A Year Without Rain 🎵

3.8K 210 92
                                    


Parmaklarımı piyano tuşlarında gezdirdim ve doğru melodiyi bulmak için birkaç deneme yaptım. Yeni yazdığım şarkıya beste yapmak zor gelmeye başlamıştı. Lou'dan yardım almak yerine bu sefer tüm besteyi kendim yapmak istiyordum ve söylememe gerek yok biliyorum ama yine de söyleyeceğim; şarkıyı Zayn'e yazdım.

Son konuşmamızdan-ya da kavgamızdan-1 hafta geçmişti ve ben daha iyidim. Cidden ama güne kötü bir haberle başlamam, kalan zamanın da öyle devam edeceğinin habercisiydi. Ring, ring! Yeni haber için hazır mısınız? En azından ben sizi hazırlıyorum ama MTV, bana aynı nezaketi göstermemişti.

AMA ödüllerinde sahne alamamı istiyorlardı ve o lanet gecenin sunuculuğunu, ismini hâlâ dahi ağzıma alamadığım Zayn'in kız arkadaşı yapacaktı. Lanetlendim. Cidden. Ve geceye Zayn de katılacaktı çünkü hem adaylığı vardı, hem de sahne alacaktı.
Onun karşısında onun için yazdığım şarkıyı nasıl ağlamadan söyleyebilirdim? Bu benim için acımasızca kurulmuş bir komplo gibi görünüyordu. AMA şimdiden oturma düzenini oluşturmuştu ve benim her zamanki yerim belliydi; Taylor'ın yanı. Bu durumdan şikayetçi değildim çünkü ağlamak istediğimde beni sakinleştirebilirdi. Adaylığımı kazanacağım taktirde bana ödülü kim verecekti bilmiyorum ama Zayn'in kız arkadaşının olmamasını umuyordum. Hem, AMA böyle şeyleri önlerdi herhalde. Yoksa ödülü almaya çıkmazdım.

1 hafta önce her ne kadar benim rızam olmasa da menajerim yazdığım 'Love Will Remember' parçasını yayınlamıştı ve şarkı şu anda Amerika listelerinde 1, İngiltere listelerinde 2 numaraydı. Diğer Avrupa ülkelerinde de liste başarısı bir hayli iyiydi. Ve şimdi benim o şarkıyı canlı olarak ödül töreninde söylemem bekleniyor. Bunu yapmayacaktım, yapmaya gücüm yoktu.

Seni düşündüğümde beni hissedebiliyor musun?
Aldığım her nefeste, her dakika, ne yaparsam yapayım dünyam bomboş bir arazi

Titrek bir nefes vererek piyano çalmaya devam ettim. Parmaklarım hâlâ titriyordu.

Binlerce gündür çölde dolaşıyormuş gibi hissediyorum
Serap mı bilmiyorum, bebeğim ama hergün yüzünü görüyorum
Seni çok, çok özlüyorum

Bir gün bu şarkıyı duyduğunda ne kadar acı içinde olduğumu anlasın diye yazıyordum. Onu ne kadar özlediğimi, değer verdiğimi bilsin diye.

Kimse yardım edemez, aşık oldum
Sensiz bir günüm yağmursuz bir yıl gibi geçerken yanımda olmana ihtiyacım var
Nasıl yaşayacağımı bilmiyorum
Sensiz bir günüm yağmursuz bir yıl gibi geçerken

Arka cebimde titreyen telefonumu umursamadan çalmaya devam ettim. Güzel bir melodi bulmuştum ve pekiştirmem gerekiyordu. Bu kadar duyguya girmişken, bu kadar sakin olmam tuhaftı ama iyiydi. Kullanmam gerekiyordu.

Yıldızlar yanıyor, zihnimde sesini duyuyorum
Çağrımı duyamıyor musun?
Bir okyanusun hızla kuruması gibi özlemle kavruluyor kalbim
Batıyorum, çek beni
Kurtarmayacak mısın beni?

Kurtarmayacaktı, çünkü beni umursamıyordu, beni düşünmüyordu. Aklı da, kalbi de o kıza aitti. Biricik sevgilisine. Neden birazcık da olsa merhamet göstermiyordu? Dışarıdan ölmemi izlemek o kadar mı zevk veriyordu ona? Kırık kalbin yazdığı şarkıları dinlemek o kadar mı güzel geliyordu kulağa?

Telefonum bir kez daha titredi. Bir mesaj daha gelmişti.

O zaman bırakalım bu karanlık sona ersin
Ve çiçekler tekrar açsın
Beni bulmandan, bırakmamandan, çok memnunum, bebeğim

Bu kez parmaklarımı piyanodan çektim ve arka cebimden telefonu almak için kullandım. Tuş kilidini açarken gelen iki mesaj kalbimin teklemesine neden oldu çünkü her iki mesajın da sahibi O'ydu.
Titreyen ellerimle mesajlara tıkladım ve kuruyan boğazımı umursamadan okumaya başladım.

Zayn: Demek Neymar ha?

Zayn: Real Madrid'i tutuyorsun sanıyordum. Yani, en azından seni son gördüğümde öyleydi.

Kaşlarımı çatarak mesajına herhangi bir anlam vermeye çalıştım. Biraz kinaye mi içeriyordu? Bu saatte içiyor olma ihtimalini düşündüm. Ama lanet olsun ki, bilmiyordum. Ayrılığımızdan beri hayatı da kendisi de çok değişmişti, bu yüzden de herhangi bir tahmin yürütmek zordu.
Hızla parmaklarımı tuşlarda gezdirdim.

Ben: Tabii ki, Real Madrid'i tutuyorum! Ayrıca hiçbir şey anlamadım, Neymar'ın konuyla ne ilgisi var?

Kızgınlık içeren mesajı yolladıktan sonra ofladım ve puftan kalkarak odada gezinmeye başladım. Zayn, her zaman kıçından bir şeyler uydurudu ve bu da onlardan biriydi bence.
Sabırsızca vereceği cevabı beklerken titreyen telefonuma hızla baktım.

Zayn: Bilirsin, seni takip etmiş, instagramda.

Ben: Hayır, bilmem. Hem ne demeye çalışıyorsun?

Alt dudağımı hırslı ısırdım ve kaşlarımı daha da çattım. Nereye varmaya çalışıyordu? Ayrıca bu gereksiz alınganlık da nereden çıkmıştı? Regl döneminde gibi davranıyordu.

Zayn: Onu geri takip edecek misin?

Mesajına tek kaşımı havaya dikerek karşılık verdim. Bunu cidden soruyor muydu?

Ben: Sanırım, evet.

Zayn: Benim için de aynı şeyi söylemene rağmen etmemiştin.

Mesajları gözlerimi devirmeme neden olurken benimle birlikte olmamasına rağmen hayatıma bu kadar çok müdahele ediyor olması beni sinirlendirmişti. Hem ne diye mesaj atıyordu? Belli ki, sinirimi bozmak istiyordu ve açıkçası başarıyordu da.

Ben: Ornitorenk Perri aşkına, Zayn, kes şunu!

Sinirden gözüm seğirmeye başlamıştı. Bunu beni sinir etmek için yaptığı o kadar barizdi ki. Sırf telefonu yüzüne kapattım diye yapıyordu tüm bunları. Onu çok iyi tanıyordum ve yanılma ihtimalim yoktu. Pis enrtikacı.
Onu neden bu kadar seviyordum ki? Başka bir adamla bana bu tür yakıştırmalar yapacak kadar beni, bizi aşmış bir adamdaydı kalbim. Neden? Unutmak bu kadar zor muydu?

Zayn: Pekâlâ, nasılsın?

Mesajı beni gafil avladı. Tekrar mı nasıl olduğumu soruyordu sanki bilmiyormuş gibi, haberdar değilmiş gibi. Belki de ağlayarak ona hâlâ ne kadar aşık olduğumu söyletmek istiyordu. Artık amacı ne, ne yapmaya çalışıyor bilmiyorum ama düşünmek de acı veriyor.

Ben: Hangi anlamada?

Mesajı göndermemle cevabın gelmesi bir oldu. Cidden çok hızlıydı.

Zayn: Genel anlamda

İç çekerek parmaklarımı son kez gezdirdim tuşlarda. Artık onunla konuşmayı, ona mesaj yazmayı kendime yasaklıyordum. Bu kafamı karıştırıyordu. Yemin ederim, biran için beni kıskandığını düşünerek umutlanmıştım. Artık kendime işkence çektirmeye bir son vermeliydim.

Ben: Pekâlâ, Zayn.

Cidden mi? Sadece bunu mu yazabilmiştim? O kadar mı güçsüzdüm ben? Kendimi tokatlamak isteğiyle dolup taştım biran ama kendimi dizginledim. Zor da olsa ondan arka arkaya gelen 2 mesajı okumadan silmeyi başarmıştım. Ondan ve bu berbat hissettiren duygulardan arınmalıydım ama yemin ederim acı içinde olmamı seviyor gibiydi.

Shout Out To My Ex/ZaylenaWhere stories live. Discover now