu. Tabii şaşırmazdı. O paket ona ait olmalı mutlaka, çünkü zaten polisler tarafından yakalanmak istediğini kendi itiraf etmişti. Bizi yakalattırmak için bu türden bir yola başvurduğuna inanmak istemiyorum.
Gerçekten aklını kaçırmış.
İki polis aynı anda bileklerimize kelepçeleri geçirdi, bileklerime dolanan kelepçenin soğukluğu bedenime yayıldı.
Polis arabasına çekiştirlerek bindirilirken ayaklarım geri geri gidiyor, cehennemime gidecek bu yolculuğa çıkmak istemiyorum. Duygularımı kontrol edebileceğimi sandım ama bulunduğum durumun gerçekliği daha bir sertleşerek yüzüme tokat gibi çarptı.
