The Way He Smashes Her Heart

Chapter 30: Red Encounter

<Meitan Montessori School, 3 years ago>
-Angie's point of view-

Nag-umpisa na ang laban ng ElIan combi vs. Yellow team. Pumito na ang referee at sinerve na ng mga kalaban ang shuttlecock at si Kian yung receiver. Agad itong nasalo ni Kian at tira dito, tira diyan. Si Elnor na ang bahala sa mga long range na tira. Then nakahanap ng tsamba si Kian, nag-smash siya ng walang kahirap-hirap and hindi ito nasalo ng isang minion.

"Prrrrrrrrrt! In! 1-0"

"Yes, Red!" Allen and I laid our eyes upon them. As we watched the competition, napansin namin na todo alalay si Kian kay Elnor. Sweet nila sa court. Pagkatapos ng first game, nanalo sila Kian at Elnor by the score of 30-29. Napansin ko din na si Kian ang bumili ng bottled water for the two of them. Everytime na napapawisan si Elnor ay si Kian lagi ang nagpupunas nito. Habang nanonood ng second game, magkatabi sila. Halos hindi ko sila nakitang naghiwalay ni 1 foot away. Siguro pag nag si-CR yung isa ay dun din yung isa. Ay, Mame. Ano ba ang nasa isip ko? Natapos din ang cheering competitions sa kabilang banda. Bukas nila malalaman ang results. Well back at the badminton competition, kakalabanin na ng ElIan ang mga nanalo sa second game, at yun ang Green Team for the championship.

"Go, Elnor! Go Kian! Gelingan ninyer! Go for gold!" pag-chicheer ni Allen sa dalawa.

But I remained quiet sa sobrang lalim ng iniisip ko. I watched how Kian and Elnor stepped in to the court ready to face their opponent. Na-observe ko din na naka-holding hands pa yung dalawa.

Ilang beses ko nang nakasama si Kian sa mga badminton competitions and honestly, this is the first time na nag-doubles siya. At di lang yun, isang babae na hindi pa gaanong marunong sa badminton ang kanyang napiling partner. Dati ayaw niya talagang magkaroon ng partner sa paglaro. He really changed at all. Dati kasi medyo mataas ang pride ni Kian dahil nga lagi siyang nananalo ng first place pag may laban siya. He feels na siya lagi ang bida. That is the reason bakit pinaglalayo namin ni Allen si Elnor before. And on the other side, hindi type ni Elnor ang mga sikat or mga fabulous na mga lalaki. Sa tuwing kinukwento ni Elnor yung stay niya sa mansion ng mga Dela Rosa, I found nothing bad. Nakipagbonding sila, nagluto pa si Kian ng breakfast for her, he threw her a birthday celebration, nagbago ang the way ng pagsasalita niya, and the following days si Elnor nalang lagi ang hinahanap niya. Those actions ang nagpabago ng pagtingin ko kay Kuya Kian. Behind his fearless trait like a warrior when step on a badminton court, he is a sweet guy. I dunno if Elnor feel the same.

"Prrrrrrt!"

Nag-umpisa na ang championship game. Sinerve ito ni Elnor and nasalo naman nito ng kabilang panig. Biglang bumilis ang kanilang takbo ganun na rin sa pagtira nila ng shuttlecock. I looked at Allen, mukhang focused siya sa pinapanood niya. I interrupted him by tapping him on his shoulder.

"O bakit, babe?"

"Babe, napaisip tuloy ako. Tungkol kay Kuya Kian to Elnor. Kanina ko pa napapansin, mukhang close na close times one hundred raised to the power of one hundred sila bess."

Allen smiled at me. "Ako rin, naisip ko tuloy yung mga araw noong di pa kilala ni Kian si Elnor. Yung naglaro kami sa provincial pag napalpak kami sa pagsalo akala mo siya yung coach. 'Lam mo na."

"Oo nga eh."

Bumalik kami sa panonood. Minutes passed, uminit ang labanan ng red at green. The score is all 20. Nakita ko na parang pagod na pagod na yung dalawa. Si Elnor nga hingal na hingal na nga eh.

"Elnor! Kaya mo pa?!" I shouted.

She looked at me, it seems that she heard me. She gave me an "ok" sign. Phew. Nang nag-ressume na yung laban, Allen tapped my shoulder. May sasabihin siya sa akin.