Chapter 20

736 32 6
                                    

"ที่รักๆ เป็นอะไร" ลุคเอาหน้าผากเขาแนบหน้าผากเธอ
"ฮะ ฮึก นะ นาย ยะ อย่า เป็นไรนะ ฮึก" คริส

ตอนแรกลุคงงกับประโยคที่เธอพูด แล้วบางอย่างก็แว้บเข้ามาในหัวเขา เขารีบถอนเสื้อที่เลอะออก แล้วโยนไปในกองขยะ เพราะเขาใสเสื้อมาสองชั้น น้ำที่หกใส่เลยเลอะแค่ด้านนอก

"นี่!คริส ฉันไม่เป็นไรแล้ว ดูสิที่รัก" เขาบอกกับคริส

เธอเบาร้องไห้ แล้วโผเข้าไปกอดเขาแทน ลุคจึงกอดตอบแล้วเอามือลูบหัวเธอแบบปลอบโยน
"นายไม่เป็นไรก็ดีแล้ว อย่าทิ้งฉันไปไหนนะ" คริส
"ฉันอยู่ตรงนี้แล้ว ไม่ทิ้งเธอไปไหนแน่นอน" ลุค
.
.
แล้วพวกเขาก็โบกรถกลับโรงแรม แล้วค่อยไปเอารถของศูนย์ขับกลับ
คริสก็เอาแต่เหม่อ มองออกไปนอกหน้าต่าง ลุคที่ขับรถอยู่เลยเรียกเธอ
"คริส.." ลุค
"หื้อ" เธอตอบรับ ถึงเสียงจะดูไม่ร่าเริงนัก
"เธอ...โอเครึเปล่า"
"ฉันโอเค"

เธอเสียงเบา ลุคเลยไม่ถามต่อ
"ลุค" และคริสก็เป็นฝ่ายเรียกเขา
"ว่า" ลุค
"ฉันไม่อยากเสียนายไปนะ" คริสพูดเสียงเบาและดูอารมณ์หม่นหมองจนลุครู้สึกได้

"ฉัน...ไม่ทิ้งเธอไปไฟนอยู่แล้ว" ลุค
"จริงนะ" คริส
"จริงสิ"
"ลุค ฉันขอนายอย่างนึง"
"ขออะไรล่ะ ฉันให้ได้หมดเลย"
"ห้ามไปมีคนอื่นนะ ขอให้มีแค่ฉันคนเดียว ไม่ว่าจะเป็นโซเฟียหรือใครก็ห้าม"
"อ่า...ได้สิ"
"แล้วก็อย่าทำอะไรเสี่ยงๆด้วย"
"ทำไมล่ะ"

"ฉันไม่อยากเสียนายไป เหมือน..ที่ฉันเสียพี่ไป" คริส
"..."
"ฉันไม่อยากเสียคนที่ฉันรักไปอีกแล้ว ลุค นายรู้ไหมมันเจ็บแค่ไหน" คริสเริ่มเสียงสั่นเครือเหมือนจะร้องให้อีกรอบ

"ฉันรักนายไปแล้วลุค! ขอร้อง อย่าทิ้งฉันไปเหมือนพี่" เธอเริ่มโวยวาย แล้วร้องไห้ ลุคเลยรีบเปิดไฟเลี้ยวเพื่อจอดรถ แล้วค่อยปลอบเธอ

"ไม่ คริสที่รัก ฉันจะอยู่กับเธอ ไม่ไปไหนแน่ ฉันสัญญา" ลุคลูบหัวเธออย่างอ่อนโยนพร้อมปาดน้ำตาให้
.
.
.
ลุคขับรถมาจนถึงศูนย์ฝึก แล้วก็ส่งเธอเข้านอน ก็อนจะโทรเรียกให้แอชตันมาคุยกับเขาที่ห้อง

Don't walk away [5sos] จบ.حيث تعيش القصص. اكتشف الآن