Leg (8th Inch)

1.8K 214 32
                                    

ႏွင္းတဖြဲဖြဲက်ေနတဲ႔ ေဆာင္းရာသီရဲ႕ညေနခင္းဟာ ေကာ္ဖီပူပူေလးတစ္ခြက္နဲ႔ လိုက္ဖက္ညီလြန္းလွတယ္။ Drama ေလးႀကည့္ရင္းေသာက္ရရင္ ပိုေကာင္းမွာဆိုေပမဲ႕ စာပိေသေနေသာ က်မအဖို႔ စာရြက္ပံုထဲကိုသာ ေခါင္းႏွစ္ထားရသည္။ JongIn တစ္ေယာက္လည္း January Comeback အတြက္ေလ့က်င့္ေနတာနဲ႔ အိမ္ကိုေရာက္မလာတာ တစ္ပတ္ေတာင္ရွိေလျပီ။ ေန႔တုိင္းနီးပါး ဖုန္းအဆက္အသြယ္ရွိေပမဲ႔လို႕ မေန႔ကေတာ့ ဆက္သြယ္လို႔မရ။ ဖုန္းမကိုင္လို႕ msg ပို႔ထားေပမဲ႔ အခုခ်ိန္ထိ Reply မလုပ္ေသး။

မ်က္မွန္ႀကီးတပ္ကာ စာရြက္ေတြနဲ႔ ပြစာႀကဲေနတဲ႔က်မကို ရုတ္တရက္ထြက္ေပၚလာတဲ႔ Taeyeon unnie ရဲ႕ 'I' Ringtone က ရပ္တန္႔လိုက္သည္။ Contact name က JongIn...။

"Hello~ JongIn လား? မေန႔က ဖုန္းဘာလို႔မကိုင္တာလဲ? msg ေတာင္ ပို႔ထားေသးတယ္...မျမင္ဘူးလား"

"အာာာ...ဟို...ေျခေထာက္ထိသြားလို႔ ေဆးရံုသြားရဘာရနဲ႔"

"ေျခေထာက္ထိသြားတယ္" ဆိုသည့္ စကားသံက က်မရင္ထဲမွာ Black Hole ႀကီး တစ္ခုျဖစ္ေပၚသြားေစသည္။

JongIn...JongIn ဒဏ္ရာရသြားတာလား။

"ေျခေထာက္ဘာျဖစ္တာလဲ? ဘယ္လုိျဖစ္လို႔လဲ? ျမန္ျမန္ေျပာပါ....စိတ္ပူလို႔ေသေတာ့မယ္"

မ်က္ရည္အခ်ိဳ႕က က်မ မ်က္ဝန္းမွာ တြဲလြဲခိုစျပဳလာျပီ။

"စိတ္ေအးေအးထားပါ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး...ဒီတိုင္း ေျခေထာက္ေခါက္ရံုေလး"

"အရမ္းဆိုးလား? အခုေကာ အရမ္းနာေနလား"

"Gwinchana! အခုသက္သာသြားျပီ ခဏနားခိုင္းထားလို႕ ရက္နည္းနည္းေတာ့ နားရဦးမယ္"

"အခု...အခု JongIn ဘယ္မွာလဲဟင္? Dorm မွာလား? လာေတြ႔လို႔မရဘူးလား? "

"ရတာေတာ့ ရပါတယ္...ဒါေပမဲ႕ ခဏေနေမွာင္ေတာ့မဲ႔ဟာ...မလာရင္လဲ မလာနဲ႔ေတာ့ေလ"

"ေမွာင္လဲဘာျဖစ္လဲ...အခု စိတ္အရမ္းပူလို႔ လာေတြ႕ခ်င္တယ္..လာခဲ႔မယ္ေနာ္"

"အင္းးးးး...သေဘာ..."

JongIn အသံက သိပ္လိုက္ေလ်ာခ်င္သည့္ပံုမေပၚေပ။ နဂိုတည္းက ကိုးနာရီေက်ာ္လို႕ အျပင္ထြက္ရင္ေတာင္ သိပ္မႀကိဳက္ခ်င္ေပ။

My Love,Kim JongIn(Every Inch of you)Where stories live. Discover now