TPG 022: Camping

1.3K 20 0
                                    

Chapter 22 - Camping

Raine's POV:

I wear a cream colored dress and white flats. Sabi kasi ni Ate na pupuntahan daw namin si Harvey kasi di daw ako natigil ng kakatanong sa kanya. Wear something white or yung maaliwalas daw basta wag red.

Bakit naman kaya? Is there something wrong with color red?

"Not bad" I whispered like insane when I faced the mirror. I stared at my self at biglang bumilis ang tibok ng puso ko.

Why I'm acting like this? Naiinlove ako sa sarili ko? I want to laugh at my own thought. Baliw na nga ata ako.

"Raine! Make it faster!" sigaw ni Ate mula sa baba kaya kinuha ko na agad ang shoulder bag ko.

"Just a sec!" for the second time, I faced my self in the mirror again.

Iba talaga ang feeling.

---

"Why here?" tanong ko kay Ate ng tumigil kami sa isang cemetery.

"Just go down" sabi nya at bumaba na sa sasakyan.

Kinakabahan ako. Sino naman ang dadalawin namin dito? Baka naman si lola? My dad's mom. Pero bakit? Ang sabi ko si Harvey ang puntahan namin eh.

Bumaba na ako at sinundan sya. "What now? Naiinip na ko, sinong dadalawin natin? Si lola? Hindi dito yung way" natatawang sabi ko sa kanya kasi sa ibang way sya dumaan eh hindi naman yun yung pinaglibingan kay lola.

"Here, andito na tayo kay Harvey" she said with a smile.

I looked at the place and I didn't see Harvey. I think Ate and I were the only person here right now so asan si Harvey?

"Where? Are you having fun with me?" naiinis na tanong ko sa kanya. She just rolled her eyes.

"Stupid, why don't you try to look down? it wouldn't hurt you would it?" mataray na sagot nya sakin kaya naman tinignan ko na yung puntod na nasa harap namin.

Harvey Quinn Siarez Divina
"Rest in Peace"

"H-He's g-gone?" pautal utal pa ako ng tinanong ko kay Ate yan.

"He loves you, Raine. He loves you a lot" napatingin ako sa kanya at kasabay nun ay ang pagbagsak ng luha ko.

"H-He l-loves me? Mahal nya ko?" I said pointing my self.

She nodded. "Yes, you were alive because of him. Because of his heart" lumakas ang pintig ng puso ko kaya agad kong hinawakan ang dib dib ko. I can't believe this, this heart belongs to him!

"Are you freaking serious?" she nodded again.

"Yes I am. He died because of accident may chance pa naman na mabuhay sya but he choosed to gave his heart to you dahil nag aagaw buhay ka na dahil sa sakit mo" she said while looking at Harvey's grave.

"So this is my fault? Ate I killed him!" sabi ko at tuluyan ng bumagsak ang luha kong sabik na sabik ng mag roll sa pisngi ko.

"No Raine, this is not your fault! Walang may kasalanan nito... He just loves you kaya mas pipiliin nyang mawala na lang kesa mabuhay ng wala ka" mas lalo pa akong humagulgol sa sinabi nya.

So kaya pala halos tumalon na ang puso ko kanina ng makita ko ang mukha ko sa salamin? Ganon ba ang nararamdaman nya pag nakikita nya ako? He really loves me?

The Playboy's GameWhere stories live. Discover now