Chapter 11: Unsuccessful

Start from the beginning
                                    


I am not responding. Para lang akong bangkay na nakahiga. Hinayaan ko siyang halikan ako. Anong gagawin ko para bumalik siya? Para bumalik si Wenxehalt?


My body is half exposed. He took his robe off exposing his perfect build.


It's against my will but I will try to bring him back through this.


Nang maglapat ulit ang mga labi namin I responded with a gentle kiss, unti-unti nang naging mabagal ang halik niya at parang nararamdaman ko na si Wenxehalt. Unti-unti kong inangat ang mga kamay ko para humawak sa mukha niya.


His warm body landed on mine. He licked my lower lip, sucking and nibbing it.


"Lumaban ka Wenxehalt. Para sakin," bulong ko between kisses. My hands crawl unto his nape gripping hard to deepen the kiss.


Nagpatuloy pa ako.


"Please. Hindi ka ba nasasaktan na makita ako na ganito?"


"Please Wenxehalt, bumalik ka na."


"I don't know why but I want your presence, your absence makes me sick, makes me weak, makes me lonely."


Something stabbed against my robe below me but I didn't mind. I know what it is and it's ready.


Before his hand landed on my breast, bigla siyang napatigil at naging mahigpit ang hawak niya sa braso ko. He grimaced with his both eyes closed. Nang dumilat siya. Naghabol pa siya ng hininga at nakikita kong pula na ulit ang mga mata niya.


"Allisonia," bulong niya.


Hinawakan ko na ang mga pisngi niya. "Ikaw na ba talaga yan?" pagcoconfirm ko.


Nabitawan ko siya nang isinubsob niya ang mukha niya sa leeg ko. "Kumapit ka ng mahigpit," bulong niya ulit, grabbing his robe back to hide his nakedness.


Pinulupot ko naman ang mga braso ko sa leeg niya. "You trust me right?" he asks.


Tumango lang ako bilang sagot. Bigla na lamang niya akong nilipad palabas nung bukanang nasa itaas namin. Napalingon ako sa pulang buwan. Parang nasa gitna kami nun. Two creatures in the middle of the reddish moon. One flapping his huge wings and the other one is on his arms. Both are only dressed with robes.


"Wenxehalt!" galit na sigaw ni Dark galing sa ibaba.


He kissed my forehead. "Why does it hurt still when I'm near you?" tanong niya sa akin. "But don't worry I'm used to it."


Naramdaman ko nalang na parang may tumutubo sa likuran ko. Napasigaw ako sa sakit. Argh, bakit ba ang sakit pag tumutubo ang mga pakpak ko?


ʜᴀʟꜰ ᴅᴇᴍᴏɴ (COMPLETED)Where stories live. Discover now