ΈΠΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΝΆΓΚΗ ΣΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 

"ΔΑΦΝΗ ΣΥΓΓΝΏΜΗ... "

Μόλις την είδα να φεύγει ένιωσα για ακόμα μια φορά περίεργα.Τα είχα καταστρέψει όλα. Την είχα πληγώσει ο βλάκας

Της μίλησα τόσο άσχημα που δεν θα το συγχωρεσω στον εαυτό μου όπως και έκανε και αυτή τώρα

Καθισα για λίγο ακόμα στην ταράτσα και έπειτα κατέβηκα κάτω. Με ενημέρωσαν πως οι γιατροί έκαναν σύσκεψη.

Όση ώρα μιλούσαν το μυαλό μου ήταν στην Δάφνη. Έπειτα απο τόσα χρόνια την έχω ξανά εδώ. Μπορεί να μην με θυμάται αλλά δεν θα την αφήσω έτσι

Έμαθα απο την Λίζα πως δεν ειναι παντρεμένη. Υπήρξε κάποιος αλλα αυτός έφυγε

Είναι η ευκαιρία μου να την ξανά κερδίσω.Θέλω να μάθω τον λογο που έφυγε σαν κυνηγημένη εκείνη την νύχτα.

Θέλω να μάθω τα πάντα!!

Αχ ρε Δάφνη, αν δεν είχες φύγει τότε..

"Αλέξανδρε παιδί μου,είσαι καλά;Αν δεν μπορείς θα το πω εγώ στην μητέρα της μικρής" τόση ώρα χαμένος στις σκέψεις μου δεν άκουγα τίποτα από οτι είπαν οι υπόλοιποι συνάδελφοί

Η Δάφνη σου πήρε το μυαλό κύριε Αλέξανδρε..

"Ε,συγγνώμη.Αφαιρέθηκα.Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα όπως σας το είπα από την αρχή εγώ θα της πω και θα αναλάβω τα πάντα για την νοσηλεία της μικρής.Ότι χρειαστεί!"λέω αποφασισμένος

Η σύσκεψη τελειώνει,οι περισσότεροι γιατροί φεύγουν και μένω μόνος με τον κύριο Στέλιο.
Από τότε που ήρθα σε αυτό το νοσοκομείο με έχει βοηθήσει αρκετά.Μου έχει σταθεί πλέον σαν δεύτερος πατέρας..

"Αγόρι μου ξέρω ότι σου είναι δύσκολο.. " είναι ο μόνος που ξέρει πως εγώ χτύπησα την μικρή,καταλαβαίνει πως εχω δεθεί μαζί της

"Εγώ φταιω!Εξαιτίας μου η μικρή είναι σε αυτή την κατάσταση"

"Αλέξανδρε,εσύ την έσωσες όμως. Μην το βάζεις κάτω. Η μικρή φαίνεται δυνατή.Μπορείς να την βοηθήσεις και όχι μόνο αυτή.."τι ήταν τώρα αυτό;

"Πήγαινε να βρεις την μητέρα της τώρα.Πρέπει να ξέρει.Άντε αγόρι μου.Σε έχω δει πως την κοιτάς" λέει,ανοίγει την πόρτα και φεύγει
Όλοι σε έχουν καταλάβει..Αλέξανδρε

Τι γίνεται τώρα εδώ;

Λίγα λεπτά μένω μόνος.Κλείνω τα μάτια μου και η μορφή της κάνει την εμφάνιση της.