Hopeless Romantic 2: Bitter (PUBLISHED UNDER POP FICTION)

CHAPTER FORTY FOUR

Bzzzzzzzt. Bzzzzzzt.

"Rylie, emergency! Pumunta ka dito sa hospital... si Tyler!" Aisha called. Sobrang nagpapanic siya. Bakit? Ano meron? Pero papunta naman na talaga kami sa hospital. Actually, malapit na nga kami. Normally, nakakatulog ako pag nasa biyahe. Pero ngayon...

Fakkk. Di ko kaya!

"Aisha, ano nangyari?" I asked, trying to be calm. 

"BASTA!"

Nakarating kami ni Dylan sa hospital. Sobrang tumatakbo na ako...

"Rylie teka, baka madapa ka-"

Shet! Nadapa nga ako... Bwisit na floor! Kung hindi lang ako nagmamadali... Ughhh! Ang dulas kasi ng tiles eh. Kainis! Tutulungan na sana ako ni Dylan tumayo pero inunahan ko siya at tumakbo ulit.

"Ry!" Aisha and Lynne hugged me.

I pushed them away gently, "Bakit?" Yung tibok ng puso ko, wagas!

"Good news or bad news?" Sabi ni Ariza tapos tiningnan siya ni Aisha ng masama. Umiiling iling pa si Lynne. Bakit? Ayaw ba nilang sabihin sa akin yung bad news?

"What? Magsisinungaling pa ba kayo sa kanya?" Sabi ni Ariza ng mahina.

Aisha sighed, "Fine." She paused for a while. "Gising na si Justin..."

OMG! Thank goodness!!!

"AND? How about the bad news?" Dahil sa narinig ko, parang wala ng bad news. 

"H-hindi ka niya maalala... Ikaw lang... Sorry, Rylie. Ganun ka lang siguro ka-importante sa kanya... Medyo kasi kanina pa siya gising kaya ang dami niyang tanong. Nabanggit ka namin... tapos... ayun. Sorry talaga."

And with that, parang binagsakan ako ng langit at lupa. Wala akong masabi. Sabi ko hindi na ako iiyak, diba? Kakareminisce ko lang ng memories naming dalawa, mawawala agad? 

Pero hindi! Hindi ako papayag.

"I need to see him!" 

"Ry-" Pinigilan nila ako pero pumasok pa din ako sa room. Nandoon yung family ni Tyler kaya nag greet ako at nag sorry sa pagiistorbo. Sabi naman nila, okay lang.

Gising na si Tyler pero nakatingin lang siya sa akin...

"Who are you?" He asked me. 

"I-I-I'm Jamilah Rylie Hao, your... friend?"

"Rylie?" Nag-isip siya then he continued speaking. "Ah! Ikaw yung sinasabi nila na pinagtanggol ako... kaya ako napunta dito? Kung kaya kong gawin yun, ganun kita kamahal?"