A BEAUTIFUL CREATION (BS 2 - Completed)

Kabanata 13

There would be a Random flashbacks. Enjoy reading! Mwa. Flashback would be like this "asdfghjklmn." Thanks!

"I wanna get lost in this moment. Keep both my eyes open, nothing to prove! Just keep it to ourselves."

It was rainy in the evening, Now I am in the middle of nowhere. Hindi ko alam kung saan ako dinadala ng mga paa ko, wala man lang dumadaang taxi para sana ay magcommute na lamang ako. Malakas na ang ulan ngunit mas lalo pa yata iyong mas lumakas. Talaga bang pinaglalaruan ako ng tadhana?

Pinagkiskis ko ang dalawang palad ko, Saan na ako pupunta ngayon? Nangangatal na rin ang katawan ko sa sobrang lamig. Paano na ito?

Malayo pa lamang ay may natanaw na akong waiting shed roon, hindi na ako nagatubili at nagtatakbo na papunta doon. Sigurado na akong may dumadaang taxi dito.

Pagkaraan pa ng ilang minuto'y hindi ako nagkamali. Pumara ako ng taxi at tinungo na ang daan pauwi sa apartment na okupado ko. Nang makarating ako doon ay dali dali akong nagpalit ng damit at nahiga sa kama ko.

Masyado yata akong nababad sa ulanan, nagsimula ng kumirot ang ulo ko at hanggang ngayon ay nangangatal parin ang buong katawan ko. Nagtilakbong na lamang ako ng kumot at ininda ang sakit na nararamdaman ko, Ipinikit ko ang mga mata ko at tuluyan na akong nilamon ng kadiliman ko.

"Kung noong una pa lamang sana ay pina-abort mo na iyong bata ay sana'y walang naging problema." Untag ni daddy kay mommy. Napasinghap ako!

"I don't have a choice honey, alam mo namang five months pa bago malaman ang gender ng bata, alam mo naman sila mommy and daddy hindi ba? Sabik sila sa apo'ng babae! Kita mo namang sila pa ang sumama sa aking magpa-ultra sound." Sagot ni mommy dito.

Kusang dumausdos sa dalawang pisngi ko ang luhang nagbabadyang lumabas kanina pa. I'm pretty sure, I am the one they're talking about. Who wouldn't believe? I am the only girl in the family! Well, except her. My mother.

I was in my 3rd year highschool when i knew that they're doesn't want a baby girl, or to have a daughter like me. Well, unfortunately my Mom got pregnant, and i was the one in her tummy. Nalaman ko na ayaw ni mommy na magka-anak na babae dahil hindi naman raw nito madadala ang surname na Jacob.

Naintindihan ko yon noon, Totoo namang hindi ko madadala ang pangalang Jacob dahil isa akong babae. Sa kabila noon, nasabi kong blessed parin ako, kasi hindi tuluyang ipina-arbort ng mommy ko.

"What's you're plan? She's turning 18 next month."

"I don't have a plan, hayaan mo na ang batang iyon! Isang taon siyang nawala sa bahay na ito, tapos babalik siya ng ganon ganon na lamang? Sana nga ay hindi na lang, mas natuwa pa siguro ako non." Napangiti ko ng mapait sa pahayag ng mommy ko.

Yes, she's right. Isang taon akong nawala sa bahay para magtago, para itago sa kanila ang katotohanan dahil natatakot ako. Natatakot akong matulad sa akin ang ------

"Fvck, Tamara! Wake up." I heard some noise, I tried to open my eyes. It was Brent and Sigmon who shouted.

"Tanginamo kuya Sigmon, kasalanan mo ito eh! Kung hindi mo sana siya pina-iyak ay hindi sana siya aalis sa party at susugurin ang ulan." Singhal dito ni Brent.

I tried to stop them but my body are shaking. It is so cold and my lips are trembling. "Stop it Brent, It is not the right time to haggle this things. Go get your keys. We need to take her to the nearest hospital." Singhal rin nito pabalik, agad namang kumilos si Brent para lumabas at ihanda ang sasakyan.

Samantalang si Sir Sigmon naman ay hinubad ang suot na coat at ibinalot sa katawan ko. "Fvck, why the heck didn't you put your shorts on?!" Nahihirapang sigaw nito sa akin. Umiling na lamang ako at saglit na itinuro ang cabinet ko. Idinampot ako nito doon ng isang jogging pants at isinuot sa akin.

Nanginginig man ay hindi parin maiwasang pamulahan ng mukha! Crap. Ano na lamang ang maihaharap kong mukha sa kaniya pagkatapos nito?

"Hold on sweety, Im sorry! Forgive me okay? I'll take you to the hospital." Sambit nito at saglit na inilapat ang labi niya sa labi ko.

He kissed me on the lips, God! Tamara mababaliw kana talaga, Dapat ay galit ako sa isang ito, pero bakit hindi ko man lamang magawa? Gusto ng isip kong magalit ngunit ayaw naman ng puso ko.

Naramdaman ko na lamang na lumulutang na ako, Binuhat ako nito at agad na isinakay sa kotse ng makalabas kami ng apartment ko. Niyakap ako nito sa backseat at paulit-ulit na hinalikan ang noo ko. "Im sorry sweety, forgive me please. I didn't meant to say those words. Im sorry."

I smiled sadly, Itinaas ako ang kamay ko para mahawakan ang kanang pisngi niya. Nanghihina may sinagot ko parin siya, "I-it's o-okay!"

Ngumiti ito saglit ng tipid at sinakop ang labi ko. Pakiramdam ko ay namumula ang buong mukha ko, "The heck. F-vck it lovers. Pwede bang kapag gumaling kana lamang makipag-halikan Tamara? Ikaw naman kuya, You have a lot of explaining for. Ibaba mo na siya't nandidito na tayo, Baka sa kotse pa kayo gumawa ng bata." Singhal nito sa amin at nauna ng bumaba ng kotse.

"F-vck it. I almost forgot." Mahinang bulong nito ngunit nakaabot parin sa pandinig niya.

Agad akong binuhat nito at itinakbo sa loob ng hospital, wala pa sa loob ay nilamon na naman kaagad ako ng kadiliman.

*

"She's now okay! She just over fatigue and stress, like what you've said. Nababad siya sa ulanan, masyado yatang napagod at naistress. For now,.stable naman na ang lagay niya. No need to worry about. Pagpahingahin niyo na lamang siya, at pwede na siyang umuwi kinabukasan."

"Okay! Thankyou Doc."

I woke up in unfamiliar room. Lahat ng nasa paligid ay puti, Iginala ko ang paningin ko ng maalala kong isinugod nga pala ako sa hospital ng magkapatid na si Brent at sir Sigmon.

Pinamulahan ako ng mukha ng maalala ko ang tagpo kagabi. First, he put my shorts on. Second, he kissed me and I kissed him back. Sobra sobrang kahihiyan na yata ang meron ako sa kaniya. Ano pang mukha ang maihaharap ko?

Napapitlag ako ng maramdamang hawak na pala ni sir Sigmon ang dalawang pisngi ko at matamis na nakangiti sa akin. "Glad you're awake now. Are you hungry? What do you want to eat?" Sunod sunod nitong tanong sa akin.

"N-nasaan si B-brent?"

"Why are you looking for him? Im here Tamara! Let's not talk about him."

Oo nga naman, siya ang nandito pero iba ang hinahanap mo. F-vck it Tamara! Utang na loob naman.