A Written Love Story -- For the Hundredth Time

(10) You and I and Everything in Between (★)

 

 

"Sino magtuturo kina Hiro at Shayne?" In-denial pa ako, kahit alam kong ako ang in-charge. Pa’no, baka kunin niya sakin bigla yung scene na ‘to.

"I thought I held you in-charge. Hindi mo alam mag-waltz?" Napapangiti siya. Although alam kong malapit na siyang matawa. Hindi ko alam, pero, normal ba ang marunong mag-waltz sa mga lalake?

"Hindi eh." That's the truth. Hindi ko talaga alam yun.

 

"So, I guess... Kailangan kita turuan."

 

 

"If you may... Please?"

 

 

"Wag tayo dito. Tara muna sa bahay."

Nag-alangan ako. Pa’no pag andun yung mga magulang niya? “Eh...”

“If you’re worrying about my parents, nasa Canada sila. Siblings? I don’t have any siblings.” She smiled, assuring me. “And don’t worry about them. Kasi hindi naman sila ganun ka-strikto sakin.”

“Boyfriend?” Tanong ko. Ito talaga yung mahiwagang tanong. It’s not like we’ll do something bad. Maganda na yung alam ko kung saan ako nakatayo.

                “Ang dami mong tanong, Gerard, kaloka ka!” Natawa siya saka nagpatuloy na magsalita. “Wag kang mag-alala. Partners naman tayo, diba? Walang masama sa pagiging mag-partner. It’s not like we’re going to do something bad.” Exactly what I thought of. Well. Tama nga naman siya. Ano ba kinapa-praningan ko?

At yun nga. Nagpunta kami sa bahay niya. We practiced and we practiced but... hindi ko talaga makuha eh. I totally suck at waltz. Big time.

"Haaay. I guess I have no choice. I shall help you with that part. Ako nalang din siguro magtuturo sa kanila." She sounded tired. Umupo muna siya sa sofa nila.

"Sorry Ren..." Feeling ko ang walang kwenta ko.

"It's ok." She smiled. Lahat naman ng smile niya, best para sakin. "Oh... by the way... Gabi na din lang. Dito ka na lang mag-dinner. I’ll prepare something." Alok niya sakin.

"Wag na... Nakakahiya naman sa’yo."