Sonbaharın Sesi

Sonbaharın ortaları. Ağaçlar yapraklarını dökmüş yağmur halen yağmaya devam ediyor.
Kendinden ve kimsesizliğinden sıkılan bir çok insan sonunda yağmurun ve sonbaharın kötü birşey olmadığını anlayıp kendini sokağa atmış ve sonbaharı dinliyor. Bazıları ise yaşadıkları o küçük kutuya açtıkları,puslanmış,pencerelerinden izlemekle yetiniyor. Ellerinde kahveleri,yüreklerinde bir damla umutlarıyla hayal kurarken duyuyorlardı dışarıdaki sesleri. Yağmur sesi ve ona eşlik eden;araba,şarkı, en önemlisi insan sesi yani Sonabaharın sesini...
Sonbahar sesiyle beraber; insanları,arabaları,kaldırımları,apartmanları ıslatıyor. Hatta şarkıları bile...
Ve ıslanan binaların neredeyse hepsini kapıları kapalı birkaçı hariç.

Rıhtım apartmanı;kapısı ile kendisi mavi,balkonları küçük-beyaz ve sadece 3. Katındaki pencerenin önünde çiçek bulunan,5 katlı,kapısı açık bırakılmış,siradan görünen bir apartman. Sağında ve solundaki apartmanların kapılar kapalı,tek başına,yalnız.
(Sayabildiğim kadarıyla) 3 apartaman sol yanindaki bir sokak ve o sakaktan çıkıp yürümeye başlayan bir adam.. Şemşiyesiz,uzun boylu,esmer,pek de kısa sayılmayacak saçı,siyah bir paltolu ve bir hayli yalnız.
Adam sola doğru yöneldi biraz yürüdükten sonra durdu,kafasını sağa doğru çevirdi ve uzun uzun baktı. Baktığı yer,kapısı açık bırakılmış,Rıhtım apartmanı. Bir süre öylece baktı sonra yağmurun izin verdiği kadar kafasını kaldırdı ve apartmanın üst katlarına doğru sanki daha önce gelmiş o kapıdan binaya girmiş gibi uzun uzun baktı. O apartman ile ilgili anıları aklına gelmiş ve bunu gözleriyle yansitiyor gibiydi. Ancak o apartmanın önüne gelene kadar yürüdügü sokak ona o da sokağa bir hayli yabancı gibiydi.
Adam uzun süre bekleyip baktıktan sonra içeri girmek için hareketlendi ancak bir anda durdurdu kendini. Yeniden baktı üst katlara sonra başını eğip inanilmaz bir hüzünle yoluna devam etti.

Rıhtım apartmanının 2 apartman sağındaki sokak ve sokaktan adamın karşısına çıkan bir kadın.. Şemsıyesiz,uzun saçlı,esmer, orta boylu ve bir hayli yalnız.
Adam ve kadın sanki birbirlerine bir şey anlatıyormuş gibi uzun uzun bakıştılar. Sonra adam ani bir haraketle gözlerini kaçırıp başını yere eğdi ve adımlarını hızlandirarak yoluna devam etti. Adam,yaklaşık 40 adım attıktan sonra gözden kayboldu. Kadın Rıhtım apartmanina yöneldi,kapisinda bir an duraksasa da hızlıca içeri girdi ve yaklaşık 5 dakika sonra yüzü görünmeyen bir kadın,aynı apartmada,3. kattaki penceresini açtı ve yağmurun yağdığından ve çiçeklerin ıslandığından heberi yokmuş gibi çiçeklerini suladı ve penceresini kapattı.

Diğer sayfaya geçiniz.