Hilang

42 3 2
                                    


Masa kecil aku pernah hilang.

Mulanya, ayah aku bawak aku pergi jalan jalan dekat KLCC. Aku, ayah, angah dan Abang acap *anak murid kesayangan ayah

" Petang dah ni. Balik jom "
Pujuk abang acap.

" Jom "

Dalam perjalanan nak balik ke kereta. Ayah berhenti kejap. Jawab telefon.

Dalam masa yang sama, Aku nampak budak perempuan nangis. Umur dalam 7 ke 8 tahun. Cantik tapi sayang kehilangan ibubapanya. Dia menangis sekuat hati.

"Kesian "
desis hatiku.

Ramai yang melihatnya.

Datang polis perempuan membantu dia.

" Nama adik siapa ? Last adik dengan mak kat mana ? Jangan nagis. Akak ada. Mari cari mak adik bersama"

Aku rasa macam kesian gila kat dia. And aku rasa baiknya polis ni. Polis kan garang *biasalah budak kecik. Pengaruh tv ah tu . ahha

Dalam hati aku
"Baiknya akak polis ni. Tapi kalau aku hilang agak agak dia tolong aku tak ? Kalau aku hilang aku nangis kuat kuat macam dia tak ? Kalau aku hilang, mak ayah aku cari aku tak "

Banyak gila weh persoalan. Haha alamaklumlah. Budak kecik.

Dan selepas je aku bermonolog. Ayah, angah dan abang acap hilang dari pandangan ku. Its mean. Aku hilang dari diorang. Aku HILANG wehh. hahaha masatu banyak gila aku fikir.

Mana ayah ?
Alaa aku hilang ke ?
Nak pergi kereta ke duduk sini ?
Akak polis tak nak tolong aku ke ?
Budak tu dah jumpa mak dia ke belum ?
Nak pergi kat kereta ke duduk sini je

Banyak gila persoalan sampailah aku dengat satu suara

"Adik. Adik.. Adik.. "

Aku pusing belakang. Oh angah rupanya. Ok

Balik tu mak aku cium aku kuat kuat. Dia kata dia risau sangat tapi dia tak tau sebenarnya aku yang mintak hilang tu dekat tuhan.

Allah bayar cash wehhh. Hahah

Aku, aku dan aku Where stories live. Discover now