pang-lima

11 2 0
                                    

I was preparing myself while I was driving, tingin ko sapat na ang pader na binuo ko 7 years ago para sa pag kakataon na 'to, hindi ko pinangarap na muli kaming magkita pero hindi din imposible dahil may mga taong nagdudugtong sa'amin.

It's almost 5pm ng makarating ako sa resort, agad akong hinarang ng mga gwardya para hingan ng imbitasyon at tignan ang pangalan ko sa guess list. I dont know if Alli still count me in, pero hindi nagtagal pinapasok rin ako ng guards ng makilala ako ng head nila, si manong Nato na matagal ng naninilbihan sa pamilya Strafford. Mula sa pinagparadahan ko kitang kita ko ang magandang pagkaka ayos ng reception sa kanang bahagi ng resort, the foods serve as buffet style, on its left part doon makikita ang pagdarausan ng kasal at may iilang bisita na rin ang nakaupo sa mga upuan, napangiti ako sa ganda ng karagatan, they put plenty of floating candles to bring more romantic ambiance for the ceremony, maganda na 'tong pagmasdan dahil n rin sa papadilim ng kalangitan. Inayos ko ang sarili konat tinignan ang repleksyon sa salamin, I was wearing a pitch long gown , her motif is pink but she prefer me to wear pitch instead because I was her made of honor.

agad kong naramdaman ang lamig ng simoy ng hangin, ang payapang karagatan at mga mumunting ingay galing sa mga bisita ng bumaba ako ng kotse. Natanaw ko nang inaayos na ng organizer ang entourage marahil magsisimula na ang kasal, the men in suit are already infront near the priest. Agad akong pinasok ng kaba ng matanaw ko si Vien kausap ang mga pinsan. Ethan look so happy base on his teary eyes and laughters, this is a kind of love, yung maiiyak ang groom sa sobrang saya. Alli is now at the end of the aisle bakas sa mga mata niya ang kasiyahan sa likod ng kanyang belo, i stood beside her and whisper " congratualation best, you look so dashing at your gown" nanigas ito sa gulat ng makita ako ngunit agad rin nakabawi ng ngitian ko ito

"Oh my... dumating ka" masaya niyang turan at pumatak isa isa ang luha.

"Shhh stop it.. masisira make up mo," tumango lang ito at nilapitan na kami ng organizer na mag sisimula na, I stood in front of her, may nakaladlad na tela sa harap namin kaya wala pang nakaka-kita sa akin, pumailanlang ang tunog ng piano kasabay ng pag bukas ng tela.
Unti unting nag lalakad ang mga abay when i was about to walk the aisle Alli spoke at my back

" he's here" i nodded to her kahit hindi niya sbihin ay alam ko dahil nakita ko na ito kanina. Nag simula na kong lumakad sa gitna ng naka carppet na buhangin, I notive those people who is staring at me, marahil ay unti unti na nila akong na-kikilala, malapit na ako sa pari ng magawi ang tingin ko sa kinatatayuan ni Ethan at ng mga pinsan niya, lahat sila ay napanganga sa gulat ng makilala ako,

nakarinig ako ng ilang singhap mula sa pamilya Strafford, they didn't expect to see me here after those damn years, pumwesto na ko sa pwesto ko at tinanaw ang napaka ganda kong best friend, bagay na bagay dito ang suot nitong gown,pinagpuyatan ko bawat disenyo nito, ultimo pananahi ay ako ang gumawa, everyone is staring at her, napangiti ako ng mapait, finally she found her true happiness to the man she love the most.

The ceremony started and easily ended, halos lahat na ng bisita ay nagtungo sa reception sa kabilang bahagi ng resort, ako man ay naglalakad na pabalik sa sasakyan ko para maka-alis na, I dont have to stay here, tanging si Alli nalang ang pinuntahan ko dito, ngunit nakaka ilang hakbang palang ako ng tawagin ako ng bestfriend ko

"Uy best, saan ka pupunta?" I hug her and kiss her cheek,

"Congratualtions best, I have to go, paki sabi nalang kay Ethan congrats huh" tatalikod na ako ng higpitan nito ang kapit sa braso ko

"Ahhh... best.. ano please stay for a while." I shook my head for disagreement, "please best, jist this once" papaiyak na ito kaya tumango nalang ako, tinawag ang pangalan niya to go in front kaya naiwan akong mag isa sa likod na bahagi ng reception area.. I saw ate Verna walking towards me, she is Vien's eldest sister. Ngumiti ito sakin at tinabihan ako.

"Naka balik ka na pala, saan ka ba nag tungo Steph,?" Ate Verna is so close to me, daig pa namin ang magkapatid kung ituring niya ako,

"I just stay away from all the pain ate" tumango lang ito at hinarap ako

"He is happy now Steph, tingin ko naka move on na rin siya simula nung araw na bigla mo nalang siyang iniwan, bakit ka pa bumalik?" I was shock on her question, it bring thousand of needles that stab me. I sigh and smile to her. "He loves you, then you just left him without saying a word" natawa ako sa huling sinabi nito ngunit libong kuryente ang dumaloy sa kalamnan ko

"I think, that was a lie ate, he doesn't love me, I know he didn't, pinadali ko lang ang buhay namin pareho, gusto kong sumaya siya, because in the first place that was what he want. Me leaving him alone" she was about to speak again when mommy Jane run towards me and hug me tight

"Oh my iha you came back, finally saan ka ba tumira? Vien tried to search you but he didn't find you" malungkot nitong sabi, umiling lang ako dito, hinila ako nito patungo sa lamesa ng mga Strafford, isa itong mahabang lamesa para sa mga myembro nila, kahit pitong taon na ang nakalipas, marami parin akong mga naging balita dahil laman sila ng magazines almost everyday dahil sa anking yaman nila. When we reach the table I got nothing but a deadly glare from the girls of the family and a disgusted look from the men. Isa na doon si Vien, i saw hatred, anger, and pain in his eyes, but i also notice longing in his silver bluish eyes.

"Sit down here iha, have you eat already?" Mommy Jane try to stay jolly despite of the dark aura around us.

"No its okay mom, I'm full." Nginitian ko ito ngunit isang nakaka insultong salita ang natanggap ko sa isang babaemg pinsan ni Vien

"Tss, bitch, you are not belong here, and don't call mom our aunty," napatungo ako at namula sa pagka pahiya sa harap ng buong angkan nila..

"Laila, stop it" mommy Jane stop her but she just roll her eyes, what the fuck.. matapos lahat ng sakit na naranasan ko sa kamay ni Vien ito ang matatanggap ko? Fuck I get it, they didn't know a thing, " I'm sorry for that iha," I gave her understanding look and easily get it, maybe mommy Jane is the only one who knew everything that was happened between me and her son, no one else, just the three of us.

Darkest SecretWhere stories live. Discover now