How To Be A Bad Girl#READINT2017

~13~

'Όπως νομίζεις.'είπε σκληρά και πήρε το πρόσωπο του απο το δικό μου.Παρατήρησα λίγο καλύτερα το σώμα του και ειδά μελανιές στα πλευρά του,κατι που απο οτι κατάλαβα τον έκανε να νιώσει άβολα.

Με ποιον τσακώθηκε τελος πάντων;

Ασυναίσθητα τα δάχτυλα μου ακούμπησαν το σημείο του ενός πλευρού του,κανοντας τον να τιναχτεί προς τα πίσω.

Μόλις κατάλαβα τι έκανα,πήρα κατευθείαν τα χέρια μου απο πάνω του.

'Πονάς;'ψυθίρισα χαμηλώνοντας το κεφάλι μου απο ντροπή.

'Φρόντισε ο Μιχαλάκης σου να πονάω.'απάντησε σκληρά και αμέσως σήκωσα το κεφάλι μου και τον κοίταξα με γουρλωμένα ματιά.

'Ξακωθήκατε πάλι;'τον ρώτησα ξαφνιασμένη.

Τι δουλειά έχει ο Μιχάλης να τον ξαναχτυπήσει;Αφού τα ξεκαθαρίσαμε.

'Ναι.'απάντησε κοφτά ξανα,με απότομο τόνο.

Δεν καταλαβαίνω γιατί ασχολείται αυτός ο άνθρωπος.Αφού μιλήσαμε και μου το ξεκαθάρισε οτι δεν θέλει αλλο σχέση μαζί μου.Γιατι στο καλό συνεχίζει να χτυπάει τον Χρήστο;

Ξαφνικά απο τις σκέψεις μου,με έβγαλε το χέρι του Χρήστου πάνω στο δικό μου.Με κοίταξε πονηρά και παραξενεύτηκα.Το χέρι μου ακούμπησε τους κοιλιακούς του και αμέσως τα μάγουλά μου πήραν φωτιά.

Σίγουρα θα έχω γίνει κατακόκκινη τώρα.

'Τ-τι κανείς;'ρώτησα τρομοκρατημένη και προσπάθησα να πάρω το χέρι μου απο πάνω του.Κάτι το οποίο ηταν σχεδόν αδύνατον καθώς η γερή λαβή του δεν με άφηνε.

'Πονάω.'ψυθίρισε και με έφερε πιο κοντά του.

'Σ-στο π-πλευρό σε χ-χτύπησε ο-όχι στην κοιλιά.'είπα αγχωμένη και προσπάθησα να συγκρατηθώ,και να μην τον σπρώξω απο πάνω μου.Είναι μεθυσμένος και χτυπημένος,δυο συνδυασμοί όχι και τόσο καλοί.

'Μου αρέσει το άγγιγμα σου.'μουρμούρισε αγνοώντας αυτό που του είχα πεί.Χωρις καν να περιμένει να πώ την άρνηση μου,πλησίασε τα χείλη του στα δικά μου αναστατώνοντας με.

Χάιδεψε απαλά το πάνω χείλος του με το κάτω το δικό μου,για μια στιγμή έκλεισα τα ματια μου απολαυνβανοντας το αλλα κατευθείαν τρομαγμένη απομακρύνθηκα απο δίπλα του.

Τι πήγα να κάνω;Να δώσω στο πρώτο φιλί μου στον Χρήστο;Στον άνθρωπο,που αύριο που θα είναι νηφάλιος θα με πετάξει ξανά;Δεν προκειτε να το κάνω αυτό.

Με κοιτούσε εκνευρισμένος,και απο οτι καταλαβα απο το άνοιγμα τον,χειλιών του ήθελε να πει κάτι,όμως ευτυχώς το κουδούνι της πόρτας με έσωσε.

Πήγα τρέχοντας να ανοίξω την πόρτα και μόλις το έκανα αυτό που αντίκρισα δεν μου άρεσε καθόλου.Και αυτό επειδή με την απασχόληση του Χρήστου ξέχασα κάτι πολύ σημαντικό.

Στην πόρτα βρισκόταν ο Μιχάλης,κρατώντας μια κλαμμένη Βάσια απο το χέρι.Αμεσως χωρις να το σκεφτώ την πήρα στην αγκαλιά μου,και την έσφιξα.

Εκείνη την στιγμή δεν με ένοιαξε τίποτα.Ούτε που βρηκε τον Μιχάλη ουτε τιποτα.Για όλα εγω φταίω

Πως γίνεται να ξέχασα την αδερφή μου;Ειναι ο μόνος άνθρωπος που αγαπώ και εγώ τον αγνόησα.

Ο Μιχάλης μου χαμογέλασε αθώα και εκεί που πήγα να του ανταποδώσω,το βλέμμα του πήρε μια άγρια μορφή και τα χέρια του έσφιξαν σε γροθιές.Δεν κοιτούσε εμένα όμως,κοιτούσε πίσω απο μένα.

Γύρισα το κεφάλι μου και είδα τον Χρήστο να φοράει την μπλούζα του με ένα αυτάρεσκο χαμόγελο.Γούρλωσα τα ματιά μου καθώς καταλαβα αυτό που μολις αντίκρισε ο Μιχάλης.

'Μιχάλη;'είπα ντροπιασμένη καθώς γύρισα να τον δώ.

Το άδειο του βλέμμα καρφώθηκε στο δικό μου,προκαλώντας μου περισσότερη ντροπη απο όση ένιωθα ήδη.

'Και να φανταστείς οτι ήθελα να σου ζητήσω και συγνώμη.'είπε απογοητευμένος αφήνοντας με άφωνη.

Μα δεν έκανα τίποτα.

^^^