Yazar;ozum_canarslan
metres;giriş
Yorulmuştum çok fazla.Aynı zamanda üstümde olan bedenin kalkmasıyla,ürpermiştim'de fazlasıyla.Adeta tüylerim diken diken olmuştu.Fakat kafamı yan tarafıma çevirdiğimde gördüğüm manzaraysa içimde volkanlar patlamasına,kadınlığım'da baskı oluşmasına neden olmuştu.
Gördüğüm beden nefes kesiciydi.Mükemmel denebilecek derecede geniş omuzları,üçken vücudu,uzun boyu vardı karşımda gördüğüm adamın.Ve şu anda o mükemmel olan adam benim yatağımdan çıkmıştı,az önce benim sıcaklığım'da kaybolmuştu adı gibi içime ateşler salmıştı.Ama gidiyordu işte.Sırtını bana dönmüş hafif dar paça kotunu giyiyordu.Daha sonrsındaysa üstüne gömleğini geçirip ,üstüme gelmeye başlamıştı. Elleriyle yüzümü avuçlayıp alınımı, daha sonrasındaysa kafama minik bir öpücük bırakmıştı.Bu hareketi ne kadar hoşuma gitsede ,bu şey gidiceğinin habercisiydi.Onun sevmediğim tek yanı oydu , gitmek zorunda oluşu.
Arkasını dönüp ilerlemeye başladığında arkasından seslenmiştim 'Gitmek zorunda mısın?' .bu sorunun cevabını bilsemde her seferinde sormaktan bıkmıyordum . arkasını dönmeden kafasını hafif yan çevirip sorduğum ve bizim için artık monotonlaşmış soruya cevep vaermişti 'biliyorsun ki beni bekliyen bir karım var sevgilim'
