Αφρο pov
«Τι με κοιτας σαν χανος?Την αληθεια λεω.Αφρο επρεπε να μας το πεις.Ο Αχχιλεας μετα την απαγωγη ειχε αφησει πολλα κενα στην δουλεια και δουλευε ποτε δεν θα στο εκανε αυτό.»
Όχι όχι όχι δεν μπορει.
Βγαζει το κινητο του και παταει καπια κουμπια μετα από λιγα δευτερολεπτα βλεπω την συνελευση στην οποια ηταν ο Αχχιλεας.
Την ιδια μερα ,την ιδια ωρα που γραφει η φωτογραφια.
Όχι όχι δεν μπορει.
«Ποιος σου της εδωσε Αφρο μου»
Αρχισε να κλαιω με λυγμους
«Που είναι?»τον ρωταω μεσα στα αναφιλητα μου
«Δεν ξερω,εφυγε.Για αυτό σε πηρα.Μηπως ξερεις που πηγε»
«Δεν ξερω.Ειμαι ηλιθια ,ηλιθια ,ηλιθια»πηγαινοερχομουν.
«Μα γιατι να το κανει αυτό ο Μιλτος?»γυρναω και τον κοιταω
Γουρλωνει τα ματια του.
«Εκεινος σου της εδωσε?»ρωταει
Νευω
«Γαμωτι σου,είναι προφανες ρε Αφρο σε θελει.Για αυτό.Πως ρε γυναικες.Τιποτα δεν σκεφτεσται»
Αρχισε να λεει και αλλα πραγματα αλλα εγω δεν τον ακουγα.
Ειχα αρχισει ηδη να πληκτρολογω τον αριθμο του.
Το απαντησα
Ακουγα την ανασα του βαθια ,εθιστηκη.
«Αχχιλεα?»
Δεν απαντουσε.
«Αχχιλεα που εισαι?»
«αχχαχααχα» αρχισε να γελαει
«πουνε πουνε ο Αχχιλουκος ψαξε ψαξε ,δεν θα το βρεις ,δεν θα το βρεις ,δεν θα το βρεις ,το Αχιλλουκο που ζητεις»
«Αχχιλεα ασε τα τραγουδια και πες μου που εισαι.Περιμενε....εισαι μεθυσμενος???»του απαντησα νευριασμενα
«Όχι δλδ ναι.Οχουυυ αυτό δεν σε αφ-ιγκ-ορα.Πως περασες στο ραντεβου σου?»γελαει
«Θα σου πω ,αν μου πεις που εισαι»
«πριτς»λεει
«Αχχιλεααα»φωναζω
«δεν θελω να μαθω» απανταει και χασκογελαει
«Αχχιλεα μου που-»
«ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΟΥ ΑΚΟΥΣ ,ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ. ΜΕ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕΣ.ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ ΓΙΑ ΟΛΑ.»
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
unexpected love
Romance«Τωρα φερε τις παντοφλες μου»πεταει στο ακυρο «Οριστε?» «τι δεν καταλαβες?»ρωτησε σαν να ειπε κατι τελειως φυσιολογικό «Από ότι βλεπω αγορακι , χερακια εχεις ,ποδαρακια εχεις ,ματακια εχεις ,ενταξει τωρα και ανυπαρκτο εγκεφαλο εχεις αλλα...
