"ที่รักๆ เป็นอะไร" ลุคเอาหน้าผากเขาแนบหน้าผากเธอ
"ฮะ ฮึก นะ นาย ยะ อย่า เป็นไรนะ ฮึก" คริสตอนแรกลุคงงกับประโยคที่เธอพูด แล้วบางอย่างก็แว้บเข้ามาในหัวเขา เขารีบถอนเสื้อที่เลอะออก แล้วโยนไปในกองขยะ เพราะเขาใสเสื้อมาสองชั้น น้ำที่หกใส่เลยเลอะแค่ด้านนอก
"นี่!คริส ฉันไม่เป็นไรแล้ว ดูสิที่รัก" เขาบอกกับคริส
เธอเบาร้องไห้ แล้วโผเข้าไปกอดเขาแทน ลุคจึงกอดตอบแล้วเอามือลูบหัวเธอแบบปลอบโยน
"นายไม่เป็นไรก็ดีแล้ว อย่าทิ้งฉันไปไหนนะ" คริส
"ฉันอยู่ตรงนี้แล้ว ไม่ทิ้งเธอไปไหนแน่นอน" ลุค
.
.
แล้วพวกเขาก็โบกรถกลับโรงแรม แล้วค่อยไปเอารถของศูนย์ขับกลับ
คริสก็เอาแต่เหม่อ มองออกไปนอกหน้าต่าง ลุคที่ขับรถอยู่เลยเรียกเธอ
"คริส.." ลุค
"หื้อ" เธอตอบรับ ถึงเสียงจะดูไม่ร่าเริงนัก
"เธอ...โอเครึเปล่า"
"ฉันโอเค"เธอเสียงเบา ลุคเลยไม่ถามต่อ
"ลุค" และคริสก็เป็นฝ่ายเรียกเขา
"ว่า" ลุค
"ฉันไม่อยากเสียนายไปนะ" คริสพูดเสียงเบาและดูอารมณ์หม่นหมองจนลุครู้สึกได้"ฉัน...ไม่ทิ้งเธอไปไฟนอยู่แล้ว" ลุค
"จริงนะ" คริส
"จริงสิ"
"ลุค ฉันขอนายอย่างนึง"
"ขออะไรล่ะ ฉันให้ได้หมดเลย"
"ห้ามไปมีคนอื่นนะ ขอให้มีแค่ฉันคนเดียว ไม่ว่าจะเป็นโซเฟียหรือใครก็ห้าม"
"อ่า...ได้สิ"
"แล้วก็อย่าทำอะไรเสี่ยงๆด้วย"
"ทำไมล่ะ""ฉันไม่อยากเสียนายไป เหมือน..ที่ฉันเสียพี่ไป" คริส
"..."
"ฉันไม่อยากเสียคนที่ฉันรักไปอีกแล้ว ลุค นายรู้ไหมมันเจ็บแค่ไหน" คริสเริ่มเสียงสั่นเครือเหมือนจะร้องให้อีกรอบ"ฉันรักนายไปแล้วลุค! ขอร้อง อย่าทิ้งฉันไปเหมือนพี่" เธอเริ่มโวยวาย แล้วร้องไห้ ลุคเลยรีบเปิดไฟเลี้ยวเพื่อจอดรถ แล้วค่อยปลอบเธอ
"ไม่ คริสที่รัก ฉันจะอยู่กับเธอ ไม่ไปไหนแน่ ฉันสัญญา" ลุคลูบหัวเธออย่างอ่อนโยนพร้อมปาดน้ำตาให้
.
.
.
ลุคขับรถมาจนถึงศูนย์ฝึก แล้วก็ส่งเธอเข้านอน ก็อนจะโทรเรียกให้แอชตันมาคุยกับเขาที่ห้อง
أنت تقرأ
Don't walk away [5sos] จบ.
قصص الهواة"ยัยดื้อ!" "ไอ้คนโรคจิต!" ----------------- "นี่! รีบไปรีบกลับล่ะ" "อื้ม! รอก่อนนะ จะรีบกลับ" ----------------- "ลุค!ช่วยด้วย!" "หยุดนะ! จะพาเธอไปไหน!" ----------------- "ไม่!! ขอร้อง อย่าทำไรเขา" "ห้าม..ใคร..ยุ่ง..."