MUAF

Umut Edilen? Cesaret Edilen? | 10.Bölüm

-15 Temmuz 2010-

Senem'in yeni erkek arkadaşından bahsettiği günden beri beni tanıştırması için onu ikna etmeye çalışıyordum.Sürekli olarak reddetmesi yüzünden bana kendini yeterince yakın hissetmiyor musun demek zorunda kaldım.Onu böyle bir şeyle tehdit ettiğim için üzgün hissediyordum fakat bir sır gibi saklamasının sebebini öğrenmek istiyordum.

Nihayet dört günün ardından ikna olmuş ve tanıştırmak için bir yemek ayarlamıştı.Sürekli olarak bana çok soru sormamam gerektiğini söylüyordu.Ben ise bu telaşına gülüp,kafamı sallamakla yetiniyordum.

Üzerime giyeceğim kıyafetleri seçerken içimi korkunç bir endişe kaplamıştı.Sebebini bilmediğim bir şekilde huzursuzca buluşacağımız yere gittim.

Masada Senem ve sevgilisi Emir'i gördüğümde onları selamladım ve Senemin yanına oturdum.

Emir, ¨Merhaba.¨ dedi donuk bir ses tonuyla.Senemin bacağı seyirdiği için suratına baktım ve telefona ¨İyi misin?¨ yazdım.Başıyla onayladı ve yemek siparişi vermemiz için garsonu çağırdı.

Sessizce aramızda geçenleri izleyen Emir'i göz ucuyla süzüyordum.O tepkisiz ifadesiyle bana bakarken çok rahatsız hissediyordum.Ondan şimdiden hoşlanmamıştım ve içimden Senem'e bunu nasıl açıklayacağımı düşünüyordum.

¨Pekala.Biraz kendinden bahsetmek ister misin?Onun en yakını olarak onayımdan geçmen gerek.¨ yazdım ve telefonu masada ona doğru uzattım.

Okuduğunda tek kaşını kaldırdı ve ¨Onayından mı geçmem gerek?¨ diye sordu.

Gülerek başımla onayladım.Ortamın havasını değiştirmeye çalışsamda o halen en ufak bir samimiyet belirtisi göstermiyordu.

Telefonu masaya kabaca bıraktı ve ¨Ne zamandır konuşamıyorsun?¨ diye sordu.

Bu ani ve sebepsiz sorusuna karşılık Senem'e döndüm.Senemin suratı bembeyaz bir şekilde açıklama yapmaya çalışıyordu. ¨Üzüldüğü için böyle soruyor olmalı.¨

¨Hayır.¨ dedi Emir,Senem'e dönüp.Senem Emirle göz göze geldiğinde hemen başını öne eğdi.Aralarındaki bu tuhaf ilişkiyi hayretle izliyordum.

Geri kalan yarım saatte konuyu ne kadar değiştirmeye çalışsamda başarısız olmuştum.Emir yemeğine hiç dokunmamış ve hesap ödeme gibi bir naziklikte bile bulunmayıp erkenden aramızdan ayrılmıştı.Senem sürekli olarak Emirle ilgili övgüler yağdırsada artık hiç bir iyi söylenti onun hakkındaki düşüncemi değiştiremezdi.Gözlerindeki kini sevmemiştim.Artık kimse beni ona ısındıramazdı.

Oda da  zaman öldürmeye çalışırken aynanın karşısında uzunca oyalandım.Sönük saçlarıma şekil vermeye çalışıyordum fakat haftalardır bakımsız kaldığı için şekil almakta güçlük çekiyordu.İki elimi yüzümün arasına aldım ve çökmüş suratıma iç geçirdim.Gerçekten berbat görünüyordum.Sürebileceğim nemlendirici tarzında bir şeyin olması umuduyla etrafa bakındım fakat yoktu.

En sonunda dudaklarıma biraz ruj ve kirpiklerime rimel sürdükten sonra odadan çıktım.Kapıyı kapamamla beraber evin zili çaldı.Koltukta oturmuş televizyon izleyen Deniz ve ben,ilk defa zil sesi duymuş gibi hayretle kapıya baktık.Aramızdaki herkesin anahtarı vardı ve elbetteki kaçak hayatı yaşayan birilerinin,zilinin çalınması pek mümkün değildi.

Evren,kısa bir süreliğine dışardaki işlerini halletmek için evden çıkmıştı.Bu yüzden Deniz ve ben,kapıdaki kişiyi eve alıp almamak konusunda çok tereddüt etmiştik.Deniz,kapıyı açtığında eğilerek gelen kişiye baktım.Nerdeyse yarısına geldiğim yirmilerin sonlarında muhteşem fizikli bir bayandı.Ondan daha genç olmama rağmen kimse şuan bunu kanıtlayamazdı.Beline kadar gelen kumral saçları ve ela gözleri vardı.