#3

593 41 19
                                    

Laaste zin van het vorige hfst "jeremy?".

Pov.Link
"Link?". "Nou jullie kennen elkaar blijkbaar al" zei Alex de vader van Jeremy. "Ja we waren elkaar gisteren tegen gekomen" zei jer die me aankeek. "Ja" zei ik en keek me moeder aan. Ze schudde de hand van Jeremy. "Jeremy". "Nikki". Ze lieten elkaars hand los en we liepen naar de woonkamer. "Willen jullie wat drinken" vroeg ik. "Is goed" antwoorde ze allebei. "Cola?" vroeg ik. "Is goed" antwoorde ze weer. "Ik help wel" zei jeremy en liep mee naar de keuken. "En zo zie je elkaar weer" zei jeremy. "Ja anders dan ik dacht" zeg ik. "Zeg dat wel". "En hoe gaat het nu met je enkel". "Gaat beter, maar doet nogsteeds pijn als ik loop". "Dat kan wel even duren ja". We hadden alles ingeschonken en liepen naar de tafel waar alex en mijn moeder zaten. Wij zette de glazen neer en gingen ook zitten. Jeremy word ongeveer mijn broertje. En ik vind hem leuk. Dat betekent dat wij niks kunnen hebben, maar ik wil jer. "Link" zei me moeder. "Ja?". "ik vroeg wat aan je?". "Ow wat?" "kan je even meelopen?". "J-ja". Ik stond op en ik liep met mijn moeder naar boven. "Wat is er aan de hand met je?" vraagt ze. "Ik ben gewoon moe". Ik ben ook echt moe. "Is er wat gebeurt?". "Ja, maar ik wil er niet over praten" lieg ik. "Wil je anders hier even blijven en dan kom je zo naar beneden". "Dankje mam". Ze glimlachte en liep naar beneden. Ik liet me vallen op mijn bed. En nu?. Wat moet ik nu doen?. Mijn fucking gevoelens voor jeremy negeren, omdat we broers zijn. Nee, nee dat gaat niet. Mijn gevoelens voor jeremy zijn niet weg te krijgen. Ja oke ik ken hem sins gisteren, maar het voelt alsof ik hem jaren ken. Ik stond op. Ik loop naar mijn bureau en pak me teken blok. Ik loop weer naar mijn bed en ga zitten tegen de muur aan. Ik begin te tekenen. Ik schrijf liry en allemaal dingen erom heen. Takken van bomen, rondjes, vierhoekjes enzovoort. Ineens wordt er op de deur geklopt. "Mag ik even binnenkomen?". "Is goed!". Jeremy kwam binnenlopen. Ik glimlachte. Hij komt binnen en er komt een glimlach op mijn gezicht. Hij komt naaste me zitten. "Gaat het al weer beter!" vroeg hij. "Ja, het gaat beter dankjewel".
"Als er iets is kan je het altijd tegen me zeggen". "Dankjewel jeremy". "Je mag wel jer zeggen hoor" zei hij met een glimlach. Die glimlach. OMG. Zo'n mooie glimlach. "Oke". Jer liep naar de stapel tekeningen. "Heb jij dit gemaakt" vroeg hij terwijl hij keek naar een tekening van mij. Ik liep naar hem toe. "Ja dit heb ik gemaakt". "Het is zo mooi". "Dankjewel". Hij bekeek nog wat tekeningen van mij. "Maar wat doe jij eigenlijk voor school" vroeg ik toen ik weer op mijn bed zat. Link zo domme vraag dat heeft hij al verteld. Jer kwam naast me zitten. "Ik loop stage bij een arts en leer allemaal dingen daar". "Zoals wat?". "Hoe je moet bloedprikken, als iemand een hartstilstand heeft en mond op mond beademing en nog veel meer". "Het lijkt me een moeilijk beroep". "Is het ook, maar je moet het leuk vinden en interesant". "Jep". "Ik moet binnenkort ook van mijn moeder op een EHBO cursus". Zeg ik. "Ik kan het je ook leren dan hoeven jullie niet te betalen ". "Wil je dat echt?". "Waarom niet?". "Omdat ik het ben" zeg ik. Jer glimlachte. "Ik ken je nog niet zolang, maar ik vind je aardig". Ik hoopte dat hij ging zeggen dat hij me meer dan aardig vind, maar helaas, maar dit kan ook het begin zijn. "Jongens komen jullie eten" hoor ik mijn moeder roepen. "Kom je" zei ik. Hij knikte en we liepen naar beneden. Ik ging op een stoel zitten en jer kwam naast me zitten. We praten wat bij het eten en toen kwam het.

"Link we gaan bij hun wonen" zei me moeder. Mijn ogen vergrootte. Ik zei niks en rende naar boven, waarom nu al. Waarom wilt ze nu al daar wonen. Ik dee mijn kamer deur open en dicht en liet me vallen op mijn bed. Ik legde mijn hoofd in me kussen. Straks moet ik hem zien als mijn "vader". Nee, dat gaat niet gebeuren. De enige vader die ik heb is bij ons weggegaan. Geen contact meer met mij. Er werd op mijn deur geklopt. Mijn moeder kwam binnen en ze ging naast me zitten en legde een hand op mijn schouder. Ik ging rechtop zitten. "Waarom al zo snel?" vroeg ik. "Lieverd we gaan verhuizen en dat is niet tweehonderd kilometer veder op, het is hier dichtbij". "Dat bedoel ik niet mam, waarom nu al daar wonen". "Ik doe het ook voor jou dan ben je niet elke dag alleen thuis". "Misschien is dat beter dan daar wonen mam". "Link ik doe het ook voor jou he". "Dan blijven we hier en komt pap terug". "Lieverd die komt niet meer terug". Een traan ontsnapte uit mijn oog. Ze deed een arm om me heen en drukte mij tegen haar aan. "Het komt goed lieverd echt waar". "Komt hij ooit terug?". "Nee lieverd". Wat zal hij nu doen?. Mist hij ons ook of helemaal niet. Heeft hij iemand anders?. (Willen jullie een keer een pov van link's vader laat het me weten). "Ik wil even alleen zijn" zei ik. "Is goed lieverd" zei ze en gaf een kus op mijn voorhoofd. Ze liep weg. Ik ben alleen. Ik ging liggen en sloot me ogen. Het was stil. Het doet me goed. Alleen en stil. Niemand om je heen en niemand die je pijn kan doen. Èèn iemand kan me pijn doen. Dat ben ik zelf. We gaan verhuizen. We gaan wonen bij Alex en Jeremy. Jeremy. Dan kan ik wel vaker bij hem zijn., maar niet op de manier hoe ik wil. Ik wil hem in mijn aermen opsluiten en hem kusjes geven. Er wordt op mijn deur geklopt. "Kom maar" zeg ik. En hij stapt naar binnen en ik kijk hem aan.

Wie is die binnenkomt? Raad maar
Ow ja als ze gaan verhuizen ga ik een stap maken als ze klaar zijn bijvoorbeeld. Er komen sws stukkies tussen de verhuizing dus dan weten jullie dat

Mijn boeken:
-liry (voltooid)
-liry deel 2
-In love with my brother
-verraad (gestopt)
-Brother I help you
-marm (gestopt)

In love with my brother {Voltooid}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu