Don't walk away [5sos] จบ.

Chapter 22.

"ลุค! ไปกันรึยั-" แอชตันเปิดประตูประตูเข้ามาก็เห็นลุคกับคริสที่กำลังใส่เสื้อผ้า

"เห้ย!" คริสร้องแบบตกใจ
"แอชตัน!" ลุครีบรูดซิบกางเกง แล้วเดินไปหาแอชตันทั้งที่ยังไม่ได้ใส่เสื้อ

เขาเดินเข้าไปแล้วปิดตาแอชตันที่กำลังคริส
"ห้ามมองเว่ย!" ลุค
"ท..โทดทีเพื่อน" แอชตัน

"ใส่เร็วๆคริส" ลุคหันไปบอกคริส แต่มือยังปิดตาแอชตันอยู่
"รู้แล้วน่า" คริสพูดไปใส่เสื้อไป

"เสร็จแล้ว" คริสบอก ลุคถึงเอามืออกจากแอชตัน

"แล้วนายรู้ได้ไงว่าฉันอยู่นี่" ลุคถามแอชตัน
"ก็ฉันไปหานายที่ห้องแล้วไม่เจอ เลยคิดว่าอยู่ที่ห้องนี้แน่" แอชตัน
"แล้วเขารู้รหัสห้องเธอได้ไง ขนาดฉันยังไปรู้เลย" คราวนี้ลุคหันไปถามคริส
"เขาเคยเดาถูก แล้วคงจำได้ และที่นายไม่รู้เพราะนายเข้าทางท่ออากาศตลอด" คริส

ลุคกรอกตา เพราะเขายอมรับว่าไม่เคยถามนรหัสเธอเลย

"งั้นเปลี่ยนรหัสด้วย" ลุค
"ก็ได้" คริส

"เราไปกันก่อนดีไหม เดี๋ยวคนอื่นจะรอ" แอชตัน
"เออว่ะ หกโมงครึ่งแล้วนี่หว่า" ลุค

พอพวกเขาไปถึง ก็เห็นทุกคนยืนรออยู่แล้ว
"หนูน้อย พวกเธอมาสาย" อมันดา
"โทษที นี่วิ่งมานะเนี่ย" คริส

"แล้วเรามีเจ็ดคน จะแยกรถไปไหม" แจคสัน
"ก็เช่ารถแวนดิ ยากอะไร" แอชตัน
"ค้าบๆ" แจคสัน
"สรุปไปรถแวนนะ เดี๋ยวไปเช่ารถให้ รอแปปนึง" ลุค

เขากลับมาพร้อมรถ ในรถมี 6 ที่นั่ง อีกคนนึงต้องนั่งพื้นรถ คนนั้นก็คือ....
.
.
.
"ทำไมต้องให้ฉันนั่งตรงนี้ด้วยเนี่ย!" แจคสันโวยวาย
"นายศักดิ์ต่ำที่สุดในพวกเรา แจคสัน" ไมเคิล
"ตรงไหนเนี่ย!" แจคสัน
"อีกเหตุผลนึงคือ เราหมั่นไส้นายนิดๆ" อมันดาเสริม
"ชิ!" แจคสัน
.
.
.
"ถึงแล้ว" ลุคที่ขับรถจอด บอกกับทุกคน

พวกเขาลงจากรถ แล้วเดินไปที่หน้าร้าน
"ลุค! ถ่ายรูปให้หน่อย" คริส
"อ่าๆ 1 2 3" ลุคนับแล้วกดชัตเตอร์