We Can't Be

1.7K 32 5
                                    

We Can't Be.

Sorry kung emo tong update na 'to. Namiss ko lang kasi magsulat hehe forgive me.

Very short one shot! Enjoy! Godbless :)

**

T: Gusto kasi kita, ars.

A: Oh.

T: 'Oh' talaga? Hahahaha

A: Paano? Bakit?

T: Oo nga pala dapat pala may explanation

T: kasi si ara ka

A: uhm...yeah? so bakit nga

R: gusto kita kasi nga ikaw si ara. si ara na best buddy ko. si ara na lagi kong kinukurot sa pisngi at braso. si ara na magaling mag volleyball. si ara na masiyahin. lahat.

A:  kelan pa?

T: matagal na. hindi ko lang pinapansin kasi nga baka layuan mo ako

A: kelan ba tayo naging awkward, ha? Haha.

T: baka simula ngayon. So ano masasabi mo

A: as long as sinabi mong gusto mo ko

A: then im assured.

A: ako lang, ha?

T: ikaw lang, victonara. :)

**

"Araaaaa!" Sigaw nya sakin habang nakangiti.

Shiz, umamin nga pala siya sakin kagabi.

And shiz, the feels.

"Uy Thomaaaas!" Ngumiti siya ng nakakaloko at nilamukos niya yung mukha ko gamit yung kamay niya. Sabay bulong sakin nang...

"Namiss ko yung mukha mo." Namula ako at hinampas siya.

"Face ko lang? Hindi mismong ako?" Sumimangot ako. Natawa lang siya.

"Syempre ikaw din." Sasagot sana ako nang biglang sumigaw si Mika.

"WOOOH JERON, ANG TAMIS NAMAN!! NG PANDAN CUPCAKE NA BINIBILI MO!! Grabe! Respeto naman!" Napatingin ako sakanila at nakita kong nakatingin sila samin habang nakangiti.

"Alis na nga, kung anu-ano na pinagsasabi nila." Umupo na ako sa upuan ko pero tumabi sya sakin.

"Ayoko. Dito lang ako. Bleh." Sabay kurot sa braso ko.

**

Pagod na ko mag Math. Buti nalang nandito pa si Paolo sa detention para mapagtuturuan namin. So bale, ako, si Jeron, Kib, at Paolo nalang natira.

Habang tinuturuan ako ni Pao, nakatingin lang ako sa papel at tumatango tango. Kahit wala namang naiintindihan.

"Ara, nakikinig ka pa ba?" Napatingin ako sakaniya. Ngumiti at um-oo. Umiling lang siya.

"Anong tinuro ko?" Ngumiti ulit ako.

"Gamitin yung dalawa as distance formula?" Natatawa lang siya na umiiling.

"No, midpoint dapat. Ara, ano nangyayari sayo?" Sinamaan ko lang siya ng tingin pero tumawa lang siya.

"Sorry na kasi! Bangag lang ako!" Pagddefend ko sa sarili ko sakaniya.

"Lagi ka namang bangag, so what's new?" Sinamaan ko lalo siya ng tingin at hinampas ko na.

Sasagot sana ako nang nakita ko siya na nakatingin samin.

Lumapit siya samin. Nang biglang umextra si Jeron at sinabing...

"OH, EASYYYY!!!" Nagtaka naman ako.

Anong meron?

"Ara, uwi na tayo. Tapos na detention diba?" Napatingin ako sa orasan at oo nga, tapos na time namin.

"Sige, wait lang. Hoy Paolo, thank you parin kahit inaaway mo ko. Mamaya nalang sa group chat." Nag-welcome naman sya at natawa ulit. Pagkaalis niya tsaka ako nagayos ng gamit.

Napansin ko nakatayo parin si Thomas dun.

"Problema mo?" Tumingin siya sakin ng matagal.

Aba, staring contest pala 'to ah? Game.

Tumingin din ako sakanya ng nakapoker face.

Napansin ko naman na napayuko siya. What?

"Huy, ano problema mo?" Umiling siya.

"Ano nga?" Tumingin siya sakin ulit.

"Sabi ko kasi sayo ikaw lang. Pero ikaw ba? Ako lang ba?" Nagulat ako sa sinabi niya. Seryoso ba to?

"Bakit mo natanong yan?"

"Baka kasi gusto mo parin si Pao. Wala lang. Naisip ko lang naman na baka nga umaasa lang ako kasi nga kapatid lang turing mo sakin. Baka nga--teka bat ka tumatawa?" Sorry, di ko na napigilan! Natawa nalang ako.

"Di ko alam na madrama pala ikaw, Thom?" Sumimangot siya. Natawa lang ako.

"Ikaw lang din, okay? Wag kang praning diyan."

--

Weeks passed, wala parin kaming label ni Thomas. Okay naman kami hanggang sa...


"Ars, meet Arra." Sabi ni Thomas at bigla siyang umakbay kay Arra.


"Arra, si Ara, bestfriend ko."


Napangiti ako ng mapait.


Bestfriend. Umamin at pinaglandakan niya pa sa ibang tao na may 'something' kami.


Tapos ganito?


"Ars, si Arra, girlfriend ko." Nakita kong umapila si Arra.


"Girlfriend ka diyan? Hindi pa kita sinasagot! By the way, I'm Arra, nice to meet you, katukayo." Inabot niya yung kamay niya.


Ang ganda niya. Para siyang anghel.


No wonder nagustuhan siya ni Thomas.


"Hi, Arra. Nice name." A beat. "I have to go, enjoy kayo." Ngumiti ako hangga't kaya kong mag panggap at umalis agad.


Nang nahabol ako ni Thomas. Napigilan nya ko at hinawakan pa niya yung kamay ko.


"What's your problem, Ara? Bakit wala ka sa mood?" Natawa ako.


"What's MY problem? Ano pa nga ba?" Nakatingin siya sakin.


"The last time I checked kasi masaya pa tayo. Tapos bigla kang pupunta sakin at may ipapakilala na nililigawan mo? Anong nangyari?" 


"Wala, Ara. I cannot see us going anywhere. That's why." Again, natawa ako. Na may tumulong luha na.


"That's why iniwan mo nalang ako sa ere? Paano naman yung opinyon ko, Thomas? Those little things before, they aren't little for me."


"Ars, they're just little things for me. No more. I'm sorry but hanggang dito nalang. Thank you for everything. I hope you'll be happy soon." And with that, he left.


Those little things, they are just little. So that we can't be.


**

I MISSED WRITING!!!!! Sorry for this crappy chapter, gusto ko lang talaga mag update. Advance Merry Christmas, guys! God bless us all! :)


Alternate UniverseWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu