See you!

Ugh!

(Emily p.o.v)

Waarom nou precies bij mij. Ik kijk naar beneden uit het reuzenrad. We zitten hier nu al vijf uur. Shit! Daar zijn camera's. Zeker omdat dit stomme ding al zo lang stil staat. De camera's richten naar boven. O nee mijn moeder kijkt altijd het nieuws. Nu heb ik echt een groot probleem. Ik ga weer zitten en maak me zo klein nodig. ''Wat is er?'' Vraagt Liam en kijkt me aan. ''Nou'', begin ik rustig. ''Ik ging mee met jou naar hier. In plaats van gewoon naar school tegaan. Wat ben ik een sukkel zeg. Ik had nooit mee moeten gaan!'' Ik kijk Liam aan. Het lijkt alsof het hem niks kan schelen. Dan kijkt hij verdrietig. Het lijkt nep, maar hij is zo leuk! Ik kan niet boos blijven. ''Sorry'', zegt hij met een schattig nep-verdrietig stemmetje. Ik lach en ga terug tegen hem aanliggen. Eigenlijk wil ik niet dat dit eindigd. Het is best fijn.

(Niall p.o.v)

''Kijk Niall'', Sofie roept en wijst naar een kerstmutsje. ''Schattig heej?'' Ik lach. ''Heel schattig!'' ''2 kerstmutsjes alstublieft'', zeg ik tegen de verkoper. Ik koop de kerstmutsjes en zet er een bij Sofie op. En eentje bij mezelf. De rest van de dag lopen we met kerstmutsjes op door de stad. Mensen kijken en lachen naar ons. Ik lach terug naar alle mensen die kijken. Hier kan ik wel aan wennen. Ik ben onbekend dus niemand weet dat ik Niall Horan ben. Maar nu kijken naar me om een andere reden. De kerstmuts.

We gaan weer naar huis. Jammer, vind ik. Het was net zo gezellig. We komen bij haar thuis aan. Ik kijk haar aan. Dan geef ik haar een kus. Ze kust terug en geeft me een knuffel. ''Dag'', zegt ze. ''Dag'', zeg ik terug en ik zwaai.

(Emily p.o.v)

Ik word wakker van een koude wind die voorbij raast. Wacht wat? Hoelaat is het? Waar ben ik? Wat doe ik hier? Dan bedenk ik me. Ik ben nog steeds in het reuzenrad. Ik was in slaap gevallen op Liam's schouder. Hij had zijn jas uit gedaan en als deken gegeven. Hij slaapt nog. Zo schattig. Ik pak mijn telefoon. Wat? Het is kwart voor twaalf. Ik heb drieëntwintig gemiste oproepen van mijn moeder. Geen zin om te reageren, ze wordt toch kwaad. Ik word gebeld, mama zie ik in beeld. Zenuwachtig neem ik op.

''Hallo'', zeg ik zacht.

''Hallo meisje, eindelijk je neemt op. Waar ben je?''

''Ehm'', ik aarzel. ''Ik ben bij een vriendin van school'', lieg ik.

''Oh oké, waarom heb je dat niet gezegd? En waarom nam je niet op? Dit ben ik niet van je gewend. School belde ook nog, je was er niet vandaag! Waarom?''

''Mam, ik leg het uit. Beloofd. Maar niet nu'', zeg ik, ik kijk naar beneden.

''Oké, ik hang nu weer op..''

''Dag mam'', zeg ik.

''Dag meid''

Ik kijk naar mijn telefoon. Ik heb gelogen, voor de eerste keer heb ik gelogen tegen mijn moeder. Liam wordt wakker, ''He wat is er?'' Vraagt hij. ''Niks'', antwoord ik kort.

(Sofie p.o.v)

*Bliep Bliep*

Een berichtje van Emily.

Heey wat mama ook zegt tegen jou. Ik vertel je de waarheid!

Oké? Denk ik. Ze stuurt nooit zulke berichtjes...

--------------

Heei,

Weer een hoofdstukjee..

5 votes? 4 comments?

Dankjulliee

xx Roxanne