The Last Slytherin

60. Valentine's day.

Ik wist niet goed wat ik voelde. Er welde ontzettend veel frustratie in mij op bij de aanblik van James en Katherine, maar de blik van James zelf was geruststellend en vertrouwd, al keek hij nog zo geschokt. Hij klemde zijn kaken op elkaar, leek voor een kort moment te overwegen om Katherines arm van zijn arm te halen, en bleef uiteindelijk gewoon staan waar hij stond.

En toen zag ik een witblond gestalte mij naderen en wendde ik mijn hoofd van hen af. Scorpius kwam op mij aflopen - zijn gezicht stond vertrokken in een brede glimlach.

'Je ziet er-'

Inplaatsvan zijn zin afmaken keek hij naar iets dat zich achter mij afspeelde. Zijn gezicht - dat eerst enthousiast had gestaan - veranderde zo snel naar verbazing dat het leek alsof iemand hem in zijn gezicht had geslagen. Zijn wangen kleurden vuurrood en zijn houding werd opeens nerveus.

Ik draaide me om.

Een moment lang zocht ik naar hetgeen wat zijn reactie had veroorzaakt, want het leek me sterk dat de oorzaak hetgeen was wat ik als eerst zag, maar naarmate ik mijn ogen langs de ingang van de Grote Zaal liet gaan, kwam ik er achter dat mijn eerste ingeving wel juist was geweest.

Roos was binnen gekomen.

Ik wist niet goed wat er precies aan haar veranderd was, maar er was iets aan haar veranderd... in een goede manier: ze zag er prachtig uit. Haar rode haar leek minder wild en borstelig door de fonkelende haarschuifjes waarmee ze het opgestoken had, haar normaal strenge blik stond nu vertrokken in een onzekere glimlach en haar ogen fonkelden. Ze had dezelfde rode jurk aan als op de bruiloft van Teddy en Victoire. Ik begreep Scorpius' reactie opeens volledig...

Scorpius' reactie.

Scorpius.

Dat zorgde er voor dat mijn gezicht in een frons viel. Hij had een hekel aan Roos, maar zijn haat was niet te zien geweest toen zij binnen was komen wandelen. Zijn wangen waren zelfs rood geworden door haar aanwezigheid - precies zoals ik altijd op James reageerde.

Ik keek hem met een schuin oog aan, maar hij leek het niet te merken en bleef naar Roos staren. Zijn mond hing lichtelijk open van verbazing en ik zag hopeloosheid in zijn ogen voorbij flakkeren toen Roos zich richting Theo Filister begon te bewegen.

De geamuseerde giechel die achter mij klonk liet de frustratie zo snel in mij naar boven schieten dat ik abrupt mijn vuisten balde. Ik keek woest om - tussen de mensen in de menigte had Katherine haar ogen op mij en Scorpius gericht. Ze keek grijnzend toe hoe hij zijn aandacht volledig op Roos richtte... en mij vergat.

James vermeed mijn blik. Hij had door dat Katherine naar ons zat te kijken, maar hij hield zijn ogen strak op de grond gericht en tikte ongeduldig met zijn voet op de vloer, terwijl haar arm nog steeds om de zijne heen geklemd zat.

Scorpius schraapte zijn keel. 'Wil je... wil je wat drinken?' Begon hij, veel minder enthousiast dan daar net. Zijn ogen schoten nog eenmaal richting Roos, maar hij wendde ze vrijwel meteen weer af.

'Ja... oké.'

Een uur later zaten we beide op de verhoging waar normaal de leraren tafel stond. De drie glazen die om ons heen verzameld stonden waren niet de enige dingen die leeg waren: onze energie was dat ook. We keken zwijgend en verveeld toe hoe de koppels over de dansvloer bewogen of met elkaar stonden te praten.

'Wil je nog wat drinken?' Vroeg Scorpius uiteindelijk.

'Nee.'

'Wil je dansen?'

'Nee.'

En toen viel het gesprek weer stil. Het enige wat ik wilde was naar mijn slaapzaal gaan en me daar in opsluiten tot de volgende ochtend. Het was misschien gemeen om alles wat hij aanbood af te slaan, maar hij leek zelf ook geen zin te hebben in de dingen die hij voorstelde. Hij vulde de stilte gewoon op.